ตอน : ปราบดา หยุ่น

ชื่อ ปราบดา อาจ​จะมาจากคำว่า ปราฟด้า (Правда) ใน ภาษารัสเซีย ​ที่แปลว่า​ความจริง ​และ​เป็น ชื่อหนังสือพิมพ์​ที่เคยมีอิทธิพลมาก​ที่สุดของ สหภาพโซเวียต



ปราบดา ชื่อเล่นว่า "คุ่น" เกิด​เมื่อวัน​ที่ 2 สิงหาคม พ.ศ.2516 ​เขา​เป็นบุตรคนเดียวของ สุทธิชัย หยุ่น ​กับนันทวัน เมฆใหญ่ ​ซึ่งก็คง​เป็น​ที่รู้จักกันว่า สุทธิชัย หยุ่น ​คือ หุ้น​ส่วนใหญ่สื่อในเครือ เดอะเนชั่น รวมถึง คมชัดลึก ​ซึ่ง​เขาเอง​เป็นผู้ก่อตั้ง หนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษ The Nation ​ซึ่งต่อสู้มาด้วย​ความยากลำบากนานถึง 15 ปี จึง​จะประสบ​ความสำเร็จ ​ส่วนคุณแม่ ​คือ คุณนันทวัน เมฆใหญ่ ​เป็นอดีตบรรณาธิการนิตยสารลลนา ​ซึ่ง​เป็นนิตยสาร​ที่โด่งดังมากสมัย​ที่ สุวรรณี สุคนธา ยังมีชีวิตอยู่​

ปราบดา หยุ่นจบ ม.3 ​ที่โรงเรียนเทพศิรินทร์ ​ไปเรียนต่อ​ที่สหรัฐอเมริกาประมาณ 11 ปี สำเร็จปริญญาตรีสาขาศิลปะจาก The Cooper Union for the Advancement of Art and Science จากนิวยอร์ก เคยทำงานกราฟฟิคดีไซน์ ​และ เรียนการชงชา

ปราบดา หยุ่น เริ่มเข้าสู่วงการหนังสือ ตั้งแต่สมัยมัธยม เรื่อง​สั้นเรื่อง​แรก ​ได้รับการตีพิมพ์ในนิตยสาร ลลนา สมัยอยู่​เทพศิรินทร์ทำหนังสือของโรงเรียนชื่อ รั้วรำเพย ​และทำหนังสือของโรงเรียนอีกครั้ง​ที่ Parsonns School of Design ชื่อหนังสือ Pivot ​ซึ่ง​เขา​เป็น​ทั้งกองบรรณาธิการ ​และอาร์ตไดเรกชั่นเอง งานเหล่านี้​คือพื้นฐาน ให้​เขาก้าวเดินอย่างมั่นคง บนถนนคนเขียนหนังสือ

​เมื่อกลับจากอเมริกา มาสมัคร​เป็นทหารอยู่​ 6 เดือน (เรียนปริญญาตรี​จะ​เป็นทหารแค่ 6 เดือน) จากเกณฑ์ทหารก็เริ่มเขียนหนังสือ ประมาณ ปี 2542 เรื่อง​สั้นเรื่อง​แรกลง​ที่แพรวสุดสัปดาห์ ชื่อ "คนนอนคม" หลังจากนั้น​ ​เป็นคอลัมนิสต์ให้​กับนิตยสารเนชั่นสุดสัปดาห์ ​และ​เป็นคนเขียนบทให้​กับรายการโทรทัศน์เรื่อง​ปมไหม (Silk Knot) ​ซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยว​กับการหายตัว​ไปอย่างลึกลับของจิม ทอมป์สัน ผู้ผลิตผ้าไหมรายใหญ่ของไทย


​และในช่วงนี้​เขามีหนังสือ​ที่พิมพ์ออกมา​คือ

เมืองมุมฉาก (2543)
​ความน่า​จะ​เป็น (2543)
สิ่ง​ที่เคลื่อนไหว (2544)
อุทกภัยในดวงตา (2544)



​ซึ่ง​ทั้ง 4 เรื่อง​นี้มีคนส่งผลงานของ​เขาเข้าประกวดรางวัลซีไรท์ ปี 2545 ​ทั้งสี่เรื่อง​ เรื่อง​​ที่​ได้เข้ารอบ ​คือเรื่อง​ ​ความน่า​จะ​เป็น ​และเรื่อง​นี้ก็​ได้รับรางวัลซีไรท์ปี่ 2545 ด้วยเหตุผล​ที่ว่า

​ความน่า​จะ​เป็น ​เป็นวรรณกรรม​ที่น่า​จะถือ​ได้ว่า​เป็นตัวแทน​ความคิดของคนรุ่นใหม่ ​เขา​เป็นนักเขียน​ที่มี​ความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ ช่างสังเกตชีวิต​และพฤติกรรมมนุษย์ วิพากษ์วิจารณ์สังคม​และค่านิยมของยุคสมัย แล้ว​นำมาล้อเลียนเสียดสีด้วยอารมณ์ขันอย่างเฉียบคม



​ความน่า​จะ​เป็นแสดง​ความ​สามารถของผู้เขียนในการนำเรื่อง​​ที่ไม่น่า​จะ​เป็นเรื่อง​มาเขียนให้​เป็นเรื่อง​​ที่น่าขบคิดหรือตั้งคำถาม​โดยไม่ให้คำตอบ เรื่อง​สั้นในหนังสือรวมเรื่อง​สั้นชุดนี้มีลีลา ​และกลวิธีการเขียนเฉพาะตัว​และมี​ความหลากหลาย แปลกใหม่ในด้านกลวิธีี​และขนบวรรณศิลป์ นอกจากนี้ยังมี​ความโดดเด่นในด้านการเล่น​กับภาษา
อย่างมีรากฐานทางวัฒนธรรม

ผลงานของ​เขา​ได้แก่

เรื่อง​สั้น

เมืองมุมฉาก (2543) (City of Right-Angles, 2000)

​ความน่า​จะ​เป็น (2543) (Probability, 2000)

อุทกภัยในดวงตา (2544) (Flood in the Eyes, 2001)

​ส่วน​ที่เคลื่อนไหว (2544) (The Parts That Move, 2001)

เรื่อง​นี้เกิดขึ้น​จริง (2545) (The Story Really Happened, 2002)

กระทบไหล่​เขา (2547) (Crashing Into Shoulders of Mountains, 2004)

​ความสะอาดของผู้ตาย (2548) (Cleaning the Dead, 2005)


นวนิยาย

ชิทแตก! (มีอัลบั้มเพลงประกอบด้วยชื่อ บัวหิมะ) (2545) (Chit-tak!, 2002)

แพนด้า (หนังสือ)|แพนด้า (2547) (Panda, 2004)

ฝนตกตลอดเวลา (2548)(Rain Lessons, 2005)

นอนใต้ละอองหนาว (2549)(Under the Snow, 2006)


รวมบท​ความ​และ​ความเรียง

(เปิด​ไป) หน้าศูนย์ (2549)

ภาพไม่นิ่ง (2544) (Unstill Pictures, 2001)

น้ำใส่กะโหลก (2545) (Water For the Skull, 2002)

อย่าอ่านเลย​ ก็แล้ว​กัน (2545) (Please Don't Read, Carefully, 2002)

​เป็น: เรียง​ความว่าด้วยลมหายใจในตัวหนังสือ (2546) (Be: About the Breath of Words, 2003)

สมมุติสถาน (2548) (Imagined Landscape, 2005)

​ความน่า​จะ​เป็นบนเส้นขนาน 1 (​กับ วินทร์ เลียววาริณ) (2545) (Parallel Probability Vol. 1, with Win Leowarin, 2002)

​ความน่า​จะ​เป็นบนเส้นขนาน 2 (​กับ วินทร์ เลียววาริณ) (2547) (Parallel Probability Vol. 2, with Win Leowarin, 2004)

​ความน่า​จะ​เป็นบนเส้นขนาน 3 (​กับ วินทร์ เลียววาริณ) (2548) (Parallel Probability Vol. 3, with Win Leowarin, 2005)

​ความน่า​จะ​เป็นบนเส้นขนาน 4 (​กับ วินทร์ เลียววาริณ) (2549) (Parallel Probability Vol. 3, with Win Leowarin, 2006)

​ความน่า​จะ​เป็นบนเส้นขนาน 5 (​กับ วินทร์ เลียววาริณ) (2550) (Parallel Probability Vol. 3, with Win Leowarin, 2007)


บทภาพยนตร์

เรื่อง​รัก น้อยนิด มหาศาล (2546) (Last Life in the Universe, with Pen-ek Rattanaruang, 2003)

คำพิพากษาของมหาสมุทร (2549) (Invisible Waves, 2006)


หนังสือแปล

คนหัวหมา (2546) (Dogwalker, by Arthur Bradford, 2003)


ปราบดาหยุ่น​ได้รับรางวัลซีไรท์​เมื่อมีอายุเพียง 29 ปี ​และ​ความน่า​จะ​เป็นยัง​ได้รับรางวัลชมเชยประเภทหนังสือรวมเรื่อง​สั้น ของคณะกรรมการพัฒนาหนังสือแห่งชาติ ในงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติอีกด้วย

​เขายัง​ได้รับรางวัลจากคณะกรรมการศิลปะ​และวัฒนธรรม จากการเขียนเรื่อง​ Where We Feel: A Tsunami Memoir by An Outsider

นอกจากนี้​เขายัง​เป็นดารานักร้อง​และนักแสดงด้วย


ปราบดา ก่อตั้งสำนักหนังสือไต้ฝุ่น​เมื่อปี พ.ศ. 2548

ปัจจุบันเขีบนคอลัมน์ชื่อ "ดนตรี​ที่มีน้ำตา" ลงในนิตยสาร สารคดี

เขียนจดหมายโต้ตอบ​กับวินทร์ เลียววาริณ ชื่อคอลัมน์ "​ความน่า​จะ​เป็นบนเส้นขนาน" ในนิตยสาร GM

​และทำดนตรีในชื่อ เดอะ ไต้ฝุ่น แบนด์


วิกิพีเดีย

ปราบดา หยุ่น

ปราบดา หยุ่น