นิตยสารรายสะดวก  Memorandum  ๒๓ มีนาคม ๒๕๔๗
ไดอารี่ธรรมชาติ
mars
...เพียงครั้งหนึ่ง​​ฉันผิดพลาด กลับพบโอกาส​​ที่ไม่เคยเห็น
ท้องฟ้าจรดพิ้นป่า​​และลำน้ำ ...
เพียงครั้งหนึ่ง​ฉันผิดพลาด กลับพบโอกาส​ที่ไม่เคยเห็น
ท้องฟ้าจรดพิ้นป่า​และลำน้ำ
วันนี้​เป็นวันดี อากาศเย็นสบาย ไม่มีพัดลม หรือแอร์ ​แต่​เป็นสายลม​ที่พัดพา​ความเย็น คุณอาจไม่เชื่อว่าช่วงนี้​จะมี​ที่ไหนกันอากาศไม่ร้อน...​.อากาศตอนนี้พัดพา​ความร้อน​ทั้งของสายลม​และแสงแดดอันระอุ​ไปในทุกๆ​​ที่ ​แต่​ที่นี่กลับเย็นสบาย ไร้กังวล
ป่า สายน้ำ ต้นไม้ ​และท้องฟ้า รวมตัวกัน​เป็นบ้าน​ที่เย็นสบาย ฉัน​เป็นคน​ที่หลงใหลในป่า หลงใหลสานน้ำ ​และท้องฟ้า หลงใหลอากาศ​ที่สบายไม่เร่งร้อน หลงใหลป่าไม้ ไม่ใช่ป่าคอนกรีตเหมือน​ที่คนรอบตัวฉันหลงใหลกัน ​แม้แสงสียามค่ำคืน​ที่ดูเหมือนน่าหลงใหล ​แต่บางครั้งกลับคอยทำลายผู้อ่อนแอกว่า ป่าไม่เคยทำลาย​ใคร ​แต่เหตุไฉน คนจึงรังแกป่า ธรรมชาติ​ที่เกิดขึ้น​เหมือนบ่งบอก​ความ​เป็นมนุษย์ของเรา เราเกิดจากธรรมชาติ ครูของเราก็​คือธรรมชาติ อากาศของเราอยู่​ในธรรมชาติ เสื้อผ้าเครื่อง​แต่งกายก็​ได้จากธรรมชาติ เรา​เอาจากธรรมชาติมากเหลือเกิน
มาร์ไม่​ได้​เป็น​ใครมาจากไหน ​แต่มาร์คิดว่าตัวเอง​คือ​ส่วนหนึ่ง​ของธรรมชาติ มาร์เกิด​เพราะธรรมชาติของพ่อแม่ทำให้เราเกิด เราอยู่​​เพราะเราอาศัยธรรมชาติ​ที่เราอยู่​ เราตายธรรมชาติจึงนำเรากลับคืน มาร์เคยคิดว่าจริงๆ​แล้ว​ธรรมชาติไม่ใช่เหรอทำให้เราเกิด ธรรมชาติของการสืบเผ่าพันธุ์ ธรรมชาติไม่ใช่เหรอ​ที่ทำให้เราอยู่​ ธรรมชาติของการ​เอาตัวรอด ธรรมชาติก็ทำให้เราตาย​ได้เช่นกัน แล้ว​​เมื่อเรา​เป็น​ส่วนหนึ่ง​ของธรรมชาติ เหตุใดเรากลับทำร้าย​และทำลายพวกเค้า...​..
มาร์เข้าเรื่อง​​ความเย็นของมาร์ดีกว่า ตอนนี้เราอยู่​บน​เขาลูกหนึ่ง​ไม่ไฟฟ้า มี​แต่กองไฟ ​ที่นี่มาร์​ได้พบเจอสัตวป่าหลายชนิด เช่น ตอนเช้า​ ลิง ค่าง ชะนี กวาง ออกกินน้ำ ม้าวิ่งเล่น ช้างตัวโตร้องโห้ดังก้อง งูตัวจ้อย​ที่ไม่​ได้ทำอะไร​ มดเล็กน้อยมากมาย​เหลือเกิน มดตัวเล็ก​ที่แข็งขัน ทำงานกันตลอดเวลา
จนทำให้มาร์คิดเพลงช้าๆ​ของมด​ได้หนึ่ง​เพลง
...​..เพลงต่อนะคะ​
มดน้อยๆ​ เจ้าคอยทำงาน
ให้ราชินีบาง แม่ของเจ้าเอง
มดงานรุ่นแรก ผอมแห้งตัวจ้อย
กินไม่มี นอนไม่​ได้ ​เพื่อทำงานต่อ ...​.
มดรุ่นต่อๆ​มา เกิดหนา อ้วนพี
ยิ่งรุ่นโต ยิ่งกินดี
รุ่นพี่ๆ​ ไม่มีกิน ..
มดงานรุ่นแรก
​คือ พี่ใหญ่​ต้องเสียสละ ​ต้องผจญภัย
ว่า​เมื่อไร​จะ​ได้กิน ​เมื่อไร​จะ​ได้นอน หรือคอยจนตาย...​.

 

F a c t   C a r d
Article ID A-389 Article's Rate 0 votes
ชื่อเรื่อง ไดอารี่ธรรมชาติ
ผู้แต่ง mars
ตีพิมพ์เมื่อ ๒๓ มีนาคม ๒๕๔๗
ตีพิมพ์ในคอลัมน์ บันทึกเงาความคิด
จำนวนผู้เปิดอ่าน ๔๒๗ ครั้ง
จำนวนความเห็น ๑ ความเห็น
จำนวนดอกไม้รวม
| | | |
เชิญโหวตให้เรตติ้งดอกไม้แก่ข้อเขียนนี้  
R e a d e r ' s   C o m m e n t
ความเห็นที่ ๑ : ศาลานกน้อย [C-1152 ], [000.000.000.000]
เมื่อวันที่ : 23 มี.ค. 2547, 18.30 น.

ผู้อ่าน​ที่รัก,

นิตยสารรายสะดวก​ ​และผู้เขียนยินดีรับฟัง​ความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดง​ความเห็น​ได้​โดยอิสระ ขอขอบคุณ​และรู้สึก​เป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมี​ส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...​

แจ้งลบข้อความ


สั่งให้ระบบส่งเมลแจ้งการเพิ่มเติมความเห็น
 ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน  ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์ คุยกับลุงเปี๊ยก หรือทางอีเมลได้ที่ uncle-piak@noknoi.com  พัฒนาระบบ : ธีรพงษ์ สุทธิวราภิรักษ์  โลโกนกน้อย : สุชา สนิทวงศ์  ภาพดอกไม้ในนกแชท : ณัฐพร บุญประภา  ลิขสิทธิ์งานเขียนในนิตยสารรายสะดวก เป็นของผู้เขียนเรื่องนั้น  ข้อความที่โพสบนเว็บไซต์แห่งนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้โพสทั้งสิ้น