![]() |
![]() |
เรไร![]() |
หากว่าวัน พรุ่งนี้ ไม่มีคุณ ความอบอุ่น เลือนลาง คงจางหาย เจ้าดวงจิต อดสู มิรู้วาย รักกลับกลาย ร้างลา ด้วยอาลัย เหมือนโบยบิน เดียวดาย ในฟากฟ้า สายลมพา พัดพลิ้ว ละลิ่วไหล ร่อนถลา เคว้งคว้าง ว้างทหัย สู่หนใด ปลายทาง ยังมืดมน ฝ่าเปลวแดด แผดเผา เข้าพายุ หวังทะลุ เมฆา ผ่านห่าฝน อัสนี แปลบปลาบ วาบกมล ทั้งเวหน พลันพิโรธ โกรธคำราม ดวงฤทัย ติดปีก หลีกถลา หลบสายฟ้า ด้วยจิต คิดเกรงขาม หากว่ายัง ทายท้า พยายาม มิครั่นคร้าม ธรรมชาติ อาจวางวาย ดั่งวิหค เปียกฝน ทนหนาวสั่น ดวงชีวัน หทัยแหลก แตกสลาย สะบัดปีก ก็สะท้าน ร้าวรานกาย เหมือนใจหาย ห่างเจ้า เศร้าฤดี |
เมื่อวันที่ : 20 เม.ย. 2548, 16.51 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...