![]() |
![]() |
![]() |
สวัสดีคุณผู้อ่านที่รัก,
มะขวิดครับผม เขียนมาคุยกันหน่อยล่ะนะ พอให้ใจชุ่มชื่น
มะขวิดครับผม เขียนมาคุยกันหน่อยล่ะนะ พอให้ใจชุ่มชื่น
สวัสดีคุณผู้อ่านที่รัก,
มะขวิดครับผม เขียนมาคุยกันหน่อยล่ะนะ พอให้ใจชุ่มชื่น
แพรสีปั๋ง เขียนมา : [ 223.206.105.16 ]
รหัสจดหมาย L-2986
๑๘ มิ.ย. ๒๕๕๔, ๑๕.๐๒ น. ..... ผู้มาใหม่ คารวะ จารย์มะขวิด แต่ตระหงิด "กินกาแฟ" แพรสงสัย เคี้ยวดิบ ๆ หรือเป็นผง ชงอย่างไร คนทั่วไป เขาชงดื่ม แก้ซึมเซา .....ทองพันชั่ง พรังสีแป๋ กาแฟขม น้ำตาล นม ไม่เคยใส่ เหมือนใครเขา "พักหนีหนี้" ดื่มสักแก้ว แล้วหายเมา เดี๋ยะงานเข้า เม้าท์กระจาย ลืมสายจูง ![]() ![]() ๒๙ ก.ย. ๒๕๕๔, ๑๓.๒๐ น.
ช่างสังเกตดีแท้ แล้วผมควรจะตะแบง "กิน" ต่อไป หรือใจอ่อนไป "ดื่ม" แทนดีน้า
ทอรุ้ง เขียนมา : [ 110.49.193.17 ]
รหัสจดหมาย L-2880
๑๔ ต.ค. ๒๕๕๓, ๐๐.๕๘ น. สวัสดีค่ะ คุณมะขวิด ยินดีที่ได้รู้จักคนบ้านใกล้เรือนเคียงค่ะ อยู่ในเมืองพังงาค่ะ ดีใจค่ะที่มีคนพังงาเขียนหนังสือดีๆ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ๒๐ ต.ค. ๒๕๕๓, ๑๐.๓๐ น.
สวัสดีครับ คุณทอรุ้ง ยังไม่ได้เขียนหนังสือจริง ๆ เลยครับ แค่แต่งเรื่องมาโพสไว้ในเวบนี้ก็เท่านั้น ยินดีที่ได้รู้จักคนพังงาเหมือนกัน อยู่ตะกั่วป่าครับ ขอบคุณที่ชอบนิทานของมะขวิดนะครับ แต่หากจะอ่านตอนต่อไปคงต้องรออีกสักพัก งานอดิเรกมักโดนความเป็นจริงในการดิ้นรนเอาตัวรอดในชีวิตประจำวันเบียดบังให้อยู่ในหลืบแห่งความฝันเสมอ
มดรี่ เขียนมา : [ 61.90.93.47 ]
รหัสจดหมาย L-2822
๐๗ มิ.ย. ๒๕๕๓, ๑๔.๑๗ น. lสวัสดีค่ะคุณมะขวิด ได้เข้ามาอ่านผลงานแล้ว ชอบค่ะถ่อมตัวมากเลยนะค่ะคุณมะขวิดนี่ผลงานยอดเยี่ยมอ่านแล้วสบายใจมากเลยค่ะ ๒๙ ก.ย. ๒๕๕๔, ๑๓.๒๑ น.
หนึ่งปีต่อมา (ปีกว่า ๆ แล้ว) ยังอยู่ดีไหมครับ มดรี
ข้าวฟ่าง เขียนมา : [ 83.77.157.145 ]
รหัสจดหมาย L-2641
๒๖ ส.ค. ๒๕๕๒, ๒๒.๓๘ น. สวัสดีคะคุณมะขวิด อย่าให้เป็น...อะไรที่ยิ่งใหญ่เช่นนั้นเลยคะ แค่เด็กผู้หญิงธรรมดาจากชนบทคนหนึ่งที่บังเอิญได้ศึกษาเล่าเรียนในที่ที่ดี และมีโอกาสได้มาเปิดโลกแห่งการเรียนรู้ ถือเป็น"ปริญญาชีวิต"ในต่างแดน และได้ทำหน้าที่กับเด็กๆมาไม่น้อยกว่าสิบปี เหตุผลของคนจนก็คือทำงานด้วยเรียนด้วยไงคะ...สิ่งนี้ถือเป็นกำไรของชีวิต ที่ผ่านมา...เด็กคือผ้าขาวที่ "เรา"จะใส่อะไรให้เขาก็เลือกเอาเอง สิ่งอื่นๆถือเป็นส่วนประกอบนอกระบบคะ ไว้เจอกันตอนเขียนเรื่อง "มะขวิด"เสร็จนะคะ อยู่ที่นี่มีเวลาไม่มากเท่าไหร่ ส่วนมากจะมาแวะศาลานกน้อยเวลาคิดถึงบ้าน คิดถึงเมืองไทยมากๆคะ...ถึงอย่างไรก็สนับสนุนให้เล่าเรื่อง(หรือนิทาน)ให้ลูกฟังอยู่ดี ลูกติดเราดีกว่าติดคนอื่นไม่ใช่หรือคะ??? และที่สำคัญเรื่องเล่าของเราก็ไม่จำเป็นต้องเป็นนิทานที่คนรู้จักเสมอไป แค่บอกว่า...ต้นไม้หน้าบ้านเรากำลังคิดอะไรอยู่ เขายิ้มให้ลูกนะ หรือฟ้าที่ร้องครืนๆในวันฝนตกนั่นกำลังร้องเพลงให้ลูกฟังนะ มาฟังเพลงที่ฟ้าร้องด้วยกันดีกว่า..แค่นี้พ่อแม่ก็เป็นเทวดา-นางฟ้าที่เนรมิตรเรื่องราวสนุกๆมาให้เจ้าตัวเล็กเพลิดเพลินและมีรอยยิ้มแล้วหละคะ...ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่ทำในทุกๆวันนะคะ... ๐๗ ก.ย. ๒๕๕๒, ๑๒.๓๓ น.
สวัสดีครับ คุณดักแด้ ตอนที่อ่านจดหมายนี้ ดักแด้คงอ่านจากจอคอมพิวเตอร์ในต่างแดนแล้วสินะ ขอให้มีความสุขกับทุกวินาทีที่ผ่านไปนะครับ ขอบคุณทุกคำแนะนำครับ จะเอาไปเป็นแนวทางในการปฏิบัติในการเลี้ยงเด็กชายลูกปืนต่อไปครับ คนเราก็นะ ไม่เคยไปก็อยากไป พอไปแล้วกลับอยากกลับบ้าน มันมีอะไรที่ผูกคนไว้กับสถานที่มากมายนักหนอ จึงทำให้ไปไหนไกล ๆ ไม่ได้ หลายคนกับมาใช้ชีวิตหลังจากประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานที่บ้านเกิดเมืองนอน หลายคนกลับมาทั้ง ๆ ที่ยังไปไม่ถึงไหน บ้าน คำนี้อบอุ่นดีชะมัด
ข้าวฟ่าง เขียนมา : [ 83.77.157.145 ]
รหัสจดหมาย L-2639
๒๖ ส.ค. ๒๕๕๒, ๐๑.๐๐ น. สวัสดีคะคุณมะขวิด(คุณพ่อมือใหม่หัดเล่านิทาน) ขอบคุณคำติชมRIP. คะ ![]() แต่เคยผ่านการทำวิจัยแบบเก็บข้อมูลจากการเล่านิทานให้เด็กๆฟัง เพื่อส่งเสริมพัฒนาการด้านคุณธรรมจริยธรรม ได้พบว่า เด็กมักเลือกทำตามแบบที่เขาได้เห็น ได้ฟังมา สนับสนุนให้คุณมะขวิดเล่านิทานให้ลูกฟังอย่างสม่ำเสมอคะ เลือกนิทานดีๆ สอนคติหลังเล่านิทานทุกครั้งน่าจะดีมากๆ การลอกเลียนสิ่งดีๆ ถือเป็นการเรียนรู้ที่ดีเช่นกันคะ ได้ยินชื่อ"มะขวิด"แล้วคิดถึงรสชาติที่เคยได้ลิ้มลองสมัยเป็นเด็กๆ วันหน้าขออนุญาตเขียนเรื่องมะขวิด หรือมะปินในภาษาเหนือ และมะฝิดภาษาบ้านเกิดเพื่อรำลึกถึงความเป็นผลไม้ที่มีสรรพคุณมากมายบ้างนะคะ...ขอให้เป็นคุณพ่อมือใหม่ที่มีความสุขมากๆด้วยคะ ๒๖ ส.ค. ๒๕๕๒, ๑๑.๑๐ น.
สวัสดีครับ คุณข้าวฟ่าง ยินดีที่ได้รู้จัก ยินดียิ่งขึ้นที่รู้ว่าคุณข้าวฟ่างเป็นนักเล่านิทานเหมือนกัน แต่คุณข้าวฟ่างนั้นยิ่งใหญ่กว่าผมมากมายนัก ผมเล่านิทานให้ลูกฟังอย่างสม่ำเสมอ แต่ไม่ค่อยมีสาระเหมือนนิทานที่เขารวมเล่มขายหรอกนะครับ เล่าไปเรื่อย เล่นหุ่นมือไปบ้าง ขีด ๆ เขียน ๆ ลากเส้นขยุกขยุยบ้าง ร้องรำทำเพลง เต้นดุ๊กดิ๊กบ้าง ก็ตามตำราที่เขาเขียนมา มันได้ผลนะครับ เราไม่ต้องวัดอะไรไปไกลถึงระดับโมเลกุล แค่การตอบสนองของเด็ก ต่อกิจกรรมที่เราเสนอไป เราก็ดีใจแล้ว แต่ขอเตือนพ่อแม่มือใหม่นะครับ หากจะใช้วิธีนี้ สิ่งที่จะตามมาก็คือ ลูกติดพ่อติดแม่ครับ ไม่ยอมให้เราไปไหน ตามแจเลยล่ะ ส่วนเรื่องมะขวิดนั่นน่ะครับ ยินดีมากเลยหากจะได้รู้ที่มาที่ไป สารภาพตรง ๆ ว่าเกิดมายังไม่เคยเห็นของจริง ไม่รู้รสชาด นามนี้ที่นึกได้เพราะความคะนองเท่านั้นเอง ข้อมูลจากคุณข้าวฟ่างอาจทำให้ผมระลึกได้ว่าทำไมจึงชอบชื่อนี้นัก
ซอลิ้วเฮียง เขียนมา : [ 118.173.66.177 ]
รหัสจดหมาย L-2521
๒๕ มี.ค. ๒๕๕๒, ๑๔.๔๑ น. สวัสดีครับคุณมะขวิด งานเขียนของคุณดูเหมือนจะเลียนแบบจากเรื่องแต่งของพวกฝรั่งนะครับ รู้สึกว่าเคยอ่านเจอว่ามีการแต่งเรื่องแนว ๆ นี้เหมือนกัน อย่าโกรธนะครับ ลอกมาหรือเปล่าครับ ๒๙ มี.ค. ๒๕๕๒, ๐๙.๔๖ น.
สวัสดีครับ คุณชายลิ้วเฮียง จอมยุทธหนุ่มผู้คมคายทั้งหน้าตาและคำพูด เลยมีเมียมากเป็นพิเศษ อิอิ และนอกจากท่านเป็นจอมยุทธผู้ไร้เทียมทานแล้วท่านยังเป็นหนอนหนังสือผู้มีผู้มีวิสัยทัศน์กว้างไกลยิ่งนัก ข้าพเจ้าของคารวะสักจอก อ่า.. จริง ๆ แล้วที่ท่านว่ามาก็มีส่วนถูกอยู่ไม่น้อย ข้าพเจ้าเคยอ่านในคอลัมน์และนำหนังสือของหนังสือพิมพ์ (ที่จำไม่ได้ว่าเป็น newspaper หรือ magazine) ว่ามีคนมองนิทานสอนเด็กเหล่านั้นในมุมมองอื่น ๆ แต่ข้าพเจ้ามิอาจรู้หรอกนะว่ามุมมองของท่านเหล่านั้นเป็นอย่างไร ข้าพเจ้าก็มีมุมมองต่อเรื่องเหล่านั้น (มันจะเกิดกับทุกคนที่ต้องทนอ่านนิทานเรื่องเดิม ๆ อยู่ทุกวัน ไม่เชื่อลองดู) ข้าพเจ้าจึงนำเสนอมุมมองของข้าพเจ้าเป็นนิทานแนวทางของข้าพเจ้าเองให้บรรดาหนอนจอคอมพิวเตอร์ได้อ่านกันดู และ ข้าพเจ้าต้องยอมรับตรงนี้เลยว่า ข้าพเจ้าลอกเลียนแนวความคิดเขามาจริง ๆ แต่ในตัวเนื้อหาและมุมมองทั้งหมด รวมถึงข้อวิพากษ์วิจารณ์ทั้งหลายนั้นเป็นของข้าพเจ้าแต่เพียงผู้เดียว (ส่งตำรวจมาจับก็ได้นะถ้าเห็นว่าเป็นภัยต่อบ้านเมือง) นอกจากในคอลัมน์แนะนำหนังสือนั้นแล้ว ข้าเจ้าไม่เคยได้อ่านเรื่องจากหนังสือที่ว่าแต่อย่างใด ขอขอบคุณและขอคารวะอีกหนึ่งจอก
toi เขียนมา : [ 61.19.236.222 ]
รหัสจดหมาย L-1368
๒๙ มี.ค. ๒๕๔๙, ๒๒.๐๓ น. สวัสดีค่ะ อ่านงานเขียนของคุณแล้วรู้สึกโลกสดใสใจสบายในขณะที่เหตุการณ์บ้านเมืองไม่ค่อยจะน่าไว้วางใจ ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ๐๔ เม.ย. ๒๕๔๙, ๑๓.๕๗ น.
ขอบคุณครับ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมตอบจดหมายเลยนะครับ (แบบว่าก่อนหน้านี้ทำไม่เป็นอ่ะ) ดีใจกับคุณ toi ด้วยนะครับ อิอิ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรเรื่องแรงบันดาลใจ ก็พอมีครับ แต่มันไม่สุด ไม่ตกผลึก เลยเขียนไม่ออก อย่างเรื่องความแค้นฯ ภาค ตั๊กแตนตำข้าวก็ยังไม่จบ แต่ยังไปต่อไม่เป็น หากรักมะขวิดก็รอหน่อยนะ ขอบคุณกำลังใจครับ หวังว่าเราจะได้คุยกันในโอกาศต่อไป
สิเนรุ เขียนมา : [ 125.24.74.72 ]
รหัสจดหมาย L-1320
๐๓ ก.พ. ๒๕๔๙, ๒๑.๑๕ น. ![]() msnผมครับ เหมือนในเมล์ครับ ๐๔ เม.ย. ๒๕๔๙, ๑๓.๕๙ น.
โทษที เพิ่งหัดตอบจดหมายครับ โง่มาตั้งนาน แฟนหลุดมือไปหมดแล้วกระมังเนี่ย อีเมล์ร้อน ๆ มีครับ azujirat@hotmail.com ส่งได้ทุกอย่าง (หมายความอย่างนั้นจริง ๆ) จดหมายรอตอบ :
เล็ก โยธา เขียนมา : [ 49.49.199.241 ]
รหัสจดหมาย L-3015
๐๑ ต.ค. ๒๕๕๔, ๒๒.๑๔ น. ขอบคุณคุณมะขวิด ที่ชื่นชมกลอนของผม ผมเข้ามาอ่านกลอนคุณมะขวิดแล้ว ชื่นชมครับเขียนได้ดีใช้คำสวย ขออนุญาตเป็นแนวทางในการเขียนกลอนครับ ผมไม่เคยเขียนกลอน เคยแต่เขียนเรื่อง.....สั้น ที่ใช้เวลาคิด...ไม่สั้น เมื่อไม่มีเวลาก็เลยอยากเขียนกลอน แต่เขียนได้สองบาท...ใจแทบขาด คนท่เขียนได้ยาว...ต้องขอชื่นชม ครับ ทั้ยที่สุด ขอคำแนะนำคุณมะขวิดและ เพื่อนนักกลอนทั้งหลายด้วยครับ จาก....วิศวกลอนมือใหม่....ไร้อาจารย์ รอการตอบจาก มะขวิด
แพรสีปั๋ง เขียนมา : [ 223.207.7.147 ]
รหัสจดหมาย L-3014
๒๙ ก.ย. ๒๕๕๔, ๑๕.๔๐ น. แนะนำ ทดลอง ๑. รับประทานสด ล้างสะอาด เคี้ยวสด ๆ เวลาใดก็ได้ ๒. กาแฟสด ผ่าซีก ชุบไข่ทอด ๓. ผัดใส่กุ้งสด ๔. วางแต่งหน้าเค้ก ๕. ทำแกงส้ม อาจค้นพบ เมนูใหม่ ที่ไม่คาดฝัน ด้วยตัวเอง อย่างภาคภูมิใจค่ะ ![]() รอการตอบจาก มะขวิด
โจจัย@หนูโส_เพื่อชีวิตติดล้อ เขียนมา : [ 223.206.86.73 ]
รหัสจดหมาย L-2936
๑๓ ม.ค. ๒๕๕๔, ๑๔.๕๖ น. ดีครับลุงมะขวิด.. ผมเพิ่งมาอ่านผลงานลุงครั้งแรกก็ชื่นชอบนะ ขนาดแฟนผมยังชื่นชอบลุงเลย (ชอบในฐานะนักเขียนนะ..อย่าคิดมากลุง) เป็นกำลังใจให้ลุงนะครับผม..ในการสร้างสรรผลงานออกมานะ รอการตอบจาก มะขวิด
ทอรุ้ง เขียนมา : [ 110.49.193.93 ]
รหัสจดหมาย L-2887
๒๗ ต.ค. ๒๕๕๓, ๒๓.๕๔ น. คุณมะขวิดคะ ไม่ได้แวะมาเสียนานเลย ชอบจังเลยค่ะ ความเป็นจริงในชวิตมักจะเบียด... (บางครั้งถึงกับผลักแน่ะ) ความฝันให้ต้องอึดอัดอยู่ที่ไหนสักที่ในใจเรา โดนเลย..จริงมากถึงมากที่สุดเชียวแหละ แต่ถึงอย่างไรคุณมะขวิดก็ต้อง เอาคืนความเป็นจริง ด้วยการทำในสิ่งที่ฝันบ่อยๆ ไงคะ ขอเชียร์คนขยันเขียนนะคะ อย่าให้คอยอ่านนานล่ะ รอการตอบจาก มะขวิด
มะเฟือง เขียนมา : [ 118.173.216.107 ]
รหัสจดหมาย L-2857
๒๖ ก.ย. ๒๕๕๓, ๑๙.๓๖ น. สวัสดีค่ะ พี่มะขวิด ขอบคุณนะคะที่ทำให้เรามีนิทานอ่าน แล้วก็ชื่นชมในจอตนาการของพี่ค่ะ รอการตอบจาก มะขวิด
หมาน้อย...น่ารัก เขียนมา : [ 203.158.176.206 ]
รหัสจดหมาย L-2796
๐๘ เม.ย. ๒๕๕๓, ๑๕.๓๘ น. สวัสดีค่ะ คุณมะขวิด แอบเข้ามาชมผลงานค่ะ แต่ยังไม่ได้อ่านสักเรี่อง มาเม้นท์ก่อน สัญญาว่าจะติดตามผลงานไปตลอดค่ะ ![]() ![]() รอการตอบจาก มะขวิด
ลายรุ้งพลัส เขียนมา : [ 124.121.248.74 ]
รหัสจดหมาย L-2754
๑๓ ม.ค. ๒๕๕๓, ๒๐.๕๘ น. สวัสดีค่ะ มาแจ้งข่าวให้ทราบว่า นามปากกา มุกตะวัน ไม่ใช้แล้วค่ะ แตไม่รู้จะยกเลิกห้องได้ยังไง เลยทิ้งไว้ก่อน แต่พูดคุยกันได้ที่ ห้อง แววรุ้ง นะคะ รอการตอบจาก มะขวิด
ข้าวฟ่าง เขียนมา : [ 83.79.92.244 ]
รหัสจดหมาย L-2657
๐๗ ก.ย. ๒๕๕๒, ๑๔.๓๔ น. สวัสดีคะ...คุณมะขวิด ใช่คะ "บ้าน"คำนี้อบอุ่นดีชะมัด ที่นี่สวิตเซอร์แลนด์ดินแดนในฝันของคนค่อนโลก เหมือนอยู่ในเมืองแห่งนิทานเลยคะ สวยงาม สงบ และเต็มไปด้วยปราสาทตั้งแต่เล็กๆจนถึงอภิมหาอลังการ มาเที่ยวก็ดีอยู่ แต่มาอยู่ท่ามกลางความเปลี่ยนแปลงอย่างสมบูรณ์แบบและไม่มีเพื่อนคนไทยเลยที่นี่.... ![]() เป็นเหตุที่ทำให้มีโอกาสได้เข้ามาศาลานกน้อยแห่งนี้..และบอกตัวเองเสมอว่า เรายังมีเพื่อนเป็นคนไทยให้ได้สัมผัสอยู่นะ แม้ไม่ได้เป็นการรู้จักหน้าค่าตา แต่ตัวอักษรเหล่านี้ก็ยังบอกว่า...มิตรภาพในคนไทยยังมีอยู่คะ ![]() มาที่นี่ตั้งแต่ปี๒๕๕๐ ร้องไห้อยู่เป็นเดือนๆ...จนเข้ามาอ่านศาลานกน้อย เริ่มขีดเขียนภาษาไทยไปเรื่อยๆ เท่าที่จะพอมีเวลาว่างจากงานและการเรียน...วันนี้อยู่ได้แบบไม่ทุกข์ และถือว่า ที่นี่สอนให้รู้จักโลกกว้างขึ้น ทำให้เราแกร่งขึ้น อดทนมากขึ้น ไม่เป็นเด็กงอแง ไม่ร้องไห้กลับบ้าน ไม่(พยายาม)เหงา ![]() ก็ทำงานกับเด็กพิเศษจริงๆ เขาเป็นเด็กDyslexia คือมีปัญหาเรื่องการออกเสียง สะกดคำ เป็นเด็กไฮเปอร์ฯ อยู่นิ่งไม่เป็น พี่ชายคนโต ๕ ขวบครึ่ง พี่สาวคนกลางจะ ๔ขวบแล้วเจ้าตัวเล็ก ๑ ขวบกว่าๆ อีกไม่นานก็จะกลับเมืองไทยแล้วคะ อีกเทอมเดียวเองคะ เรียกว่า แต่ละวันมีอะไรให้เรียนรู้ทุกนาทีเลยคะ... ![]() ไม่ได้รู้จักคนไทยที่นี่เลย ไม่ได้พูดภาษาไทยสักคำในแต่ละวัน ยกเว้นวันหยุดที่ได้ออกไปเจอคนไทย ซึ่งก็ไม่มากนัก บางทีหน้าตาเราอาจไม่ค่อยไทยเลยไม่มีคนคิดว่า เราเป็นไทยคะ...หุหุหุ สงสัยคิดว่าลาว แต่เพื่อนบอกว่า หน้าเหมือนคนเกาหลีตะหาก ตลกงะ.... ![]() โห...เขียนมาตั้งเยอะ ขอโทษนะคะ ดีใจได้พิมพ์ภาษาไทยแม้จะไม่ได้พูด ขอบคุณนะคะที่อ่านมาถึงบรรทัดนี้ ขอโทษถ้ารบกวนเวลามากไปคะ....ขอให้มีความสุขกับครอบครัว ,มีความสุขกับน้องลูกปืน...(น่าจะเป็นคนเมืองดุเนอะ)...และหน้าที่คุณพ่อมือใหม่ด้วยคะ ![]() รอการตอบจาก มะขวิด
|
![]() |
||||||||||||||||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |