![]() |
![]() |
ทิดอินทร์![]() |
ตอน : บทที่ ๕
สถานีการค้าสาขาด่านขุนทดแรม ๑๑ ค่ำ เดือน ๑๑ ปีมะโรง ยามหนึ่ง
ขณะรับประทานอาหารกันอยู่นั้นทั้งหมดต่างได้ยินเสียงสุนัขเห่าหอน ดังขึ้นทั่วสถานี ซุนยี่หลงและเจ้าขุนหาญต่างมองสบตากันด้วยความสงสัย พ่อบ้านหลี่เห็นเช่นนั้น จึงออกมาสอบถามเหตุการณ์จากเหล่าทหารเวรยามที่เข้าไปตรวจค้นดู แต่ไม่ได้พบเห็นสิ่งผิดปกติประการใด จึงกลับมารายงานต่อซุนยี่หลง เจ้าขุนหาญเห็นเช่นนั้นจึงเย้าแหย่ขึ้นว่า
"คงมีนักเลงสุรา ได้กลิ่นสุราชั้นเลิศของท่าน จึงอยากร่วมวงดื่มด้วยกระมัง"
ทั้งหมดจึงพากันหัวเราะออกมา บรรยากาศอันตึงเครียดจึงพลันสลายลง
หลังจากรับประทานสุราอาหารเรียบร้อย ซุนยี่หลงจึงแจ้งให้พ่อบ้านพาคณะของเจ้าขุนหาญไปพักผ่อน แต่รั้งตัวเจ้าขุนหาญไว้สนทนาเพียงลำพังที่เก๋งหลังเรือนรับรอง
เมื่ออยู่เพียงลำพังซุนยี่หลงจึงกล่าวขึ้นด้วยสีน้าเคร่งครึมจริงจังว่า
"น้องเราอย่าหาว่าเราซุนยี่หลงผู้พี่กล่าวมากความ เจ้าขุนตะวันราชบุตรบุญธรรมของพระเจ้าธรณินทรวรมันนั้น อย่าได้ไว้วางใจเป็นอันขาด จากข่าวคนของเราที่วางไว้ในวังเจ้าเมืองกัมโพชแจ้งมาว่า เจ้าขุนตะวันนั้นริษยาท่านอยู่ เพราะท่านประกอบการใด ก็มีความดีความชอบเกินหน้าเกินตาแทบทุกครั้ง ยิ่งพระเจ้าธรณินทรวรมันโปรดปรานท่านมาก จนยอมยกเจ้านางจันทร์พระราชธิดาองค์เดียวให้เป็นภรรยาท่าน เจ้าขุนตะวันยิ่งเคียดแค้นชิงชังท่านเป็นการใหญ่ เพราะเจ้าขุนตะวันนั้นหมายปองเจ้านางจันทร์อยู่ก่อน เพราะหมายจะใช้เป็นหลักประกันต่อบัลลังค์กษัตริย์อาณาจักรกัมพูชาในอนาคต และฐานะของท่านขณะนี้ย่อมมีผลต่อสถานะบนบัลลังค์ของเจ้าขุนตะวันอย่างยิ่ง ดังนั้นเราจึงขอน้อมเตือนท่าน จะทำการใด ขอจงระวังเจ้าขุนตะวันให้มากไว้"
"คำสั่งสอนของท่าน เราจะจดจำใส่ใจไว้ตลอด พี่ท่านโปรดวางใจ แต่ตราบใดที่เจ้าธรณินทรวรมันยังอยู่ เจ้าขุนตะวันคงมิกล้ากระทำเช่นไร ระหว่างนี้ ข้าพเจ้าต้องเร่ง สะสมไพร่พล และรวบรวมเมืองต่างๆในเขตนี้ให้เป็นปึกแผ่น จึงจะสามารถต้านทานอำนาจของเมืองพระนครเมื่อเข้ามาอยู่ในมือเจ้าขุนตะวันได้ แต่เรื่องนี้ยังเป็นที่หนักใจ ต้องคิดกันในระยะยาว"
เจ้าขุนหาญกล่าวตอบด้วยสีหน้าวิตกกังวลเช่นกัน
"ตกลงเช่นนั้น เรื่องนี้ค่อยหารือกันอีกครา เราผู้เป็นพี่ใหญ่จะคอยหาวิธีช่วยเหลืออีกทาง วันนี้ท่านเดินทางมาเหน็ดเหนื่อยขึ้นเรือนไปพักผ่อนก่อนเถอะ พรุ่งนี้ค่อยสนทนากัน"
เจ้าขุนหาญจึงกล่าวลาและแยกย้ายไปพักผ่อนที่เรือนรับรอง เพื่อดูแลอาการของทารกน้อย
ยามดึกซุนปุ๊กก่ายหมอประจำสถานีก็มาเข้าเยี่ยมตรวจดูอาการ ของทารกอีกครั้ง และทำการเช็ดตัวให้ด้วยตนเอง จากนั้นจึงปล่อยให้หลับพักผ่อน
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
เมื่อวันที่ : ๑๓ ต.ค. ๒๕๕๓, ๒๓.๒๕ น.
เนื้อหาในแต่ละตอนสั้นไปหน่อยไหมพี่ทิด ?
ผมอ่านรวดเดียวจบเลยทั้งห้าตอน
พี่ทิดใช้คำขึงขังดีครับ แต่อย่าเพลินนัก ประเดี๋ยวจะกลายเป็นนิยายกำลังภายในของโกวเล้ง
ที่เป็นห่วงเพราะเกรงจะขายดิบขายดีจนรวยไม่รู้เรื่องนะซี ฮา ฮา