ตอน : บทที่ ๒

หมู่บ้านด่านขุนทด
บนเนิน​เขาทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ
แรม ๑๑ ค่ำ เดือน ๑๑ ปี มะโรง ยามบ่าย
กลุ่มชายฉกรรค์จำนวนหกคน ​แต่งกายเช่นพรานป่า ​แต่ม้า​ที่พวกมันขี่อยู่​นั้น​กลับขายาวสูงพ่วงพี อัน​เป็นลักษณะของม้าศึกในกองทัพ เกินกว่า​จะ​เป็นม้าเช่นพรานทั่ว​ไป
​ทั้งหมดต่างพากันแอบซ่อน​และจับจ้องมองดู​ความเคลื่อนไหว ของขบวนเจ้าขุนหาญ พวกมันติดตามขบวนเจ้าขุนหาญมาห้าวันเต็มๆ​แล้ว​ นับ​แต่เจ้าขุนหาญเริ่มออกเดินทางจากเมืองราด
ทันที​ที่เจ้าขุนหาญ พาขบวนเข้าทางแยกด้านซ้ายอัน​เป็นเส้นทางเข้าด่านขุนทด พวกมันต่างหันมามองหน้ากันด้วย​ความสงสัย
"เหตุใดขบวนเจ้าขุนหาญจึงพลันเปลี่ยนเส้นทาง หรือร่องรอยของพวกเราถูกมันพบเห็น อ้ายพิรามรีบ​ไปรายงานท่านเจ้าขุนก่อน อ้ายเพทายติดตามข้าพเจ้าเข้าหมู่บ้าน ​เพื่อสืบดูท่าทีขบวนของเจ้าขุนหาญ ​ส่วนพวก​ที่เหลือ ให้รออยู่​​ที่นี่"
กล่าวจบพลันสะบัดแส้ลงบนหลังม้า วิ่งนำอ้ายเพทายติดตามขบวนเจ้าขุนหาญเข้าด่านขุนทดทันที
อ้ายพิรามเห็นดังนั้น​ จึงสะบัดแส้ชักม้าวิ่งลงสู่ทางใต้อัน​เป็นทิศทางสู่เมืองกัมโพช