...เรื่องราวของชีวิต.....

เมื่อชีวิตรู้แล้วคือมีชีวิต ชีวิตต้องเดิน ต้องสู้ ต้องฝ่าฟันเสมอ ถ้ามองอย่างเที่ยงธรรมทุกผู้ทุกคนมีเท่าก...

เมื่อชีวิตรู้แล้วคือมีชีวิต ชีวิตต้องเดิน ต้องสู้ ต้องฝ่าฟันเสมอ ถ้ามองอย่างเที่ยงธรรมทุกผู้ทุกคนมีเท่ากันแค่หนึ่งชีวิต

ความคิด จิตใจ หัวใจ ถ้ารวมกันเดินตามเส้นของชีวิตเราจะมั่นคงหนักแน่น เส้นทางของชีวิตคนเราคล้ายกันแต่ไม่ใช่เส้นเดียวกัน ต่อให้เป็นครอบครัวกันแต่หนทาง ความคิด จิตใจ หัวใจ ต่างกันมีความผูกพันมาผูกสายใยร่วมกัน แต่ด้วยความเป็นคนละคน คนละความคิด คนละจิตใจ คนละหัวใจ มุมมองสายตาความรู้สึกต่างกันพี่น้องกันรักกันแต่เส้นทางโชคชะตาฟ้าลิขิตกำหนดให้ไม่เหมือนกัน ไม่ว่าจะแตกต่างกันอย่างไร แต่หัวใจที่มีร่วมใจกัน ผสานผสมปะปนกลมเกลียวกัน วันนี้เป็นแบบนี้ แต่วันนี้ของพรุ่งนี้ด้องเปลี่ยนไป เพราะเราช่วยกันเราทำด้วยกันด้วยหัวใจด้วยความรัก

เมื่อวันนี้เจออุปสรรคมากมายแต่เราได้เรียนรู้มันด้วยกัน เราพร้อมที่จะสู้ต่อไปด้วยกันอย่างเข้าใจ เรื่องราวผ่านเข้ามาได้ ก็ต้องผ่านไปได้ เมื่อชีวิตไม่จบยังมีโอกาสเสมอ มีวันนี้เสมอแค่เรายังมีลมหายใจ ต่อให้ต้องเจออุปสรรคขวางกั้นแค่ไหนเราก็ผ่านกันได้อยู่ดี แต่เราจะไม่ต่างคนต่างผ่านแล้ว เราจะผ่านด้วยกันตลอดเส้นทางของชีวิตต่อจากนี้ไป

หัวใจผ่านการเดินทางมาจนถึงเวลานี้ ทำให้รู้ว่าหัวใจเข้มแข็งสุดสุดการผ่านเสมอมาไม่ว่าที่คิดหรือไม่คิด รู้หรือไม่รู้ แต่หัวใจก็พาชีวิตผ่านช่วงเวลาของชีวิตมาด้วยดี ด้วยการเป็นคนดี คิดดี ทำดี เสมอต้นเสมอปลายมา ไม่ว่าระยะทางจะต้องเดินไปอีกสักแค่ไหน ก็คงพร้อมจะเดินไปแต่ต่อนี้ไป...จะเดินด้วยความคิด จิตใจ หัวใจจะเดินด้วยความมุ่งมั่น มั่นคง จุดมุ่งหมายไม่เคยมีแต่ต่อจากนี้สุดปลายทางนั้นคือ
หนทางที่รู้ว่าจะเดินยังไง แบบไหน เพื่อใคร

เดินด้วยรอยยิ้ม เดินด้วยความเข้าใจ เดินด้วยกำลังใจของตัวเองเดินด้วยแรงพลังของชีวิต ไม่มีเหนื่อย ไม่มีท้อ ไม่มีไหวหวั่น ไม่มีสับสน ไม่มี....
เพราะทุกเวลาที่เดินรู้แล้วว่า ชีวิตคือเราเสมอ ด้วยความคิดและจิตใจ ไม่ว่าจะต้องชน
ไม่ว่าจะต้องหกล้ม ไม่ว่าจะรู้ ไม่ว่าจะไม่รู้ ก็จะเดินหน้าต่อไปไม่มีหยุด หัวใจดวงเดิมเดิม
หนักแน่นและมั่นคงด้วยความคิด และ เข้าใจ โลกและชีวิต ทุกอย่างคือเรื่องราว
แค่ต้องผ่านเท่านั้น ยิ้มได้เสมอ ยิ้มได้ไม่มีหยุด ยิ้มให้โลก ยิ้มให้จักรวาล ยิ้มสื่อความหมายของหัวใจ หัวใจที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม ...
ตัวอักษรสื่อเป็นภาษา ถ้อยคำสื่อเป็นวาจา รอยยิ้มสื่อด้วยมิตรภาพ

เมื่อวันที่ : 26 พ.ย. 2552, 12.33 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...