![]() |
![]() |
หลานกระต่าย![]() |
...แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่า แล้วมันจะเป็นไปได้เหรอ ที่คนเราจะมีชีวิตอยู่ต่อไป โดยที่ไม่รักใครเลย...
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
บทสนทนา ระหว่าง โต้งกับมิว จากหนังเรื่อง รักแห่งสยาม
“…..เวลาที่เรารักใครมากๆเนี่ย เป็นไปได้เหรอ ว่าเราจะสามารถทำใจได้
ถ้าต้องสูญเสียเค้าไป
และการจากลาน่ะ โต้งก็รู้ดี ว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคนเรา
แล้วมันจะเป็นไปได้เหรอโต้ง? ที่เราจะสามารถรักใครได้โดยไม่กลัวการสูญเสีย
……..แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่า แล้วมันจะเป็นไปได้เหรอ ที่เราจะมีชีวิตอยู่ต่อไป
โดยที่ไม่รักใครเลย…..”
เรานั่งอึ้งกับฉากๆนี้อยู่เป็นนาน ก่อนจะนึกก่นด่าตัวเองในใจว่า
เกือบพลาดงานดีๆแบบนี้ไปซะแล้ว....
นั่งดูไป ร้องไห้ไปนึกถึงหน้าเพื่อนคนที่มันพยายามชวนเราดูตั้งหลายรอบ
แต่บังเอิญว่ามีเหตุผลส่วนตัวและส่วนใจนิดหน่อยที่ทำให้พยายามห่างจากหนังเรื่องนี้
ในช่วงที่มันฉายในโรง
แต่ตอนนี้สลัดเหตุผลบ้าๆทิ้งได้แล้วจึงได้ดูงาน ที่ โดน อย่างจังเบ้อเริ่ม
ชอบจริงๆนะ เราว่ามันเป็นหนังที่ละเอียดอ่อนในแง่ของความรู้สึก
มันแสดงให้เห็นความซับซ้อนของการแสดงออกของความรัก
ที่มีเหตุปัจจัยอื่นๆในชีวิตมาเป็นตัวควบคุม
ไม่ว่าจะเป็นความรักในครอบครัวของโต้ง
ความรักที่หญิงมีให้มิว
และความรักที่มิวกับโต้งมีให้กัน
มีอีกประโยคเด็ด ที่อยู่ท้ายๆเรื่อง ที่โต้งบอกกับมิวว่า
“ เราคงคบกับมิวแบบแฟนไม่ได้ …. แต่ไม่ได้หมายความว่าเราไม่รักมิวนะ”
อย่างที่โน้ต อุดม เคยพูดไว้
ว่าหนังที่ดี คือหนังที่เราชอบ
หนังเรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่เราชอบจริงๆ
เปิดใจให้กว้าง...แล้วคุณจะหลงรักหนังเรื่องนี้
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
เมื่อวันที่ : 31 ส.ค. 2552, 18.19 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...