ตอน : สมุทัยในไร่สับประรด

สมุทัยในไร่สับปะรด

​โดย:เล้กโยธา เกษตรกร(​เพื่อ)สังขาร​และอินทรีย์

จากการ​ไปอบรมเกษตรทฤษฎีใหม่ตาม​พระราชดำริ​ที่ศูนย์ภูมิรักษ์จ.นครนายกด้วย​ความซาบซึ้งในปรัชญาแห่ง​ความพอเพียง​ที่เข้า​ทั้งหูซ้าย​และหูขวาจนเพาะบ่มปัญญา​เพราะ​ได้มีโอกาส​ไปศึกษาฟรีในสนามอย่างจริงจริง5วัน5คืนแถมวันกลับในหลวงท่านยังทรงให้ค่ารถเดินทางกลับบ้านอีก500บาท​ด้วย​ความปลาบปลื้มใน​พระมหากรุณาธิคุณ​และละอายแก่ใจ​ที่ทำตัวใกล้เกลือกินด่างมาตลอดจึงถวายเงินดังกล่าวกลับสมทบทุนมูลนิธิชัยพัฒนาคืนแก่​พระองค์ท่าน

​ที่ดินติดริม​เขาบรรยากาศคลับคล้ายคลับคลา​กับ​พระเอกบู๊ตึ๊ง​ที่เบื่อยุทธจักรจึงถอนตัวจากยุทธภพมาปลีกวิเวกหลังจาก​ได้ฟาดฟันในธุรกิจมาเกือบ30ปีจนเรียก​ได้ว่าชีวิต​ที่ผ่านมาไม่​ได้มีสาระอื่นสิ่งใดเลย​นอกจากฝึกกระบวนท่าทำมาหากิน​ไปวันวัน

จนบัดนี้วิถีแห่งสัจ​จะ​ที่​ต้องธรรม​ได้เริ่มขึ้น​แล้ว​บนแปลงสับปะรด​ที่เปลี่ยนมือผู้ครอบครองใหม่​เป็นวิศวกรผู้สร้าง​โดยหวังว่าสัจธรรมแห่งธรรมะชาติ​จะชี้แนะวิถีแห่ง​ความหลุดพ้น

ด้วยอุดมการณ์​ที่เต็มเปี่ยมแห่งเกษตรทฤษฎีใหม่จึงตั้งใจตั้งแต่แรกว่า​จะรื้อแปลงสับปะรดเก่าพืชเชิงเดี่ยว​ที่คอย​แต่ชักนำเกษตรกรให้​เป็นทาสในระบบตั้งแต่เมล็ดพันธุ์ยันยา​และปุ๋ย...​.

​แต่หลังจากเดินสำรวจแปลงสับปะรด​ที่​กำลังตั้งท้องลูกเท่ากล่องไม้ขีดชูช่อสะพรั่งเต็ม​ไปหมดบน​ที่ดิน14ไร่

" อย่า​ไปไถมันเลย​เงิน​ทั้งนั้น​"
เสียงจากเจ้าของไร่สับปะรดแปลงข้างข้าง
"อดทนลงทุนปุ๋ย​และยาอีกนิดหน่อย​5-6เดือนก็พอ​จะเก็บผลผลิต​ได้ค่า​ที่คืน​ได้สัก1/3​และก่อน​ที่​จะไถดะทิ้ง​ทั้งแปลงก็ยัง​จะ​สามารถรอหักหน่อขาย​ได้อีกหลายตังค์"
​เมื่อมี​แต่เงิน​ทั้งนั้น​...​.อุดมการณ์ก็พาล​จะติดหล่มบน​ความโลภ...​..​แต่​ความยึดมั่นในอุดมการณ์ไม่​ได้หาย​ไปไหน​แต่ขอเก็บไว้ก่อน(นะ)

​แต่สำหรับวิถีแห่ง​ความโลภยังเดินต่อ​ไปไม่หยุดยั้งกลับมาอ่านคัมภีร์สับปะรดแห่งกูเกิ้ล2อาทิตย์ ​ได้คำแนะนำ​ทั้งหลายในโลกแห่งทุนนิยม​ทั้งกรัมม๊อกโซนฉีดฆ่าหญ้าตามด้วยปุ๋ยสูตร15-5-35​และ​ถ้า​จะให้ดียิ่งขึ้น​ให้เสริมด้วยปุ๋ยแคปซูลนาโนกันไว้ในกรณี​ที่สัปประรดอาจ​จะไม่กินปุ๋ย​และช่วงนี้สัปประรด​จะอ่อนแออาจ​จะ​เป็นโรคใบจุดหรือโดนแมลงรบกวนให้ฉีดป้องกันด้วย...​​และ.. @&฿"&&฿#%~$€¥...​..เงินลงทุน​ทั้งนั้น​

บนหนทางสับสนแห่งปัญญาทำให้เกือบเดือน​ที่ผ่านมาก็ยังไม่มีการดำเนินการอะไร​เกิดขึ้น​​เพราะ​โดยจิตใต้สำนึกมันผิดจรรญาบรรณตั้งแต่ยาฆ่าหญ้ากรัมม๊อกโซนแล้ว​

จนเจ้าสับปะรดแม่ลูกอ่อน​ทั้งหลายก็ถูกหญ้าท่วมจนมิดหัว. ​ไป​ทั้งไร่​ซึ่งมันมีผลเสียอย่างยิ่งตามทฤษฎี​เพราะมัน​จะไม่ดีต่อผลอ่อนของสับปะรดตาม​ที่กลูเกิ้ลท่านว่าไว้

หลายครูหลายวิชาจนครูพัก​ต้องลักหลับ​โดยไม่ทำแมร่งอะไร​เลย​...​ลูกสับปะรดก็โตวันโตคืน บางลูกก็แสดงอาการแกร็นให้เห็นจนเสียดาย..เงิน​ทั้งนั้น​​กำลัง​จะมลายหาย. จึงหอบสังขาร​ไปตากแดดตรวจไร่ทุกวันจน​เป็นไข้

นั่งปวดหัวทนทุกข์​กับเจ้าทุกขลาภ14ไร่อยู่​2เดือนว่า​จะทำอย่างไรดี
จนกระทั่งเดือน​ที่3...​.​ความทุกข์​ทั้งหลาย​ทั้งปวงก็มลายหาย​ไปจนหมดสิ้น

​เพราะการ​ที่กลัว​จะมีสารตกค้างจากยาฆ่าหญ้าทำให้ในไร่ในแปลงเต็ม​ไปด้วยหญ้า ​เมื่อมาเจอไฟ​ที่เด็กชาวบ้านเผาป่าข้างข้าง​ที่​เพื่อไล่ยิงไก่ป่า​เอาสนุกกัน​เมื่อไม่มีแนวกันไฟ(​ต้องมีด้วยหรือวะ)ไฟก็เลย​ลามมาเผาต้นสับปะรดจนหมด​ทั้ง14ไร่​พร้อมด้วยสมุทัยต้นเหตุแห่งทุกข์ก็หมดสิ้น​ไปด้วย

​เมื่อไฟแห่งธรรมะชาติเผากองแห่งทุกขลาภของ​ความโลภ​ได้หมดสิ้น...​จึง​เป็นจุดเริ่มต้นปฐมบทของปรัชญาเกษตรทฤษฎีใหม่แห่ง​ความพอเพียง​ที่​จะ​ได้ชูช่อแตกกอบนรากเหง้าเกษตรแห่งธรรมะชาติ​ที่ว่าด้วยสังขารแลอินทรีย์ !

นี่เพิ่งยกแรกนะ สนใจติดตามตอนต่อ​ไปครับ​พี่น้อง