![]() |
![]() |
เล็ก โยธา![]() |
...เมื่อไฟแห่งธรรมะชาติเผากองแห่งทุกขลาภของความโลภได้หมดสิ้น...จึงเป็นจุดเริ่มต้นปฐมบท...
ตอน : สมุทัยในไร่สับประรด
สมุทัยในไร่สับปะรดโดย:เล้กโยธา เกษตรกร(เพื่อ)สังขารและอินทรีย์
จากการไปอบรมเกษตรทฤษฎีใหม่ตามพระราชดำริที่ศูนย์ภูมิรักษ์จ.นครนายกด้วยความซาบซึ้งในปรัชญาแห่งความพอเพียงที่เข้าทั้งหูซ้ายและหูขวาจนเพาะบ่มปัญญาเพราะได้มีโอกาสไปศึกษาฟรีในสนามอย่างจริงจริง5วัน5คืนแถมวันกลับในหลวงท่านยังทรงให้ค่ารถเดินทางกลับบ้านอีก500บาทด้วยความปลาบปลื้มในพระมหากรุณาธิคุณและละอายแก่ใจที่ทำตัวใกล้เกลือกินด่างมาตลอดจึงถวายเงินดังกล่าวกลับสมทบทุนมูลนิธิชัยพัฒนาคืนแก่พระองค์ท่าน
ที่ดินติดริมเขาบรรยากาศคลับคล้ายคลับคลากับพระเอกบู๊ตึ๊งที่เบื่อยุทธจักรจึงถอนตัวจากยุทธภพมาปลีกวิเวกหลังจากได้ฟาดฟันในธุรกิจมาเกือบ30ปีจนเรียกได้ว่าชีวิตที่ผ่านมาไม่ได้มีสาระอื่นสิ่งใดเลยนอกจากฝึกกระบวนท่าทำมาหากินไปวันวัน
จนบัดนี้วิถีแห่งสัจจะที่ต้องธรรมได้เริ่มขึ้นแล้วบนแปลงสับปะรดที่เปลี่ยนมือผู้ครอบครองใหม่เป็นวิศวกรผู้สร้างโดยหวังว่าสัจธรรมแห่งธรรมะชาติจะชี้แนะวิถีแห่งความหลุดพ้น
ด้วยอุดมการณ์ที่เต็มเปี่ยมแห่งเกษตรทฤษฎีใหม่จึงตั้งใจตั้งแต่แรกว่าจะรื้อแปลงสับปะรดเก่าพืชเชิงเดี่ยวที่คอยแต่ชักนำเกษตรกรให้เป็นทาสในระบบตั้งแต่เมล็ดพันธุ์ยันยาและปุ๋ย....
แต่หลังจากเดินสำรวจแปลงสับปะรดที่กำลังตั้งท้องลูกเท่ากล่องไม้ขีดชูช่อสะพรั่งเต็มไปหมดบนที่ดิน14ไร่
" อย่าไปไถมันเลยเงินทั้งนั้น"
เสียงจากเจ้าของไร่สับปะรดแปลงข้างข้าง
"อดทนลงทุนปุ๋ยและยาอีกนิดหน่อย5-6เดือนก็พอจะเก็บผลผลิตได้ค่าที่คืนได้สัก1/3และก่อนที่จะไถดะทิ้งทั้งแปลงก็ยังจะสามารถรอหักหน่อขายได้อีกหลายตังค์"
เมื่อมีแต่เงินทั้งนั้น....อุดมการณ์ก็พาลจะติดหล่มบนความโลภ.....แต่ความยึดมั่นในอุดมการณ์ไม่ได้หายไปไหนแต่ขอเก็บไว้ก่อน(นะ)
แต่สำหรับวิถีแห่งความโลภยังเดินต่อไปไม่หยุดยั้งกลับมาอ่านคัมภีร์สับปะรดแห่งกูเกิ้ล2อาทิตย์ ได้คำแนะนำทั้งหลายในโลกแห่งทุนนิยมทั้งกรัมม๊อกโซนฉีดฆ่าหญ้าตามด้วยปุ๋ยสูตร15-5-35และถ้าจะให้ดียิ่งขึ้นให้เสริมด้วยปุ๋ยแคปซูลนาโนกันไว้ในกรณีที่สัปประรดอาจจะไม่กินปุ๋ยและช่วงนี้สัปประรดจะอ่อนแออาจจะเป็นโรคใบจุดหรือโดนแมลงรบกวนให้ฉีดป้องกันด้วย...และ.. @&฿"&&฿#%~$¥.....เงินลงทุนทั้งนั้น
บนหนทางสับสนแห่งปัญญาทำให้เกือบเดือนที่ผ่านมาก็ยังไม่มีการดำเนินการอะไรเกิดขึ้นเพราะโดยจิตใต้สำนึกมันผิดจรรญาบรรณตั้งแต่ยาฆ่าหญ้ากรัมม๊อกโซนแล้ว
จนเจ้าสับปะรดแม่ลูกอ่อนทั้งหลายก็ถูกหญ้าท่วมจนมิดหัว. ไปทั้งไร่ซึ่งมันมีผลเสียอย่างยิ่งตามทฤษฎีเพราะมันจะไม่ดีต่อผลอ่อนของสับปะรดตามที่กลูเกิ้ลท่านว่าไว้
หลายครูหลายวิชาจนครูพักต้องลักหลับโดยไม่ทำแมร่งอะไรเลย...ลูกสับปะรดก็โตวันโตคืน บางลูกก็แสดงอาการแกร็นให้เห็นจนเสียดาย..เงินทั้งนั้นกำลังจะมลายหาย. จึงหอบสังขารไปตากแดดตรวจไร่ทุกวันจนเป็นไข้
นั่งปวดหัวทนทุกข์กับเจ้าทุกขลาภ14ไร่อยู่2เดือนว่าจะทำอย่างไรดี
จนกระทั่งเดือนที่3....ความทุกข์ทั้งหลายทั้งปวงก็มลายหายไปจนหมดสิ้น
เพราะการที่กลัวจะมีสารตกค้างจากยาฆ่าหญ้าทำให้ในไร่ในแปลงเต็มไปด้วยหญ้า เมื่อมาเจอไฟที่เด็กชาวบ้านเผาป่าข้างข้างที่เพื่อไล่ยิงไก่ป่าเอาสนุกกันเมื่อไม่มีแนวกันไฟ(ต้องมีด้วยหรือวะ)ไฟก็เลยลามมาเผาต้นสับปะรดจนหมดทั้ง14ไร่พร้อมด้วยสมุทัยต้นเหตุแห่งทุกข์ก็หมดสิ้นไปด้วย
เมื่อไฟแห่งธรรมะชาติเผากองแห่งทุกขลาภของความโลภได้หมดสิ้น...จึงเป็นจุดเริ่มต้นปฐมบทของปรัชญาเกษตรทฤษฎีใหม่แห่งความพอเพียงที่จะได้ชูช่อแตกกอบนรากเหง้าเกษตรแห่งธรรมะชาติที่ว่าด้วยสังขารแลอินทรีย์ !
นี่เพิ่งยกแรกนะ สนใจติดตามตอนต่อไปครับพี่น้อง
เมื่อวันที่ : ๐๖ ต.ค. ๒๕๕๙, ๐๔.๒๖ น.
ลงชื่อติดตามต่อครับ