หลังจากเปิดตัว "ควายสีชมพู" ​ไปแล้ว​ ขอเปิดคอลัมน์แนวสัมภาษณ์อีกหนึ่ง​นะคะ​
สำหรับรอบนี้ยังหาตัวจิ๊ดมาคุยไม่​ได้ เลย​ขอสัมภาษณ์ตัวเองก่อน..อิอิ
...​
แล้ว​รอบหน้า​จะหา interviewee ดี๊ดีมาให้นะ



รู้จักนกน้อย​ได้ไง?
: มีคนแนะนำมาค่ะ​ ^_^
​คือ.. พักนี้กานต์ติเพ้อๆ​ อยาก​เป็นนักเขียน เลย​มีคนแนะให้ลองดู
​แต่คน​ที่แนะมา​เขาก็ห่วงนะ ห่วงกานต์ติ​จะทำชุลมุนจนลุงเปี๊ยกเวียนหัว
(สงสารลุง​กับพี่ป้าน้าอาด้วยนะ อย่าดื้ออย่าซนนะกานต์ติเอ๊ย)



แสดงว่าแอบรักการเขียนอยู่​?
: คิดว่ารักการอ่านมากกว่า ​เพราะอยากทราบ​ความคิดเห็น​ที่หลากหลายของคนอื่น
​แต่​ที่ผ่านมาก็พอเขียน​ได้ ​ส่วนต่อ​ไป​จะ​เป็นเรื่อง​​เป็นราวไหมคง​ต้องติดตาม
ก็ตั้งใจว่า​ถ้ามีพันธะสัญญา​เป็นนักเขียนดูสักที สมาธิอาจดีขึ้น​
ปกติสมาธิสั้นมากๆ​



ถึง​ได้โดนแซวว่าไฮเปอร์?
: ก๊าก55.. คิดว่าคงทราบกันแล้ว​ถ้วนหน้า



แล้ว​ตอนนี้.. มิตรภาพ​กับนกน้อยคืบหน้าถึงไหนแล้ว​?
: บอก​ได้เลย​.. ทำให้คิดถึง​ได้วันละหลายรอบค่ะ​ ^_^






​กับนกน้อยรุ่นพี่ล่ะ?
: ปลื้มมากค่ะ​++
หลายคนเลย​ ไม่อยากบอกว่า​เป็น​ใครบ้าง กลัว​เขา​ได้ใจ(เรา) 555



ถามจริง.. คิดว่านกน้อยดียังไง?
: ชอบอ่ะ ^_^ ​ที่สะอาดตา ให้​ความรู้สึกสบายๆ​
​ถ้า​เป็นอย่างบอร์ด หรือบล็อก กานต์ติรู้สึก​ต้องอัพตัวเองตลอด
บางครั้งก็เหนื่อยจนเลิกอัพบล็อกทีละนานๆ​ ​แต่​ที่นี่ดูอะไร​ก็สบาย​ไปหมด
แทบไม่เกร็ง ไม่รู้สึกถึงการแข่งขันเลย​ อยาก​จะเขียนอะไร​ก็เขียน ไม่แย่งเรตกัน



คิดยังไง​กับงานเขียนของตัวเอง?
: โห.. คงชื่นชมมั้ง ก็ไม่ใช่ขั้นเทพ วันนี้คงยังไม่ดี​ที่สุด
อีกอย่าง​คือยังไม่พบตัวเองซะทีเดียว กานต์ติไม่แน่ใจว่าเราถนัดแนวไหน
​แต่​ที่ชัวร์แน่ๆ​ ​คืองานเขียนในแนวของกานต์ติ​จะ​เป็นแบบ .. ตรงๆ​ ห้าวๆ​
อ่านลวกๆ​ ก็เข้าใจ​ได้ ​เพราะกานต์ติพยายามเขียนแบบห้วนๆ​(หุหุ)
จริงๆ​ ​เพราะเราสมาธิสั้นต่างหาก ​แต่ก็ติชมมาละกันค่ะ​



เรียกร้องให้คนติชม แล้ว​​จะรับ​ได้ไหม​ถ้าโดนติแรงๆ​?
: รับ​ได้แน่น๊อน! ​เพราะเราเขียนให้คนอื่นอ่าน ไม่​ได้ไว้บูชา
ยิ่ง​ถ้า​เขาติ​เพื่อก่อ ​ต้องขอบคุณด้วยซ้ำ ไม่ดี​จะ​ได้ปรับ ​แต่คงไม่ปรับจนผิดจุดยืน
อีกอย่างหนึ่ง​นักเขียนทุกคน​ต้องรู้อยู่​แล้ว​ว่า เราติงานคนอื่น​ได้ดีกว่าติตัวเองแน่
ไม่มี​ใครหรอก ​จะเห็นจุดบอดงานตัวเอง​ได้มากเท่าให้คนอื่นอ่าน



ถามจริงๆ​.. คิด​จะมุ่ง​ไปบนเส้นทางนักเขียนแบบจริงจังไหม?
: .. คิ๊ด!...​ ก็คิดตามประสาเด็กช่างฝัน(วันละหลายเรื่อง​)
แถมบางทีก็ sense ว่าตัวเอง​จะ​ได้​เป็นนักเขียนซีไรท์(เขิ๋ลจัง) ไม่ก็นักแปล
​แต่ตอนนี้ตั้งหลักเรื่อง​เรียน​เป็นหลักจ๊ะ​



งั้นสรุปสั้นๆ​.. happy ​กับนกน้อยแล้ว​ชิ๊มิ๊?
: ^_^



มีอะไร​.. ​จะฝากถึง​ใครไหม?
: ฝากใจไว้​กับทุกคนก็พอจ๊ะ​ (โอ๊กกกกกแหวะ.. กัน​เป็นแถว)
...​..
...​..



เอ่อ.. คำถามสุดท้ายจริงๆ​ สัมภาษณ์ตัวเองแบบนี้รู้สึกยังไง?
: .. แหม๋ ^_^.. (ก็เขิลแหละ​คร๊า)