นิตยสารรายสะดวก  A u t h o r's   T a l k  วันที่ ๐๕ ธันวาคม ๒๕๖๖
คุยกับพันนที
พันนที เป็นนามปากกาของ พันนที และ.....

 เขียนคุยกับพันนที คลิกที่นี่ 

มะขวิ่น เขียนมา : [ 180.183.82.91 ]
รหัสจดหมาย L-3147
๒๐ ก.ย. ๒๕๕๗, ๑๗.๔๙ น.


บท​ความน่ารักมากมาย​ค่ะ​ มะขวิ่นอ่านแล้ว​ชอบทุกตอนเลย​นะคะ​
พันนที ตอบไป : [ 1.46.46.103 ]
๒๗ ก.ย. ๒๕๕๗, ๑๗.๔๐ น.

ขอบคุณมากค่ะ​คุณมะขวิ่น
อ่านแล้ว​​กำลังใจเพิ่มพูนเลย​ค่ะ​

ขอเวลาเคลียร์งานด่วน
แล้ว​​จะทยอยมาลงบท​ความอีกเรื่อยๆ​นะคะ​ ^__^
สายฝนพรำ เขียนมา : [ 58.11.233.57 ]
รหัสจดหมาย L-2980
๒๑ พ.ค. ๒๕๕๔, ๐๐.๓๑ น.

สวัสดีพันนที ​เพื่อน​ที่แสนน่ารัก
อยู่​ๆ​ฉันก็คิดถึงเธอมาก แปลกดีเนอะ เลย​เข้ามาเขียนฝากข้อ​ความไว้
เผื่อเธอแวะมาพบเจอ ​จะ​ได้รู้ว่า​เพื่อนคนนี้ยังคงคิดถึงนะ ​และยังชอบอ่านผลงานเขียนของเธอมาก อ่านซ้ำแล้ว​ซ้ำเล่าก็มี​ความสุขทุกครั้ง
พันนที ตอบไป : [ 223.205.93.163 ]
๐๙ มิ.ย. ๒๕๕๔, ๒๒.๔๘ น.

สวัสดีจ้ะ​ สายฝนพรำ

ฉันไม่​ได้เข้าศาลานกน้อยเสียตั้งนานแน่ะ
นานจน​ใช้เวลานานมากเลย​จ้ะ​ กว่า​จะจำทาง​ที่​จะเข้ามาตอบจดหมายฉบับ​นี้ของเธอ​ได้

เราไม่​ได้คุยกันนานจริงๆ​ด้วยเนาะ
​กับหลายปี​ที่หาย​ไป ฉันยังคงเข้ามาเยี่ยมมองในศาลานกน้อยบ้าง​เป็นบางครั้ง

ในจำนวนบางครั้งนั้น​ ฉันยังคงแวะมาอ่านจดหมายในกล่องจดหมายเสมอ
​และฉันคิดถึงเธอจ้ะ​
...​​ซึ่งฉันว่ามัน​เป็น​ความรู้สึก​ที่แปลกดี
​ที่ตัวหนังสือของเราคุยกัน ​และหัวใจเรายังจำกัน
ฉันยังเคยคิดว่าตอนนี้เธอ​จะ​เป็นอย่างไรบ้าง​นะ
...​...​...​...​..
ผ่าน​ไปหลายเดือน กลับมาอีกครั้ง
ฉันพบจดหมายของเธอ ถึง​แม้มัน​จะ​เป็นข้อ​ความเพียงสั้นๆ​
​แต่มันก็ทำให้ฉันอบอุ่นใจ ​และรู้สึกดีมาก
​ที่​แม้เวลา​จะผ่าน​ไปเนิ่นนาน เรายังคงนึกถึงกันอยู่​

ฉันสบายดีจ้ะ​ ตลอดเวลา​ที่หายจากการเขียนในนกน้อย​ไป
ฉัน​ได้พบ ​ได้เรียนรู้อะไร​ใหม่ๆ​มากขึ้น​
​และพบอีก​ความชอบหนึ่ง​​ที่ทำให้ฉันมี​ความสุขมาก มากพอ​กับเวลา​ที่ฉันเขียนหนังสือ
ชีวิตของฉันเปลี่ยน ​แต่มันก็ดำเนิน​ไปอย่างเงียบสุข
แล้ว​เธอล่ะ​เป็นยังไงบ้างจ๊ะ​ สบายดีไหม

ฉันยังคงมีบางเรื่อง​ราว​ที่เขียนเล่าเก็บไว้
ตั้งใจว่าวันนึง​จะมาแบ่งปัน​ความรู้สึกในนกน้อยอีกครั้ง
​แต่อาจ​จะ​ใช้เวลาสักหน่อย​นะจ๊ะ​
ตอนนี้มีงานชิ้นใหญ่ให้ฉัน​ต้อง​ใช้เวลาก่อปั้นอยู่​อีกราว 4 เดือนจ้ะ​
แล้ว​ฉัน​จะทยอย​เอางานเขียนมาลงอีก

ใน​ระหว่างนี้ หากเธอแวะมา...​
ฉันฝากรอยยิ้มไว้ในจดหมายฉบับ​นี้แล้ว​
รับยิ้มนี้​ไป ​และยิ้มกลับมาให้ฉันบ้างนะจ๊ะ​

แล้ว​ไว้คุยกันจ้ะ​
สายฝนพรำ เขียนมา : [ 61.7.145.27 ]
รหัสจดหมาย L-2183
๐๓ ธ.ค. ๒๕๕๐, ๑๑.๐๙ น.

ถึง พันนที​ที่รัก
เธอเห็นด้วย​กับฉันไหมว่า ทุกคนในโลกนี้อาจพร่องสิ่งใดสิ่งหนึ่ง​​ไปบ้าง ​แต่มีสิ่งหนึ่ง​​ที่ทุกคนไม่เคยพร่องเลย​ นั่น​คือ ทุกคนต่างร่ำรวย​ความทุกข์ด้วยกัน​ทั้งสิ้น
​และด้วยเหตุนี้กะมัง ​เมื่อผู้ร่ำรวย​ความทุกข์​ได้เพียงสัมผัสถ้อยคำตัวอักษรของผู้มีมีดวงจิตแจ่มใส​ที่​ได้บรรจงเรียงร้อยออกมาผ่านทุกตัวอักษร ผู้​ได้สัมผัสย่อม​ได้รับ​ความเบิกบาน​ไปด้วย

ฉันยินดี ​และดีใจ​กับพันนที​เป็นอย่างยิ่ง​ที่ภาระหน้า​ที่​ที่เธอตั้งใจทำไว้ ​ได้สำเร็จลุล่วงดังใจหมาย

​เป็น​ความสุขใจทุกครั้ง​ที่​ได้อ่านจดหมายตอบกลับจากเธอนะพันนที ฉันเชื่อเหลือเกินว่า​ความรัก​ความปรารถนาดีของเธอ​ที่สื่อออกมาผ่านตัวอักษรทุกตัวของเธอ​จะ​เป็นแรงบันดาลใจให้อีกหลายๆ​ผู้คน​ที่มีหัวใจใกล้อ่อนล้า ​ได้มี​กำลังใจในการหา​ความสุขให้​กับชีวิตด้วยวิถีทางอันเรียบง่าย ​และ​ต้องขอขอบใจพันนทีนะ​ที่ย้ำแง่คิด​ที่งดงามมา​กับจดหมายฉบับ​​ที่แล้ว​ ​โดยเฉพาะ "การคิดบวก" ​ซึ่งฉันยอมรับว่า ตั้งแต่​ได้รู้จัก​กับงานเขียนของเธอ ฉันคิดบวก​ได้ตั้งเยอะจ้ะ​

ยังคงคิดถึงเธออย่างสม่ำเสมอ ​และ​จะ​เป็น​กำลังใจให้เธอก้าวเดิน​ไปข้างหน้าอย่างสดชื่นแจ่มใส ​เพราะเชื่อมั่นว่าทุกอย่างก้าวของพันนที​จะยังคุณประโยชน์ให้เกิดขึ้น​​กับทุกพื้น​ที่​ที่เธอเดินย่ำ​ไปจ้ะ​

"สดใส ​เมื่อ​ได้มาเห็น ​เพราะเธอ​เป็นดอกไม้บาน

น่ารัก​และอ่อนหวาน ส่ง​ความชื่นบานให้​กับทุกคน

รู้ไหม เธอนั้น​มีค่า เธอสร้างศรัทธาให้​กับผู้คน

ส่ง​ความสดใส​ไปทุกแห่งหน ให้ชาวโลกทุกคน

สุขใจ​เมื่ออยู่​ใกล้เธอ"

แล้ว​​จะเขียนจดหมายมากหาบ่อยๆ​นะจ๊ะ​
พันนที ตอบไป : [ 125.24.177.42 ]
๐๕ ธ.ค. ๒๕๕๐, ๒๒.๔๐ น.

สวัสดีจ้ะ​ สายฝนพรำ

แปลกดี​ที่สายฝน​ที่พรำลงในคืนหนาวอย่างคืนนี้ กลับทำให้ฉันอบอุ่นมากกว่า​ที่​จะเหน็บหนาว...​สายฝนของตัวอักษร​ที่อบอุ่นของเธอ

​ได้อ่านจดหมายจากเธออีกครั้ง ทำ​เอาฉันยิ้มแป้น -- ยิ้มแบบกิริยา​ที่ยิ้มจนหน้าบานแก้มป่อง ​ได้ขนาดนั้น​เลย​ล่ะจ้ะ​ ฉันขอบคุณมากสำหรับจดหมาย​ที่เธอตอบมา ฉันสัมผัส​ได้ว่าเธอบรรจง​และใส่ใจ​กับการตอบ​และคุย​กับฉันมากแค่ไหน ขอบคุณสำหรับ​กำลังใจ​และคำชมในทุกครั้ง​ที่แวะมาพูดคุยกันค่ะ​ ฉันยินดีมาก ​แต่ ณ ปัจจุบันนี้ อาจไม่​ต้องมีคำกล่าวชมใดๆ​ แค่เพียงเธอแวะมาบอกเล่า ​และทักทายกันตามเท่า​ที่เธอมีเวลา ก็ทำให้ฉันดีใจมากๆ​แล้ว​จ้ะ​

ตัวอักษรของฉันอาจสร้างรอยยิ้ม​และแรงใจให้​ใคร​ได้ นั่น​คือสิ่ง​ที่ฉันนึกไม่ถึง เหมือน​กับมิตรภาพทางตัวอักษรอย่าง​ที่เราพูดคุยกันอย่างในตอนนี้อย่าง​ที่ฉันเองก็คาดไม่ถึง ฉันเอง...​ก็อยากบอกเธอเช่นกันจ้ะ​ ว่าตัวอักษรของเธอก็​เป็นเหมือนสายฝนหล่อเลี้ยง​กำลังใจในการเขียนงานของฉัน

​ถ้าหากฉัน​จะ​เป็นดอกไม้ อย่าง​ที่เธอว่า
เธอก็​เป็นสายฝนพรำ​ที่พร่างพรมให้ฉันเบิกบาน สม​กับชื่อของเธอจ้ะ​

​ส่วนเรื่อง​ คิดบวก ฉันเอง​เป็นเพียง​แต่​ส่วนหนึ่ง​เท่านั้น​...​​ที่เพียงแง้มประตูไว้
หัวใจ​ที่เปิดรับของเธอต่างหากจ้ะ​ ​ที่​เป็นสิ่งนำให้เธอ​ได้พบ​ความสุขเล็กๆ​น้อยๆ​ ​ได้แบบนั้น​

รักษาระดับอุณหภูมิหัวใจ
​และแบ่งปันรอยยิ้มให้คนรอบข้างกันนะจ๊ะ​

เธอเองก็รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ​

ด้วยรัก​และไมตรี

ฉันเอง
อิง เขียนมา : [ 222.123.229.30 ]
รหัสจดหมาย L-2103
๐๙ ก.ย. ๒๕๕๐, ๒๐.๒๑ น.

พี่พันค่ะ​หนูรักเพลงพี่พันมากค่ะ​
พี่พัน​เป็นเพลงหนูรักมากน่ะค่ะ​
บาบาย
พันนที ตอบไป : [ 125.24.177.42 ]
๐๕ ธ.ค. ๒๕๕๐, ๒๒.๑๙ น.

แฮ่ๆ​ สวัสดีค่ะ​ น้องอิง

น้องมาแบบ​ที่พี่งุนงงเล็กน้อย
ถึงยังไงก็​ต้องขอบคุณดอกไม้​และ​กำลังใจ​ที่ทิ้งไว้ให้นะคะ​

ว่า​ไป พี่เริ่มอยากลอง​แต่งเพลงแทนเขียนงานดูบ้างแล้ว​ค่ะ​
อรทัย เขียนมา : [ 222.123.40.71 ]
รหัสจดหมาย L-2087
๒๘ ส.ค. ๒๕๕๐, ๐๓.๓๓ น.



...​.ขอบใจมาก ๆ​ ๆ​ ๆ​ ​ที่ตอบ ขอแสดง​ความยินดี ไมตรีคง​จะยืนยาว ในวงการวรรณกรรมสำหรับชาวนกน้อยทุกคน ขอบใจมาก ๆ​ๆ​
พันนที ตอบไป : [ 125.24.177.42 ]
๐๕ ธ.ค. ๒๕๕๐, ๒๒.๑๘ น.

สวัสดีค่ะ​คุณอรทัย

คง​ต้องเอ่ยคำขอบคุณซ้ำ กลับคืนอีกครั้งด้วยเช่นกันค่ะ​ สำหรับมิตรไมตรี ​ความคิดเห็น​และ​กำลังใจ ลองดูย้อนหลังในกระดานเสวนา คุณอรทัยห่างหาย​ไปจากกระดานนานพอ​กับพันนทีเลย​ค่ะ​ ^^"

​ถ้ายังไง​เอาผลงานมาลง มาแบ่งปันกันอีกนะคะ​ การแสดง​ความคิดเห็น​เป็นเรื่อง​ของมุมมอง อาจมองคล้ายกันหรือแตกต่างกัน​ไปบ้าง ​แต่ยังไงก็ยังมีมิตรภาพ​และ​ความหวังดีเจือมาด้วยเสมอค่ะ​ พันนทีเชื่อตรงนั้น​ หวังว่าคง​ได้อ่านผลงานของคุณอรทัยอีกนะคะ​ รักษาสุขภาพค่ะ​
อรทัย เขียนมา : [ 222.123.45.142 ]
รหัสจดหมาย L-2074
๒๕ ส.ค. ๒๕๕๐, ๐๘.๔๐ น.



...​...​.คุณพันนที..​ที่คิดถึง

...​...​.อร..​ได้อ่านงานเขียนของคุณแล้ว​ ประทับใจในการสร้างจินตนาการผสมผสาน​กับธรรมชาติ มองเห็นพลิ้วไหวของกลีบดอกไม้​กับบุคคลาธิษฐานในนามของเทพธิดา​และแนวคิด​ที่มี​ความ​เป็นตัวเอง ​ซึ่งมีเพียงหนึ่ง​เดียวในโลก ประทับใจ ประทับใจ ประทับใจ
​เพราะธรรมชาติสร้างทุกสิ่งทุกอย่าง ให้สมดุลย์ ​จะเจริญก้าวหน้าหรือล้มสลายของภิพบนี้​และมนุษย์ ก็​เพราะธรรมชาติ ​ความสงบสุขของสังคม ก็มีธรรมชาติ​เป็นสื่อบันดาลจิตใจของมนุษย์ให้ผูกพัน​และพัฒนา ​แม้​แต่เรื่อง​ของศาสนาพุทธก็​เป็นเรื่อง​​ที่​เป็น​ไป​โดยธรรมชาติ ของชีวิต​และจิต

...​...​. รุ้ง​และเรื่อง​อื่น ๆ​ ก็แสนดี สม​ที่​เป็นนักวรรณกรรม จงมุ่งมันต่อ​ไปแนวทางนั้น​ดูว่า​จะใกล้​และอุปสรรคไม่มากนัก

...​...​.ขอให้มี​ความสุข​และสมหวังในชีวิต ​และมี​ความมั่นคงในชีวิต มั่นคงดุจขุน​เขานั้น​แหละ​
พันนที ตอบไป : [ 125.25.173.57 ]
๒๘ ส.ค. ๒๕๕๐, ๐๐.๐๑ น.

สวัสดีค่ะ​ คุณอรทัย

พันนทีเพิ่ง​จะมีโอกาส​ได้เข้ามาเช็คอีเมล์ค่ะ​ หลังจาก​ที่ไม่​ได้เช็คมานานมากแล้ว​ ​ได้เห็น​ทั้งข้อ​ความ​ที่คุณอรเขียนไว้ให้ในท้ายคอมเมนท์ของงานเขียน ​และในจดหมายรอตอบ ​ซึ่ง​ความจริงคุณอรทัยเขียนไว้ให้ระยะหนึ่ง​แล้ว​ เพิ่ง​จะ​ได้เห็นวันนี้...​ก็เลย​ตอบข้อ​ความช้า​ไปหน่อย​ค่ะ​

เข้า​ไปอ่านคอมเมนท์ในงานเขียนซ้ำอีกครั้งก่อนตอบจดหมาย
อยากบอกว่าขอบคุณมากนะคะ​ สำหรับคำกลอน​ที่เขียนไว้ ชอบมากค่ะ​ อ่าน​ไปยิ้ม​ไป ​ได้อ่านงานเขียนของคุณอรมาก่อนหน้านี้บ้างแล้ว​ ยังแอบนึกในใจค่ะ​ ว่าคุณอรทำไมเขียนกลอนเก่งจัง เหมือน​กับ​สามารถเปลี่ยนภาพแล้ว​ร้อยเรียงมา​เป็นภาษา​ที่คล้องจองสละสลวย​ได้ในทันทีเลย​ พันนทีเองเขียนกลอนไม่เก่งค่ะ​ ไม่ถนัดเขียนนัก ​แต่รัก​ที่​จะอ่านกลอน

ดีใจ​ที่คุณอรชอบงานค่ะ​ พันนทีรู้สึก​ได้ว่า เราทุกคนในนกน้อยเขียนงานด้วย​ความตั้งใจดี​และมุ่งมั่น​ที่ดีค่ะ​ เหมือนกัน​กับงานเขียนของคุณอร​ที่สื่อสะท้อนถึง​ความปรารถนาดีต่อผู้อ่านออกมา​ได้อย่างหลากหลายค่ะ​

ดีใจ​ที่คุณอรเข้ามา​เป็น​ส่วนหนึ่ง​ของนกน้อย ​ได้มีโอกาสรู้จักคุ้นเคย​และ​เป็น​กำลังใจเคียงข้างกันตรงนี้

ขอบคุณมากค่ะ​สำหรับคำอวยพร​ที่แสนดี พันนทีหวังให้คุณอร​ได้รับสิ่งดีๆ​​และ​ความสุขเช่นกันนะคะ​
สายฝนพรำ เขียนมา : [ 203.209.25.193 ]
รหัสจดหมาย L-1922
๒๖ พ.ค. ๒๕๕๐, ๑๖.๓๓ น.

ถึงพันนที ​ที่รัก

เพิ่ง​ได้อ่านจดหมายตอบกลับของเธอ​เมื่อกี้นี้เอง ทุกตัวอักษรเหมือน​กับหอบน้ำมาชะล้างใจ​ที่สดชื่นอยู่​แล้ว​ให้ชุ่มฉ่ำยิ่งขึ้น​​ไปอีก ดีใจ​และปลื้มใจมากจ้ะ​

ฉันย้อนกลับ​ไปอ่านงานเขียน​ที่​เป็นผลงานของเธอหลายเรื่อง​ เรื่อง​ละหลายๆ​รอบ ยิ่งอ่านยิ่งมี​ความสุข ​และไม่น่าเชื่อว่า เวลาเจอะเจอ​กับเรื่อง​ราว​ที่สะเทือนใจ หรือกลุ้มใจอันเกิดจากการยึดมั่นถือมั่น ถ้อยคำจากงานเขียนของเธอมัก​จะผุดขึ้น​มาสอนใจฉันเสมอ ว่าให้ปล่อยวาง หรือประมาณถ้อยคำ​ที่ว่า ​ความทุกข์คงไม่รักนานหรอก เดี๋ยวมันก็​จะจากเรา​ไปเช่นกัน


คิดฝันอะไร​อยู่​ขอส่ง​กำลังใจให้เธอประสบ​ความสำเร็จ​ได้​โดยง่ายนะจ๊ะ​พันนที ​ที่รัก
พันนที ตอบไป : [ 202.129.37.228 ]
๒๐ มิ.ย. ๒๕๕๐, ๒๓.๔๘ น.

ขอบคุณสำหรับจดหมาย ข้อ​ความน่ารัก​ที่ทำให้ยิ้ม​ได้ หัวใจพองโตอีกฉบับ​นึงนะคะ​ สายฝนพรำ ชอบอ่านมากนะคะ​...​

ดีใจทุกครั้ง ​ที่เธอบอกฉันว่าเธอยิ้ม​และมี​ความสุขขึ้น​​กับสิ่งรอบตัว ฉันคิดว่า สายตา​ที่​พร้อมคิดบวก​และยอมรับทุกอย่าง​จะ​เป็นสิ่ง​ที่อยู่​​กับเธอ​และทำให้เธอมี​ความสุขจ้ะ​

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรด้วยค่ะ​ ตอนนี้ฝันของฉัน​ที่เล่าให้เธอฟัง ฉันทำสำเร็จแล้ว​จ้ะ​ หน้า​ที่ บทบาท​​และเวลาในชีวิตของฉัน​กำลังอยู่​ในช่วง​ต้องปรับเปลี่ยน มีเวลาอยู่​หน้าจอ​ได้ไม่บ่อยนัก ​แต่สัญญาว่า​เมื่อทุกอย่างลงตัวขึ้น​ ฉัน​จะเขียนสิ่ง​ที่ฉันคิดมาแบ่งปัน​กับเธออีกนะ

ฉันขอให้เธอประสบ​ความสำเร็จในทุกสิ่ง​ที่เธอคิด​และฝันไว้เหมือนกันนะจ๊ะ​ รักษาสุขภาพด้วย แล้ว​เราคง​ได้คุยกันอีกจ้ะ​
สายฝนพรำ เขียนมา : [ 203.209.25.135 ]
รหัสจดหมาย L-1915
๐๔ พ.ค. ๒๕๕๐, ๑๑.๓๔ น.

ถึง พันนที ​ที่รัก

ฉัน​ได้อ่านถ้อยคำของเธอ​ที่บรรจงเขียนออกมา​ได้อย่างยอดเยี่ยม หลายถ้อยคำ​เป็นเหมือนแสงสว่าง​ที่เข้ามาทำลาย​ความมืดมิดในดวงใจฉัน ​โดยเฉพาะถ้อยคำ​ที่เธอ​ได้บอกเล่าถึง​ความรัก ฉันสรุป​เอาเองว่า เธอ​ต้องการสื่อสารให้รับรู้ว่า ​ความรักนั้น​สวยงามเกินกว่า​ที่เรา​จะทุกข์​กับมัน นั่น​คือ ให้หัดรักให้​พอดี ​ที่สำคัญ​ต้องรักให้​เป็น

บท​ความหลายเรื่อง​​ที่เธอบรรยายถึง​ความเรียบง่าย ​ความสุข​ที่หา​ได้ง่ายๆ​ จากสิ่งเล็กๆ​น้อยๆ​ ​ที่ฉันเคยมองข้าม​ไปจริงๆ​

อยากให้เธอเขียนออกมาเยอะๆ​ สม่ำเสมอ นะ ​เพราะฉันติดตามผลงานของเธออยู่​ ​และขอสัญญาว่า​จะ​เป็น​กำลังใจให้เธอ​ไปตลอดกาล เหมือน​กับทุกตัวอักษรของเธอ​ที่​เป็น​กำลังใจให้ฉันอย่างมหาศาล

ขอแสดง​ความขอบคุณด้วย​ความจริงใจค่ะ​
พันนที ตอบไป : [ 124.120.189.30 ]
๐๕ พ.ค. ๒๕๕๐, ๑๙.๕๒ น.

ถึง สายฝนพรำ มิตร​ที่น่ารักของฉัน

...​บางอย่างก็บังเอิญจนน่าตกใจ ฉันไม่​ได้เข้ามาทักทายศาลานกน้อย บ้านของนักเขียน​ที่อบอุ่นหลังนี้นานมากทีเดียว ​เพราะฉัน​กำลัง​ต้องทุ่มเวลาในช่วงนี้​ทั้งหมดให้​กับอีกหนึ่ง​​ความสำเร็จของชีวิต​ที่ใกล้วันเข้ามาเต็มทีแล้ว​ หลังจากทำงาน​ทั้งวัน วันนี้ฉันคิดถึงบ้านหลังนี้อีกครั้งจึงแวะเข้ามาอย่างเงียบๆ​ กดดูกล่องจดหมาย​และพบ​กับจดหมายของเธอ

ฉันอ่านทุกถ้อยคำซ้ำหลายครั้ง ​และฉันอยากให้เธอรู้ว่า ​กำลังใจจากเธอทำให้ฉันรู้สึกดีเหลือเกิน ฉันดีใจมาก​ถ้าหากว่าตัวอักษรของฉัน​จะทำให้เธอรู้สึกมี​ความสุข ​และดูเหมือนว่าวันนี้เธอเองก็ส่งมอบ​ความสุขกลับมาหาฉันแล้ว​เช่นกัน ฉัน​ได้รับ​ความสุขนั้น​แล้ว​ ​และก็​เป็น​กำลังใจสำหรับทุกอย่างในชีวิตของฉันอย่างมาก ฉันจึงอยากขอบคุณจดหมายฉบับ​นี้ของเธอเช่นกันนะ สายฝนพรำ

ฉันรัก​ที่​จะเขียนมากอย่าง​ที่เธอสัมผัส​ความรู้สึกจากตัวอักษรของฉัน​ได้ เพียง​แต่ตอนนี้ฉันคง​ต้องขอเวลาสักระยะ​เพื่อทำอีกหนึ่ง​​ความฝันของฉันให้สำเร็จ ​ซึ่งคงอีกไม่นานแล้ว​ ​เมื่อทุกอย่างผ่าน​ไป​ได้ด้วยดี ฉัน​จะกลับมาเขียนหนังสืออีกครั้งนะ ​และฉันคงดีใจมาก​ถ้าหากเธอ​จะเข้ามาทักทายฉันบ้าง

ขอบคุณมากนะคะ​สำหรับ​ความสุขนี้

จดหมายรอตอบ :

mashimaro เขียนมา : [ 124.121.155.240 ]
รหัสจดหมาย L-2206
๐๑ ม.ค. ๒๕๕๑, ๒๓.๒๙ น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ​

มาอวยพร ให้คุณพันนที มี​ความสุข สดชื่น ตลอดปี 2551
​และก็ มารอตามอ่านงานของคุณพันนที จ้า...​
หวังว่า ปี 2551 ​จะมีงานเขียนให้อ่านเยอะ ๆ​ เท่า​ที่โอกาสอำนวยนะคะ​

รักษาสุขภาพค่ะ​ มี​ความสุข สมหวัง ตลอดปี 2551 นะคะ​

รอการตอบจาก พันนที
สายฝนพรำ เขียนมา : [ 61.7.145.27 ]
รหัสจดหมาย L-2185
๑๑ ธ.ค. ๒๕๕๐, ๑๗.๒๐ น.

ถึง พันนที ​ที่น่ารัก

"รอยยิ้ม​ที่หยิบยื่นให้ คำพูด​ที่จริงใจ

ฉันเก็บ​เอาไว้เสมอ

นานแค่ไหน ฉัน​จะ​ได้เจอดอกไม้อย่างเธอเติบโตขึ้น​มา


ฉันฝันอยากเห็นดอกไม้ ชูช่อไสว อยู่​ในทุก​ที่

ให้คนทั่ว​ทั้งแผ่นดินนี้ สุขอุราเปรมปรี สุขขี ตลอด​ไป"




เข้ามาบรรยาย​ความรู้สีกสั้นๆ​​ที่มีต่อพันนที

ดีใจ​ที่ยังไม่เบื่อจดหมายจากฉัน

คิดถึงเสมอนะ
รอการตอบจาก พันนที

 

 ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน  ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์ คุยกับลุงเปี๊ยก หรือทางอีเมลได้ที่ uncle-piak@noknoi.com  พัฒนาระบบ : ธีรพงษ์ สุทธิวราภิรักษ์  โลโกนกน้อย : สุชา สนิทวงศ์  ภาพดอกไม้ในนกแชท : ณัฐพร บุญประภา  ลิขสิทธิ์งานเขียนในนิตยสารรายสะดวก เป็นของผู้เขียนเรื่องนั้น  ข้อความที่โพสบนเว็บไซต์แห่งนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้โพสทั้งสิ้น