Who are your idols ?

บ้านผม​เป็นบ้านแรกในหมู่บ้าน​ที่มีโทรทัศน์สีเครื่องแรกสมัยนั้น​ ​(สีขาวดำ ครับ​)​ มัน​เป็นเครื่อง​ใช้ไฟฟ้ามหัศจรรย์​และ​เป็นสิ่ง​ที่เชิดหน้าชูตาสำหรับสังคมต่างจังหวัดมาก ​โดยมันมีเหตุมาจาก idol ปรามจารย์ทางการตลาด ​คือ คุณพ่อ​และแม่ ของครอบครัวเรา ท่านบอกว่า ท่านซื้อมา​เพื่อกระตุ้นยอดขาย​และ​จะ​เป็นโปรโมชั่น​ที่active มาก ​ที่​จะทำให้ร้านเราขายขนม​ได้มากกว่าคู่แข่ง ​เพราะคน​ที่มานั่งดูโทรทัศน์ของเรา เรามีกฎ​คืออย่างน้อย ​ต้องอุดหนุนสินค้าร้านเราถึง​จะมีสิทธิ์ผ่านประตูเข้า​ไปดูโทรทัศน์ในบ้านของเรา​ได้ ​แม้​จะซื้อ ลูกอมฮอลส์ แค่ 1 บาท​ ​(5 เม็ด)​ ​และ​จะ​ใช้สิทธินี้ ดู​ทั้งวัน เราก็ไม่ว่า ​แต่​ถ้าถูกพ่อแม่ตามกลับบ้าน มาใหม่​ต้องซื้อขนม​เพื่อ​ใช้สิทธิ์ใหม่นะ

ผล​เป็น​ไปตามคาดตอนนั้น​เราแย่ง market share มา​ได้ เกือบ 80 % ของมูลค่าตลาดรวม​ทั้งหมด

ละครน้ำเน่าจักร ๆ​ วงศ์ เรื่อง​แรก​ที่ติดกัน​ทั้งหมู่บ้าน ​คือ " อภินิหาร โกมินทร์ กุมาร" ​ที่ถูกเล่นครั้งแรก​โดย ไพโรจน์ สังวรวิบุตร ​ที่เล่น​เป็นตัว​พระเอก ​คือ ตัวโกมินทร์ เพลงไตรเติ้ล.." โกมินทร์กุมาร เกรียงไกร ด้วยอาวุธคู่ใจ กำไลแพรแดง ​และแหวน...​.." ยังแว่วกังวาลอยู่​ใน​ความทรงจำ

นั่น​คือ idol ของเด็กผู้ชายในหมู่บ้าน ​ที่ทุกคนพากันไว้ผมมวย ผูกผ้าแพรแดง ​และ ใส่กำไลพาสติค​ที่​จะขายติดมา​กับขนม ​เพราะอยากมีอิทธิฤทธิ์เหมือนโกมินทร์กัน ​ใครถูกให้เล่นเป้นตัวโกง​จะโกรธกันมาก

​แต่สำหรับตัวผมแล้ว​ มันไม่ใช่ ผมไม่ชอบ Hero ​ที่​เป็นเด็ก ​และมี​ความ​เป็นไทย ๆ​ มาก เกิน​ไป ​เมื่อเทียบ​กับยอดมนุษย์ " กาโม่ " ​ที่​เป็นชาวนอกโลก คอยคุ้มครอง​และต่อสู้สัตว์ประหลาด​ที่มารุกรานโลก ​และ​จะจบกระบวนท่าสังหาร​โดยการปล่อยแสง ​ซึ่งดีกว่ากำไลข้อมืออะไร​นั่น มันเชย ๆ​ชอบกล

จนตอนนั้น​เราหลงคิดว่าตัวเอง ไม่ใช่ลูกของพ่อแม่จริง ๆ​ เราถูกส่งมาจากนอกโลก มาช่วยชาวโลกเหมือน" กาโม่" ​ความรู้สึกนี้ ​เป็น​เอามาก มีครั้งหนึ่ง​​ที่กระโดดจากเล่าเต๊งชั้น 2 ลงมาขาหัก นอนโรงพยาบาลอยู่​หลายวัน

แน่นอน idol คนนี้ ของผมยังคง​เป็นอมตะ จนถึงทุกวันนี้ ​ที่ทุกคน​จะพูดแบงค์ปลอมว่า "แบงค์ กาโม่" เท่านั้น​ ​ทั้ง​ที่สมัยนั้น​มี แบงค์โกมินทร์ , แบงค์ไอ้มดแดง , แบงค์ยอดมนุษย์, แบงค์หุ่นอภินิหาร ฯลฯ กลับไม่เรียกขานกัน

เนิ่นนานมา จนกระทั่งผมเติบใหญ่ idol คนใหม่ ของผมก็ไม่จุติใหม่มาซะที จนผม​ได้เข้าทำงาน​เป็นพนักงานวิศวกรสนาม idolรุ่นพี่​ที่​เป็นวิศวกรอวุโส ตำแหน่ง Project Manager คุมงานก่อสร้างตึกสูง 32 ชั้น คุมคนงาน ​เป็นร้อย ๆ​ ​กับลูกน้องคู่ใจ อีกหลายสิบคน มันช่างเท่ห์ ถูกใจ ​เพราะตำแหน่งนายช่างใหญ่นี้ ช่างมี Power ​และ​เป็นตำแหน่งหัวหน้าใหญ่​ที่ขับเคลื่อนหน่วยงานนี้เพียงผู้เดียว ​เมื่อคุณ​ได้เข้าประตูหน่วยงานก่อสร้างมา นั่นแหละ​อณาจักรของ​เขาล่ะ

ตอนนั้น​ผมมี​ความใฝ่ฝันว่า ​เมื่อไรนะ ​ที่ตัวเรา​จะ​ได้นั่งตำแหน่งนั้น​บ้าง ​และเรา​จะทำ​ได้หรือเปล่านะ ?

หลังจากนั้น​ชีวืตก็ดำเนินต่อ​ไป ผม​ได้เข้ามาบวชในพุทธศาสนา ท่านปัญญานันทะภิกขุ​และ ท่านพุทธทาส ก็​เป็น idol ในการศึกษาพุทธศาสนา​ที่มีเหตุมีผล ท่านสอนศาสนาพุทธแบบแก่นแท้ ​ใช้คำสอน​ที่ง่าย ๆ​ มีนัยยะ เหมือน​พระหลายท่าน​ที่​กำลังดัง ๆ​ ในขณะนี้ ก็ลูกศิษย์ท่าน​ทั้งนั้น​รวม​ทั้ง​พระพยอมแห่งวัดสวนแก้วด้วย ​พระอื่น ๆ​ สมัยนั้น​ ​จะแก่มาก บาลีจ๋า ​เอา​แต่สวดท่าเดียว มักขึ้น​ต้น คำสอนว่า ว่า ...​..สมัยนั้น​...​.สมัยพุทธกาล ​ที่เรื่อง​เล่าว่า...​...​...​แค่นี้ฉันก็หลับแล้ว​
วันไหนๆ​​เมื่อ​ได้ เปิด TV เห็นสีเหลืองๆ​ของผ้าเหลือง ยังไม่​ได้ฟังอะไร​ ก็กด remote เปลี่ยนช่องแล้ว​ เพิ่ง​จะมาเปลี่ยน Trend สมัย​พระพยอม ท่าน ว.วชิรเมธี ​ที่ขายเทปขายตามสี่แยกไฟแดง ​เป็นล้าน ๆ​ชุด นั่นแหละ​

​เมื่อเข้าสู่วัยแห่งการค้นหาสัจธรรมการ​เป็นนักอ่าน หนอนหนังสือตัวยง ก็มาพบ​กับ idolนักเขียนรุ่นดึก อย่าง คุณ รงค์ วงษ์สวรรค์ " พญาอินทรีแห่งสวนอักษร" ถึง​กับทึ่งในการ​ใช้ภาษา ไม่น่าเชื่อ​ที่​จะมีคนไทย​ที่​ใช้ภาษาไทย​ที่เก่ง​ที่สุดในโลก ท่าน​ใช้ภาษาในการเขียนฟุ่มเฟือย จนเราทำให้เราคิดว่าในชีวิตปัจจุบัน เรามีคำ​ที่​ใช้ในชีวิตประจำวันแค่ 10 % ของคำ​ทั้งหมด​ที่​เขาผู้นี้​ใช้ในการเขียนหนังสือเท่านั้น​ บวก​กับการ​ที่ท่านมีประสพการณ์ชีวิตอันหลากหลาย จนไม่น่าเชื่อว่าเรื่อง​​ทั้งหมด​ที่ท่านเจอ​จะเกิด​กับคนคนหนึ่ง​แค่ในชาติเดียว

idolในแนวกวีวรณกรรมก็มีท่านอังคาร กัลญาณพงศ์เจ้าของบทกวีอำมตะ ​ที่ทำ​เอาเราบ้า​แต่งกลอนอยู่​นาน

๏ เสียเจ้าราวร้าวมณีรุ้ง มุ่งปรารถนาอะไร​ในหล้า
มิหวังกระทั่งฟากฟ้า ซบหน้าติดดินกินทราย
๏ ​จะเจ็บจำ​ไปถึงปรโลก ฤๅรอยโศกรู้ร้างจางหาย
​จะเกิดกี่ฟ้ามาตรมตาย อย่าหมายว่า​จะให้หัวใจ

​และidolคนสุดท้าย ในงานเขียนเชิงพรรณาโวหาร ท่านรพินทรนาถฐากูรเจ้าของรางวัลโนเบลวรรณกรรม ชาวอินเดีย ​และ​เป็นคนเอเชียคนแรก จากเรื่อง​คีตาญชลี ถึง​กับอยาก​ที่​จะเรียนภาษาเบงกาลี ​เพราะว่า แค่อ่านบทกวี​ที่แปล​เป็นภาษาไทย ก็​เพราะมากจนอยาก​ที่​จะอ่านภาษาต้นฉบับ​​คือภาษาเบงกาลีชึ่ง​เขาว่า ​เป็นภาษาคำ​ที่สวย​ที่สุดในโลก​จะ​เป็นอย่างไร นะ?

​ต่อมาชีวิต White Collar มนุษย์กินเงินเดือน​ได้สิ้นสุดลง เหตุ​เพราะ​ได้มาอ่านหนังสือRich dad & Poor Dad ของ Robert Kiyosaki " พ่อรวยสอนลูก" คนนี้​เป็น idol ​ที่ทำให้ชะตาชีวิตผมเปลี่ยนแปลง​ไปอย่างมาก ถึง​กับเกิดอาการคัน​ไปเรียน MBA ​และออกมาทำธุรกิจด้วยตนเอง

​กับชีวิต​ที่ผ่านมา​และผ่าน​ไป ผมไม่รู้สึกผิดปกติ...​ในการดำเนินชีวิตของตนเองเลย​ ไม่ว่า​จะ​เป็นแค่พนักงานมีชีวิตในเมืองหลวง​ที่ยึดถือลัทธิบริโภค บูชาวัตถุ​เป็นหลัก ลัทธิของการ​ได้มา​และการสะสมวัตถุ ด้วย​ความฟุ้งเฟ้อ ไม่ว่า​จะ​เป็นรถคันใหม่ มือถือรุ่นใหม่ ปากกาดูปองค์ด้ามละ หลายหมื่นบาท​ ล้วน​เป็นวัตถุโก้เก๋ วัตถุ​ที่มีพลานุภาพ​ที่​จะช่วยยกระดับของ​ความ​เป็นคนของคนเราให้มีระดับเหนือกว่าผู้อื่น ด้วยเหตุผลทางรสนิยม​ที่เราเหนือกว่าคน​ที่ด้อยกว่าเรา สิ่งฟุ้งเฟ้อ​ที่เราพาเฟ้อฝันปรุง​แต่งกัน​และยึดมั่นถือมั่น ​โดยผ่านกระบวนการรล้างสมองทางกลไกลการตลาดของผู้ผลิต

สิ่งเหล่านี้ติดตัวผมมา​โดยตลอดอย่างไม่ รู้สึกตัว ​แม้​แต่การมา​เป็นผู้ประกอบการ ก็ยังคงยึดมั่นในลัทธิทางธุรกิจ "ระบบทุนนิยม" จากธุรกิจหลักล้านก้าวมาสู่หลัก 10 ล้าน​ที่เรามี​กำลังพอเพียงด้วยตนเองก็ไม่เพียงพอ​กับใจตน เกิดการดิ้นรน ขวนขวายขยายให้มาก​เป็น100ล้าน ด้วยเหตุ​เพราะพื้นฐานการเงิน​ที่ไม่แข็งแรง บวก​กับ การขยายกิจ​เพื่อแข่ง​กับคู่แข่ง​ที่มีพละพลังทางการเงินมากกว่า จำ​เป็น​ที่​จะ​ต้องเพิ่มทุน​โดยการหาผู้ร่วมทุน หรือนักลงทุน ​แม้กระทั่งการกู้​เพื่อการลงทุนจนน่ากลัว ​เพื่อให้​ได้มา​ซึ่ง​ความใหญ่โตของธุรกิจร้อย ๆ​ล้าน ​แม้​จะถูกบดบังจากการ​ได้​เป็นผู้บริหาร​ที่โก้เก๋ ​ที่ถูกแลกด้วยการมีสิทธิ์ถือหุ้นอันน้อยนิด ​ทั้ง​ที่รู้ถึงสิทธิ์บริหาร​แต่ไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจก็ตาม ผมว่า ผมก็คงไม่รู้สึก ในสิ่งเหล่านี้ตัวจนตัวตายนั่นแหละ​...​...​...​...​...​.

จากสมอง​ที่ไม่​ได้รับรู้ เหตุ​เพราะถูกปัญหาบดบังปัญญา ​และถูกเคลือบจากการไม่รู้ ​และหลงติด ตลอดมา

จนกระทั่งแสงสว่างแห่งการรู้ ​ได้ส่องกระทบจนเกิดปัญญา นี่​ถ้าไม่​ได้พานพบ​กับ​ความจริง ในปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงแห่งองค์ในหลวงของเรา ผมก็ยังคงไม่รู้จักตัวเอง คงวกวน​เป็นวงเวียน เหมือนพายเรืออยู่​ในอ่างน้ำวน ​ที่ถูกครอบงำด้วยกะลาของ​ความคิดผิด อย่างไงอย่างนั้น​

idol ​ที่ยิ่งใหญ่เกินกว่า​จะพรรณนา idol แห่ง​ความดี​และการเสียสละ​และอุทิศตนเอง​เพื่อ​ส่วนรวม idol ​ที่ทรง​เป็นแบบอย่าง​ได้อย่างสุดยอดในทุก ๆ​เรื่อง​ idol​ที่ทรง​เป็นศูนย์กลาง​ความรัก​และ​ความห่วงใย
idol คนสุดท้าย...​. ​และคนเดียวในโลก
​ที่เราสิ้นเปลืองเวลา​เพื่อตามหา ค้นหา กันมา​ทั้งชีวิต idol ​ที่อยู่​ใกล้ตัวเรามากจนเราพากันหลงลืม​และไม่ตะหนักแห่งคุณค่า ...​...​. ​ไปอย่างน่าเสียดาย ?





เล็ก โยธา