![]() |
![]() |
เฉลิม ชูสง![]() |
เหมือนตายทั้งเป็น ส่งLine สังสรรค์ เช้ายันค่ำ เพื่อตอกย้ำ ความสัมพันธ์ นั้นสูงส่ง ฝากดวงใจ ใส่ Line ให้ดำรง ลำนำตรง ส่งดวงใจ ไปถึงเธอ เขาบอกว่า คิดถึง จึงกด Line ทุกเช้าสาย เกี่ยวใจ ใฝ่เสนอ เมื่อเผยถึง เสี้ยวใจ ใยละเมอ อยากพบเจอ เธอนั้น ทุกวันคืน ตื่นกด Line ใจเพ้อ ละเมอถึง ใครคนหนึ่ง ห่วงหา พาสดชื่น ได้ยินเสียง Line ดัง ยังกล้ำกลืน ระเริงรื่น เห็นภาพ ปลาบปลื้มใจ เธอบอกว่า ตัวไกล ใจส่งถึง ยังตราตรึง เช้าสาย ไม่หวั่นไหว เพื่อให้เธอ คอยรับ ไม่ลับไป สุดสุขใจ ภาพฝัน ฉันยังจำ ได้กด Line ใจล่อง สู่ท้องฟ้า กลางนภา ใจพบ สบคมขำ เหมือนมนต์ขลัง ใจล่อง ท่องประจำ ครอบครองยำ้ ดวงใจ ใฝ่ถึงเธอ พอกด Line ใจหวน ทบทวนรัก กลัวอกหัก รักล่ม เป็นลมเพ้อ ได้พบรัก ครั้งหนึ่ง ถึงละเมอ กลัวรักเก้อ รักหลอน กร่อนดวงมาน เพียงกด Line ใจทะยาน ผ่านท้องฟ้า ผ่านนภา รักโน้ม ประโลมหวาน อกสั่นหวิว สั่นสะท้าน ซ่านวิญญาณ ร้างวิมาน ซ่านนัก รักกลุ้มใจ พอกด Line ใจร้าว ด้วยข่าวรัก ไม่ได้พัก จิตป่วน ครวญหวั่นไหว คิดถึงเธอ เพ้อคลั่ง คั่งทรวงใน สุดหวั่นไหว ใจหวิว ปลิวล่องลอย ได้ยินเสียง ของline ใจสะท้อน ยามขวัญอ่อน ห่างรัก จักเหงาหงอย รักโผผิน บินห่าง รักร้างลอย สุดเศร้าสร้อย หงอยรัก หนักอุรา ได้ยินเสียง จากLine ให้ร้อนรุ่ม เหมือนตกหลุม รักร้าง ห่างโหยหา ใจว้าวุ่น ครุ่นนัก รักโรยรา หยดน้ำตา โหลล่อง สุดหมองใจ ไม่มี Line จากเธอ เพ้อห่วงหา เหมือนนภา ไร้ดาว พราวไสว ใจว้าวุ่น ปั่นป่วน รัญจวนใน กร่อนดวงใจ อกหัก รักร้างไป ไม่เห็นหน้า ไม่เห็น Line อายฟากฟ้า ทั่วเวหา รักหาย ให้หวั่นไหว ใจสะท้าน รานแยก แตกสิ้นไป หนาวทรวงใน ใจป่วน ครวญเนตรนอง เมื่อLine หด ลดหาย ใจกายป่วน อกคร่ำครวญ ป่วนท้น สุดหม่นหมอง เที่ยวตามหา เธอพราก จากครรลอง ไม่มีน้อง ส่ง Line ไร้สุขใจ ใจครวญคร่ำ เวทนา หาไม่พบ หรือเธอหลบ ลับหาย ให้หวั่นไหว หรือเธอร้าง หน่ายหนี รี่จากไป หรือมีใคร ซ่อนไว้ ให้ระบม เ ฝ้าคิดถึง จึงส่งLine ไปทั่วหล้า ทุกอนู ของเวหา เหมือนฟ้าถล่ม ไม่เจอLine ขาดหาย ให้ระบม สุดขื่นขม ขาดLine อยากตายตาม ไม่มี Line เหมือนดวงใจ โดนไฟเผา ร้อนอกเรา ไม่มีคำ พร่ำไถถาม ไร้คำเย้า ตอกเหน็บ เจ็บเกินงาม ไร้คำถาม เย้ายวน กวนหัวใจ นอนตะเกียก ตะกาย ดึกไม่หลับ เหมือนใจยับ โดนทำลาย ให้หวั่นไหว เหมือนระเบิด เป็นตัน หั่นทรวงใน ปวดเกินใคร หมด Line ตายทั้งเป็น |
เมื่อวันที่ : 24 พ.ย. 2558, 06.39 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...