![]() |
![]() |
Sakai Surat![]() |
...เพียงนั่งมองสายหมอก ในยามเช้า เพียงได้เฝ้ามองหา ฟ้าสีสวย เพียงได้เดินสัมผัส กลิ่นบางเบา เพียงเป็นเรา ที่นั่งมอง...
เพียงนั่งมองสายหมอก ในยามเช้า เพียงได้เฝ้ามองหา ฟ้าสีสวย
เพียงได้เดินสัมผัส กลิ่นบางเบา
เพียงเป็นเรา ที่นั่งมอง มองผืนทราย
.........................
ถ้าถามว่า กาแฟหนึ่งแก้ว เหมาะจะกินที่ไหนดี
กาแฟหนึ่งแก้ว มีที่ให้กินมากมาย
แต่ถ้าถามใจของฉัน กาแฟหนึ่งแก้วที่อยากจะกิน
ขอเป็นริมโขง ที่ที่มีสายหมอกปกคลุมในยามเช้า ที่ที่มีสายน้ำไหลเอื่อยเฉื่อยอย่างเกียจคร้าน ในวันใหม่ ที่ที่มีลมเย็นๆ พัดอ่อนๆ มาปะทะ ในยามหนาว
กาแฟหนึ่งแก้ว หนังสือหนึ่งเล่ม เพลงเพราะๆ สักหนึ่งเพลง เพียงแค่นี้
เพียงแค่นี้ ก็คงจะเพียงพอ เพียงพอต่อการพักผ่อน
ถ้าถามใจฉัน ริมโขงที่เคยไป มีที่ใด อยากนั่งกินกาแฟ
คงต้องนั่งนึกสักครา ว่าเคยไปมา มีที่ใด ในริมโขง ที่อยากจิบกาแฟ
@เชียงแสน ....สามเหลี่ยมทองคำ คือจุดเริ่มของแม่โขง
ผู้คนพลุกพล่าน ย่านการค้า
ถ้ากินกาแฟที่นี่ คงจะมีความสุข แค่เพียงนิด
แต่ถ้าซื้อของ ชอปปิ้งนั่น
อาจเป็นสวรรค์ ของนักเดินทาง
แต่ที่นี่มิใช่ที่ของฉัน เพราะฉันอยากนั่งฟังเสียงลม
มากกว่าเสียง รถยนต์ และคนเดินทาง
@เชียงของ ฉันลองเดินทางไป
เผื่อว่าใจจะเจอ ที่นั่งกินกาแฟ ตามใจฝัน
และบังเอิญ อาจด้วยหัวใจที่เรียกร้อง มานมนาน
ณ เมืองนั้น เชียงของ มีของดี
มีสายน้ำ มีสายหมอก ในตอนเช้า
มีลมหนาว พัดมาผ่านตัวฉัน
เมืองสงบ คนเป็นมิตร เอื้อเฟื้อกัน
เพียงแค่นี้ ชีวิตฉัน ก็สุขใจ
ในยามเช้า ได้กาแฟ แถมหนังสือ
ขอเพลงเพราะสักเพลงเป็นเรื่องราว
แห่งลมหนาว ยามปีใหม่ ที่ไปมา
จักรยานเช่ามา 100 บาท
ปั่นทั่วหาดทรายขาว ริมฝั่งโขง
มีถนนเล็กๆ ลัดเลาะตาม
ริมแม่น้ำ ที่ไหลริน น่ายินดี
ขอพักกาย พักใจ ในริมโขง
มิต้องมองหาอื่นใด ในใจฉัน
เพียงแค่นี้ก็พอ ขอแค่นั้น
เพียงแค่ฉันได้กิน กาแฟ ที่ริมโขง
ฉันเริ่มติดใจการเดินทางริมโขงเสียแล้ว ติดใจตั้งแต่เดินทางมาที่เชียงของ ในช่วงปีใหม่ ปี ๔๘ ติดใจสายหมอกยามเช้า ติดใจจักรยานสองล้อที่พาผมไปตามที่ต่างๆ ติดใจชาวบ้าน ที่ร่วมตักบาตรในวันปีใหม่ จากสายหมอก และท้องน้ำ สายลม และแสงแดด เพียงแค่นี่ ที่ทำให้ฉัน หลงรักเชียงของ หลงรักแม่น้ำโขง เพราะฉะนั้น ปี ๔๙ มีหรือที่ผมจะไม่มาหาเชียงของอันเป็นที่รักของฉัน
@เชียงคาน ปีใหม่ ๕๐ ด้วยหัวใจที่เรียกร้อง สายหมอกยามเช้า กับ สายน้ำแห่งลำโขง การตัดสินใจจึงมิต้องมีลังเล เพียงแต่อยากจะล่องไปตามลำโขง แทนที่จะนั่งมองสายหมอกอยู่ที่เดิม ปีนี้เลยตัดสินใจเลียบๆเคียงๆ ไปแถวเชียงคาน ดินแดนอีสานตอนบน ล่องไปจนเกือบถึงศรีเชียงใหม่ ด้วยใจที่แสวงหาสายหมอกในยามเช้า กับสายธารแห่งลำโขง ด้วยใจที่ล่องไป เชียงคาน คล้ายเชียงของ แต่เมืองเก่ากว่า แก่กว่า ดูขลังกว่า ที่สำคัญ มีตักบาตรข้าวเหนียว ที่มิเหมือนเชียงของ สิ่งที่เหมือนเชียงของ คือ ลำน้ำและสายหมอก กับกาแฟแก้วเดิม ที่เราใช้ดื่มที่เชียงของ กาแฟแก้วเดิม สายหมอกคล้ายเดิม ลำโขงเส้นเดิม และเพื่อนกลุ่มเดิมๆ แค่นี้ก็ทำให้การนั่งมองสายหมอก ริมโขงมีความสุข สุขยิ่ง เท่าที่ใจเราต้องการ
เพียงแต่เชียงคาน เริ่มพลุกพล่านกว่าเชียงของ กลัวเหลือเกิน กลัวเชียงคานจะเป็นอยางปาย ปายที่เคยสงบ แต่ถึงเชียงคานจะเปลี่ยนไปเช่นไร แม่น้ำโขงก็ยังอีกยาวไกล มีเมืองอีกมากมายที่เรายังไม่ได้ไป
เลียบริมโขง ....
เป้าหมายต่อไป...เราอยากจะเดินทางไป ให้ทั่วริมโขง มีที่เคยไป แต่มิเคยนั่งมองริมโขง ที่ที่เคยผ่าน แต่มิเคยให้ความสำคัญ กับสายหมอกยามเช้า เห็นเขาว่า...หมอกที่นี่ มีเสน่ห์อย่าบอกใคร
จึงอยากลองไป ไปสักครา ....นครพนม
เมื่อวันที่ : 09 ม.ค. 2553, 11.06 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...