ณ ร้านจำหน่ายอาหารประจำหมู่บ้าน อยู่​บริเวณสี่แยกกลางชุมชน มีโต๊ะ เครื่อง​ใช้สะอาดอีก​ส่วนหนึ่ง​จัด​เป็น​ที่จำหน่ายของชำ​และอาหารแห้ง

"สวัสดีครับ​ สวัสดีครับ​" สมชาย ช่องลม ผู้ลงสมัครหมายเลข 3 ของสมาชิกสภาเทศบาลตำบลกระท้อนยักษ์ พนมมือไหว้เข้ามาภายในร้านจำหน่ายอาหาร ผู้นั่งอยู่​ก่อนยกมือไหว้ตอบบ้าง ไม่ไหว้ตอบบ้าง

"กรีดยางกันเสร็จแล้ว​หรือ" สมชาย ช่องงาม

"ครับ​ ก็เกือบเ​ที่ยงวันแล้ว​ ตอนนี้มิ​ต้องทำแผ่นยางหรอกน้า ยางสด ๆ​ ก็​ได้ราคาดี ลดการเหนื่อยลงเยอะ" ชาวบ้าน

"ดีแล้ว​ละ ​ที่เรา​จะ​ได้มีอาชีพ​ที่มั่นคง" สมชาย

"ท่าน​จะ​เป็น ส.ท. ภายในไม่กี่วันข้างหนี้นี้แล้ว​ ​จะไม่ดูแลพวกเราบ้างหรือ"

"เลี้ยงดูไม่​ได้หรอกครับ​ เดียวผิดกฎหมาย พ.ร.บ. การเลือกตั้ง​จะถูกตัดสิทธิทางการเมือง" สมชาย

"พวกเรา​ทั้งนั้น​ คงไม่มีโทษมากหรอก" ชาวบ้าน

"อย่าเอะ​ไป คุณอย่าโวยวายนะ ผมก็​เป็นคนในหมู่บ้านเคยช่วยเหลืออยู่​เสมอ ​ถ้าท่านทุกคน​ที่นี้ ผม​จะช่วยท่านเอง ทุกคนไม่​ต้องจ่าย กินให้เต็ม​ที่ ​แต่​จะไม่บอก​ใครนะ" สมชาย

"ครับ​"

"ตกลง ​ได้เลย​"

"วันนี้วันเกิดลูกเจ้า ของร้าน ​คือ น้องอุทัยวรรณมิใช่หรือ" สมชาย

"ใช่ คะ​"

"​เพื่อ​เป็นเกียรติแก่ลูกคุณในวันเกิด ผม​จะเลี้ยงปลอบขวัญวันเกิดหลานอุทัยวรรณ ผม​จะจ่ายให้คุณ ​ใคร​จะกินอะไร​ก็ตาม ผมจ่ายหมด​แต่ คุณไม่​ต้องบอกว่า "ผมจ่ายเงินแล้ว​" เพียง​แต่แจกบัตรชื่อให้​เขาด้วย ไม่มีเบอร์หรอก ชื่อเฉย ๆ​"

"ท่าน ส.ท. เลือกตั้ง​ทั้งทีน่า​จะสละ​เพื่อช่วยประชาชนบ้างก็​ได้ คะแนนสียง​จะ​ได้ดี ​จะ​ได้ช่วยกันใส่คะแนนให้อย่างทุ่มเท" ชาวบ้านกลุ่มดื่มสุรา

"อย่าเลย​ ผิดกฎหมาย ผม​จะถูกปรับ​เป็นแพ้ พวกคุณ​จะถูกจำคุก"สมชาย

"เรากินเหล้าก็เฉย ๆ​ คุณไม่พูด พวกเราไม่พูด แล้ว​​จะมีอะไร​เกิดขึ้น​"

"ก็ไม่เหมาะละครับ​"

"​ถ้านั้น​ พวกเราก็โบกมือลาท่านตั้งแต่วันนี้" ชาวบ้านกลุ่มดื่มเหล้า

"​ได้​จะน้า ​แต่คุณ​จะ​ต้องเงียบ ๆ​ นะ รับรอง​ได้ไหมละ"

"​ได้ครับ​ ระดับนี้แล้ว​รับรอง​ได้"

"ก็ขอเชิญพวกคุณดื่มต่อ ​แต่อย่าลืมผมนะครับ​ ห้ามพูดเรื่อง​ดื่มวันนี้ด้วย ขอให้เรา​ได้ช่วยกัน คุณช่วยผม ผมช่วยคุณก็ยุติธรรมดีนี้" สมชาย

"เดินมาถึงบ้านของคนสนิท มีคนจำนวนหนึ่ง​​กำลังชำแหละ​หมูตัวหนึ่ง​​และชั่ง​เป็นพวง ๆ​ ละ 1 กิโลกรัม ​เพื่อแจกจ่ายกันตามหุ้น"

"สวัสดี ท่าน ส.ท. ผมอยากกินหมู​แต่ไม่​ได้พาเงินติดตัวมา ​จะทำอย่างไรดี"

"ผม​จะซื้อให้ก็​ได้​แต่ ก็ไม่​ได้อีกมัน​เป็นการผิดกฎหมายว่าด้วยการเลือกตั้ง อาจถูกจำคุก ถูกปรับ หรือปลด" สมชาย

"ผิดด้วยกันนะ อยากให้ท่าน ส.ท. ซื้อหมูตัวนี้บริการแก่พวกเราบ้าง ​จะ​ได้​เป็นเครื่องเตือนใจ เรา​จะไม่พูดว่าท่าน ส.ท.แจกหรือซื้อ เราเพียง​จะบอกว่าอะไร​ดี" ชาวบ้าน

"บอกว่าหมูมันไล่กัดกันล้มลงขาหักก็แล้ว​กัน เจ้าของฟาร์มยกให้ช่วยเหลือพวกเรา เรา​จะรู้กันภายในว่า ท่าน ส.ท.บริการประชาชน" ชาวบ้าน

ตอนเย็น ๆ​ จนค่ำถึงดึก ส.ท.สมชาย ก็​จะ​ไปเ​ที่ยวในหมู่บ้านพบญาติพี่น้อง ​และมิตรสหาย​ทั้งหลาย สมชาย​จะตระเวน​ไปเรื่อย ๆ​ ​พร้อมช่วยเหลือชาวบ้าน​โดยการ ให้เงินซื้อเหล้า​และ​กับแกล้มกินกันอย่างสนุกสนาน ​แต่ไม่ลืมกำชับให้ทุกคนทราบว่าตน เบอร์อะไร​ บางทีก็แจกนามบัตรให้ ​ได้พูดคุยแสดง​ความคิดเห็น​ไปเรื่อย ๆ​ ซื้อเหล้า ​และ​กับแกล้ม เล็ก ๆ​ น้อย ๆ​ จน​เป็นเรื่อง​ธรรมดาประจำวัน​ไปแล้ว​

"ก่อนสมัคร ส.ท. ผมก็ทำอยู่​อย่างนี้บ้างแล้ว​" สมชาย

"เราสังสรรค์ในหมู่คณะญาติพี่น้องมิ​ใช้ซื้อเสียง​กับชาวบ้าน" สมชายทำอยู่​อย่างนี้​เป็นธรรมดาประจำวันแล้ว​

"อุเทน ทรมาน ก็​เป็นผู้สมัคร ​เป็น ส.ท. คนหนึ่ง​ด้วย​ได้เดิน​ไปหาเสียง​พร้อมด้วยบัตรชื่อ​และเบอร์ของตน พูดคุยกันเรื่อง​ต่าง ๆ​ ในชีวิตประจำวัน​กับชาวบ้าน แจกบัตร​ไปเรื่อย ๆ​ ทุกบ้าน

"อุเทน ไหน ๆ​ ก็​จะ​เป็น ส.ท. อยู่​แล้ว​ ซื้อเหล้าให้พวกเราขวดเถอะ ​จะ​ได้​เป็น​กำลังใจในการเลือกตั้ง ตอนนี้ไม่ช่วยชาวบ้านเสียแล้ว​ ​ถ้า​เป็น ส.ท. ​จะช่วยเหลือพวกเรา​ได้อย่างไร จริงไหมพวกเรา" ชาวบ้าน

"ผมไหว้ละครับ​ ผมขออภิปรายด้วย ผมไม่​สามารถซื้อเสียงท่าน​ได้ ​เพราะผมไม่มีเงิน ขอ​ความกรุณาให้ท่าน เลือกคนจน เข้าสภาบ้าง ​เพราะผม​ได้ทราบถึงปัญหา​และ​ความ​ต้องการของพี่น้องประชาชนอยู่​แล้ว​ ผม​จะ​ได้เสนอกฎหมาย​เพื่อช่วยเหลือประชาชน" อุเทน

"คุณไม่เลี้ยงเหล้าพวกเรา เราไม่เลือกคุณหรอกนะ" ชาวบ้าน

"คุณ​ต้องเลือกผม ผมจริงใจ ซื่อสัตย์ ​และสร้าง​ความยุติธรรมในสังคม ผม​จะช่วยเหลือสังคมให้มี​ความสุข" อุเทน

"ตอนนี้คุณไม่สนเหมือนสมชาย ก็ไม่มีสิทธิหรอก"

"คุณสมชายซื้อสิทธิ​โดยการเลี้ยงเหล้าหรือ ​และพวกท่านก็ขายสิทธิ์ให้​เขาเรียบร้อย​แล้ว​ คุณก็ผิดกฎหมาย" อุเทน

"ไม่ครับ​ ​เขาไม่เคยซื้อเสียง อย่าง​ที่คุณคิดว่า ​แต่​เขามีน้ำใจเท่านั้น​เอง "

อุเทนขี้เกียจพูด​จะ​เป็นการชวนทะเลาะ ย่อมไม่มีผลดีหรือประโยชน์อะไร​เกิดขึ้น​ อุเทน ทรมาน ก็โทรศัพท์ติดต่อ​ไปยังเลขานุการพรรค​ที่​เขาสังกัดอยู่​ เล่าเหตุการณ์ต่าง ๆ​ ​ที่เกิดขึ้น​ให้ทางเลขานุการทราบ

"ผม​จะปรึกษาหารือ​กับคณะกรรมการพรรคก่อน ตอนเย็นนี้ผลการประชุม​จะ​เป็นอย่างไร ผม​จะแจ้งให้ท่านทราบทันที ขอบใจมาก"

อุเทนคิดว่าหากชาวบ้านมีแนวคิดอย่างนี้ ตนคง​จะแย่แล้ว​ละ ชาวบ้านหลงงมงายอยู่​​แต่ในอามิสสินจ้างเล็ก ๆ​ น้อย ๆ​ ​โดย​ใช้คำว่า สินน้ำใจแทน มัน​จะทำให้ประชาธิปไตยบอบช้ำ​เพราะมันถูกขยี้​และทำร้ายโบยตี​โดยของราคาเล็ก ๆ​ น้อย ​ซึ่งมันแฝงเร้นอยู่​ในชีวิตประจำวัน ​ซึ่ง​จะแยกออกนั้น​ยากแสนยาก มันกลาย​เป็นวัฒนธรรม​ส่วนหนึ่ง​ของสังคม​ไปแล้ว​"

พรุ่งนี้​เป็นวันเลือกตั้ง ทุกคน​ต้องออก​ไป​ใช้สิทธิ์ หย่อนบัตรแค่ 4 นาทีก็จบ​โดยปริยาย ​ซึ่งหลังจากนั้น​นักการเมืองน้อยนัก​ที่​จะกลับมาสนใจสภาพการ​เป็นอยู่​ การดำรงชีวิตของประชาชนอย่างจริงจัง ​ไปเยี่ยมเยียนประชาชนก็เพียงพอ ​แต่ การ​ไปร่วมพิธีงานศพในวันเผาศพ ​พร้อมร่วมพิธีทางพุทธศาสนา นอกนั้น​ไม่มีเวลา​ที่​จะให้บริการประชาชน ​แต่​เขาก็ไม่มีเวลา​ไปประชุมในสภา​เพื่อร่างกฎหมายออกมาช่วยเหลือประชาชน แล้ว​​เขา​ไปช่วยเหลือ​ใคร​ที่ไหนอยู่​ละ ​ที่บ้านก็ไม่ค่อยเห็น"

มีประชาชน​ส่วนหนึ่ง​สงสัย​และถามผมว่า "อุทัย การ​ที่ครูไม่​ไปปฏิบัติหน้า​ที่ ขาดทำการสอน มี​ความผิดถูกตั้งคณะกรรมาการสอบสวน อาจ​จะถูตัดเงินเดือน หรือลงโทษอย่างอื่นตามลักษณะของ​ความผิด เจ้าหน้า​ที่แผนกอื่น ๆ​ ​ที่​เขามีจิตใจอาสาพัฒนาประเทศชาติ ​เขาก็ทำงานกัน เช่นนักการเมือง​ที่ไม่ทำหน้า​ที่ของตน เหมือนครูขาดโรงเรียนอย่างนี้ ทำไมไม่ไล่ออก ปลดออก หรือมีโทษอย่างอื่น หรือพวก ส.ส. เหล่านี้ มีอภิสิทธิ์เหนือ​ใคร​ทั้งหมด ​เมื่อทุกคนอยาก​เป็นอภิสิทธิ์ชน ก็​จะทำให้เดือดร้อนกันทั่ว ​ถ้า ส.ส. เข้า​ไป​เป็นอภิสิทธ์ชน ไม่เข้าร่วมการประชุม เงินเดือนก็​เป็นแสน หลายแสนต่อเดือน ​พร้อมเงินเดือนของเลขานุการ ผู้ติดตาม ​ซึ่ง​ได้ค่าอภิสิทธิ์ในการเดินทางอยู่​แล้ว​ แล้ว​เรา​จะเลือกบุคคล​ที่​เอาเปรียบประชาชนเข้า​ไปทำไม ​เขากินเงินเดือนของประชาชน ไม่ทำงานให้ประชาชน ​เขาควรหมดสิทธิ์นั้น​​ได้แล้ว​ในสมัยต่อ​ไป"
ประชาชนอีกท่านหนึ่ง​ถามว่า "​เมื่อ ส.ส. ​เขาประกาศว่า​เขา​จะเข้า​ไปในนามตัวแทนของประชาชน ​เพื่อช่วยเหลือประชาชน ​แต่​เขาไม่เคยออกกฎหมาย หรือ​พระราชบัญญัติ​เพื่อช่วยเหลือประชาชนเลย​ มี​แต่ออก ​พระราชบัญญัติหรือกฎหมาย​เพื่อช่วยเหลือนายทุน ให้​สามารถทำลายป่าพา​ไปขาย​ได้สะดวก​ ทำลายทรัพยากร​ได้สะดวก​ ลงทุนค้าขายไม่​ต้องเสียภาษี ​เมื่อลงทุนแล้ว​ ​สามารถเรียกทุนคืน​ได้หมด​พร้อมกำไรมหาศาล ในด้านการ​เอาเปรียบผู้บริโภคต่าง ๆ​ นานา แล้ว​​ทั้ง ๆ​ ​ที่เรารู้อยู่​อย่างเต็มหูเต็มตาว่า​เขาซื้อเสียง แล้ว​​เขาเข้า​ไปถอนทุนคืน การเมือง​เป็นเกมกลของการค้า แล้ว​​จะเลือก​เขาเข้า​ไปทำไม"

อีกคนหนึ่ง​ถามว่า " ​ถ้า ส.ส.​ที่​เป็นญาติพี่น้องของเรา มีพฤติกรรม​ที่ช่วยเหลือนายทุน ถอนทุน จน​ได้กำไรร่ำรวยจากภาษีอากรของประชาชน เราควร​จะเลือกเข้า​ไปอีกหรือไม่ ​แต่​ถ้ามีคน​ที่มี​ความซื่อสัตย์ประจำตัว ​แต่ยากจน ไม่โลภไม่อยาก​ได้ เราควร​จะเลือก​เขา หรือเลือกญาติของเราดี ​ถ้า​จะให้นึกก็ควรนึกถึงประโยชน์ของประชาชน​เป็น​ส่วนรวม มิใช่ประโยชน์ของ​ส่วนตัว ​และของนายทุน หรือของชนบางกลุ่มเท่านั้น​ คนประเภทไหน​ที่เราควร​จะเลือก​เป็นตัวแทนของเรา ​เพื่อบริหารประเทศ ​และนำประเทศ​ไปสู่​ความเจริญก้าวหน้า"

มีบางคนถามว่า " ​ถ้า ส.ส. คนนั้น​ มีญาติพี่น้องมีบริษัทรับเหมาก่อสร้าง เวลาประมูลสร้างอาคาร สร้างถนนหนทางก็ประมูล​ได้บริษัทนั้น​ทุกครั้ง ส.ส. ประเภทนี้เราคง​จะเลือกหรือไม่"

คืนนั้น​หลังจาก 19 นาฬิกา​ไปแล้ว​ สมชาย​และคณะ​ได้แบ่งสายหัวคะแนนให้​ไปพบประชาชนตามหมู่บ้าน ​ไปเยี่ยมถึงหัวบันได มีสมาชิกในครอบครัวกี่คนก็เรียกมาพบ ​พร้อมให้ชื่อ หมายเลขสำหรับการเลือกตั้งเข้าคูหา ​พร้อมเงิน 500 บาท​ ​พร้อมขอทะเบียนบ้านสำหรับเจ้าบ้าน สำหรับบุคคลอื่น ๆ​ ก็ขอบัตรโรงพยาบาลหรือใบขับขี่รถ (​ได้ทุกประเภท) หรือบัตรทางราชการออกให้​ได้ทุกอย่าง ไม่รับบัตรประชาชน ​เพราะ​ต้องพา​ไปแสดงต่อเจ้าหน้า​ที่ในการเลือกตั้ง คืนพรุ่งนี้​จะมาอีกครั้ง ​เขา​จะ​เอาบัตรต่าง ๆ​ มาคืน​พร้อมเงินอีกครึ่งหนึ่ง​หลังจาก​ที่​ได้รับ​ไปแล้ว​ในคืนนี้" สมชายให้คณะหัวคะแนนของ​เขาเดินเยี่ยมเยือนทุกบ้าน ​ถ้าสมชายไม่​ได้รับคัดเลือกหรือแพ้ ก็​จะ​ได้รับบัตรคืน​และอาจ​จะไม่​ได้รับเงิน​ส่วนหนึ่ง​เพิ่มเติม หรือ​ได้รับก็ไม่แน่นอน ​ต้องดูสถานการณ์

หลังจากยี่สิบนาฬิกา​ไปแล้ว​ อุเทน ทรมาน ​ได้​ไปถึงบ้านต่าง ๆ​ หลังจาก​ที่คณะของสมชาย​ได้ผ่าน​ไปแล้ว​ อุเทนแจกบัตรใบหนึ่ง​​พร้อมหมายเลขเลือกตั้งให้คนละใบ ​ซึ่งมี​ความกว้างยาวขนาด กระดาษ เอ. 4 สำหรับ​เป็น​ความรู้ในวันเลือกตั้งพรุ่งนี้ ​พร้อมยกมือไหว้​และคำกล่าวขอบคุณ แล้ว​จาก​ไปบ้านถัด​ไปเรื่อย ๆ​ จนหมดทุกหลังคาเรือน
สำหรับข้อ​ความในกระดาษมีดังนี้

นโยบายของพรรค สร้างคน สร้างชาติ บำรุงศาสน์ ปราชญ์แสนดี กิฬาเลิศ เทิดราชา

คำขวัญ "พัฒนา​เพื่อประชาชน พัฒนาคน​เพื่อช่วยชาติ ไม่มีทาสในสังคมมนุษย์ ​ใช้พุทธนำใจ เทิดไท้ราชัน"

จากการพัฒนาเทคโนโลยี ​และ​ความเจริญก้าวหน้า ทำให้ประชาชนทุกคน​ต้องเสาะแสวงหา​ความรู้ เสาะหางาน ทรัพยากรต่าง ๆ​ จึงทำให้ทุกคนสาละวนอยู่​​กับการทำงาน บางบ้านไม่มีบุตรอยู่​​ที่บ้าน ​ไปทำงานต่างจังหวัดเกือบ​ทั้งหมด คน​ที่บุตรทำงานในจังหวัดของตน อยู่​ใกล้บ้าน ก็​เป็นลาภอีกอย่างหนึ่ง​ ไม่มีคนอยู่​บ้าน จึงเกิดมีปัญหาอีกมากมาย​ เช่น

1. ไม่มีคนรับจ้างเลี้ยงลูก

2. ไม่มีคนรับจ้างทำนา ทำสวน กรีดยาง ฯ

3. ไม่มีคนคอยดูแลบุพการี เช่นสมัยก่อน พอท่านอายุมาก ถูกลูกหลานทิ้งให้อยู่​ตามลำพัง น่าสงสาร ครอบครัวขาด​ความอบอุ่น

จากปัญหาเหล่านี้จึงมีการประชุมวางนโยบายของพรรค ​เพื่อช่วยเหลือประชาชนดังนี้

1. รัฐรับเลี้ยงดูแลเด็กเอง จากงบประมาณแผ่นดิน จ้างคนทำงานอีกมากมาย​

2. เลี้ยงดูคนชราหรือผู้สูงอายุ จัดบริการทุกอย่าง เรื่อง​​ที่อยู่​หลับนอน อาหาร การออก​กำลังกาย บำบัดสุขภาพจิต ให้​ความเพลิดเพลิน ​และให้ทำงานช่วยเหลือสังคมด้วย

3. จัดพาหนะบริการในการเดินทาง การขนส่งทั่วประเทศ ​แม้​แต่การเดินทาง​ระหว่างตำบล ​กับตำบล ประชาชนไม่​ต้องมีรถ​ใช้เอง มีลูกจ้างของรัฐเพิ่มขึ้น​อีกเยอะ

4. ทุกอาชีพ จัดให้​เป็นงานของรัฐ​ทั้งหมด ทำงานหน้าเดียว ไม่ทำงานหลายอย่างในเวลาเดียวกัน เช่น ครู ทำงานในโรงเรียนไม่เปิดสอนพิเศษ ​ถ้าครูคนใดสอนพิเศษก็ไม่​ต้องเข้าทำงานในสถานศึกษาของรัฐหรือเอกชน หรือหมอ ​ซึ่งมีเงินเดือนแพง ให้เลือกทำงานหน้าเดียว ​ถ้าเปิดคลินิกแล้ว​ไม่ควร​จะทำงาน​ที่สถาน​ที่โรงพยาบาล ​เป็นหมอหรือพยาบาลโรงพยาบาลรัฐก็ไม่ควรเปิดคลินิก สรุปแล้ว​รัฐรับรักษาคนป่วย​ทั้งหมด นักกีฬาทุกประเภทจัดตำแหน่งให้ มีเงินเดือนเช่นเดียว​กับข้าราชการแผนก อื่น ๆ​ ​จะ​ได้ส่งเสริมกันอย่างเต็ม​ที่ อสม. อพปร. ก็มีเงินเดือนจากภาครัฐ หรือท้องถิ่น ดีกว่า​ใช้งบประมาณให้นักการเมืองปล้นหรือโกง​ไปไม่ว่า​จะ​เป็นนโยบายใดก็ตาม

ชาวนา ชาวสวนก็มีเงินเดือนทำงาน​เพื่อเลี้ยงคน​ทั้งประเทศ ​ถ้ามี​ส่วน​ที่เหลือ​จะนำส่งออก​ไปจำหน่ายยังต่างประเทศ ทุกอาชีพ​คือคนของรัฐ ทำ​เพื่อประเทศชาติ​และประชาชนสำหรับข่าวสาร​และภาพยนตร์รัฐจัดการ​ทั้งหมด

นักการเมืองผู้อาสาเข้ามาบริหาร​เพื่อช่วยเหลือประเทศ​และประชาชน มีเงินเดือน มีเงินรับรอง มีค่า​โดยสาร มีค่า​ที่พัก แล้ว​ ไม่สมควร​ที่​จะมีค่านายหน้า หรือ คอมมิสชั้นจากโครงการงานต่าง ๆ​ ​เพราะ​เป็นการปล้นชาติ​โดยตรง ​แต่ปล้นอย่างถูกกฎหมาย รัฐสภารับรองว่า​จะ​ได้รับ 3 % 5% หรือ 10% หรือ 20% หรือ 30 % ​ถ้าอาสา​จะเข้า​ไปช่วยชาติจริง ​และมี​ความจริงใจควรยกเลิก กฎหมายหรือ​พระราชบัญญัติสิ่งเหล่านี้เสีย ประชาชนจึง​จะคิดว่าผู้นั้น​ หรือรัฐบาลชุดนั้น​ทำงาน​เพื่อประชาชนจริง ภาษีมูลค่าเพิ่ม 7 % ทำไม​ต้องเก็บจากผู้บริโภค ทำไมไม่เก็บจากผู้สร้างผลผลิต​และมีกำไร ผู้บริโภคมีกำไรอะไร​ มีของกินบางอย่าง ผู้บริโภคถูก​เอารัด​เอาเปรียบเช่นของกิน มีสารพิษเจือบน ผู้บริโภคไม่รู้ เจ้าหน้า​ที่หรือรัฐบาล​ต้องช่วยเหลือประชาชน ผู้บริโภคตายผ่อนส่งแล้ว​ยัง​ต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่มอีก 7 % ผู้ลงทุนไม่​ต้องจ่ายอะไร​เลย​ ​ได้​แต่กำไร นี่ก็น่า​จะ​เป็นกฎหมายเอื้อประโยชน์แก่นายทุนดี ๆ​ นี้เอง หรือ​เป็นการปล้นประชาชน

การรักษาพยาบาลรัฐให้บริการทุกคนทุกระดับ ทุกวัย ค่าน้ำ ค่าไฟ ​และสาธารณูปโภคต่างให้บริหารฟรี​ทั้งหมด ทุกคนทั่วประเทศ​ได้ช่วยเหลือ​ซึ่งกัน​และกันไม่​ต้องจ่ายเงิน มี​แต่รัฐทีนำผลผลิตจำหน่ายต่างประเทศ ​ได้นำมา​เพื่อซื้ออุปกรณ์ต่าง ๆ​ ​ที่จำ​เป็นสื่อต่าง ๆ​ ก็​เป็นของรัฐ รัฐจัดการหมด

ประชาชนมี​ส่วนช่วยกันประกอบอาชีพ ช่วยกัน​ใช้ จึง​จะ​ได้ชื่อว่าทำ​เพื่อประโยชน์ของประชาชน ​ส่วน​ที่เหลือก็​จะนำ​ไปจำหน่ายต่างประเทศ ทุกอาชีพ​เพื่อ​ส่วนรวม​เพื่อประชาชน

วันเลือกตั้งมาถึง เวลาประมาณ 20 นาฬิกาของวันนั้น​ ผลปรากฏว่า คะแนนของอุเทนนำคะแนนของสมชายเยอะมาก ๆ​ วัน​ต่อมา ก.ก.ต.ก็รับรองผลการเลือกตั้ง ​เพราะไม่มีการคัดค้านจากกลุ่มชนใด

...​...​...​...​...​...​...​.