 บ้าน |
|
| บุหงาประหงัน |
...เสียงเจือยแจ้วของนกตัวน้อยตัวนิดลอดเข้ามาในหน้าต่างห้องนอนของเด็กสาว เป็นดั่งนาฬิกาปลุกมีชีวิตที่ทำให้เด็กสาวตื่นขึ้น เช้าวันนี้สดใสกว่าทุกวัน หลัง...
เสียงเจือยแจ้วของนกตัวน้อยตัวนิดลอดเข้ามาในหน้าต่างห้องนอนของเด็กสาวเป็นดั่งนาฬิกาปลุกมีชีวิตที่ทำให้เด็กสาวตื่นขึ้น
เช้าวันนี้สดใสกว่าทุกวัน หลังจากจากบ้านไปไกลเพื่อตามหาความฝัน
เด็กสาวก็ได้กลับมานอนในห้องนอนที่คุ้นเคย
กลิ่นของหมอน ตุ๊กตาและเครื่องนอนต่างๆ ทำให้คืนที่ผ่านมารู้สึกได้ว่านอนหลับสนิทและปลอดภัย
เด็กสาวเดินลงบันไดมาในชุดนอนที่ยับยู่ยี่ ก็ได้กลิ่นต้มเค็มปลาที่แม่กำลังทำอยู่
ความรู้สึกง่วงนอนจึงหายไปปลิดทิ้ง รีบวิ่งลงมาเข้าห้องน้ำไปล้างหน้าแปรงฟัน
ในครัว...แม่กำลังทำกับข้าว มองออกไป...พ่อและน้องชายกำลังกวาดใบไม้อยู่ข้างบ้าน
ภาพนี้เป็นภาพที่อยู่ในความทรงจำของเด็กสาวตลอดมา และได้กลับมาเป็นส่วนหนึ่งของภาพนี้อีกครั้ง
ความรู้สึกเหนื่อยจากการเรียน ผู้คนแปลกหน้ามากมาย และสังคมแปลกใหม่ที่ต้องปรับตัว ได้หายไปอย่างปลิดทิ้ง
การได้กลับมาบ้าน เปรียบเสมือนการเติมพลังชีวิตให้กับตัวเด็กสาวอีกครั้ง
กำลังใจ ความอบอุ่น สองสิ่งนี้หาไม่ได้จากที่อื่นนอกจาก "บ้าน"
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 06 ธ.ค. 2555, 18.05 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...