 ไดอารี่สีเขียว 1 |
|
| ปอ เปลือกไม้ |
|
ความนำ ห่างหายไร้ซึ่งผลงานมาเสียนาน ก็ไม่ได้หายหน้าไปไหนเพียงแต่ภาระในหน้าที่ การงานมันดูจะมากเหลือเกิน บางที่นึกอยากจะมีสิบมือสิบหน้าอย่างทศกัณฑ์ เพื่อจะได้ช่วยกันทำงาน ผู้เขียนที่ทำให้ภาพของยักษ์ตนนี้ก็คงจะยุ่งอยู่เช่นกัน จึงสร้างภาพตัวละคร ที่มีรูปร่างเช่นนี้ เช่นเคยสำหรับการนำบันทึกที่ได้เขียนไว้เมื่อมีโอกาสรวบรวมมาให้อ่านกัน ถูกใจบ้างไม่ถูกใจบ้างก็อย่าว่ากัน ก็ใช้เวลาช่วงประชุมบ้าง นั่งรอพรคพวกเพื่อนฝูงบ้าง บางทีก็รอจะหลับบ้าง นึกคำขึ้นมาได้ก็ความโทรศัพท์ขึ้นมาพิมพ์ขอความลงไปแล้วเก็บไว้ บาครั้งเก็บไว้จนเต็ม มีเพื่อนฝูงบางคนก็เอาไปล้อเล่นว่าโทรศัพท์รุ่นแป้นพิมพ์เหล็ก เพราะบางที่นึกขึ้นมาได้มีอะไรมาสะกิดในก็พิมพ์ทันที่ เพราะเรื่องแบบนี้ปล่อยให้ผ่ายเลยไปลืมและไม่ได้อารมณ์นั้นแน่นอน ต้องขอขอบคุณเพื่อนๆในศาลานกน้อยที่รอคอยผลงานใหม่ๆ ขอบคุณน้องสาวสองท่านที่ช่วยพิมพ์ต้นฉบับได้แก่ คุณครูจินตนา อินทรักษ์ และคุณครู ศศิภา แผนสมบูรณ์ เพราะลำพังผู้เขียนเองก็คงจะเป็นลายมืออยู่ในเล่มเช่นเดิม ท้ายที่สุดนี้ก็หวังไว้ว่าเพื่อนๆผู้อ่านทุกท่านคงจะมีความสุขจากการอ่านงานเขียนบ้างและหากมีข้อความขาดตกบกพร่องไปบ้างต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย ปอ เปลือกไม้ เปิดบันทึกเล่มดีมีสีเขียว ไม่ห่อเหี่ยวเห็นดีด้วยสีสัน ด้วยเดือนดีมิถุนาฯ ค่าอนันต์ บรรพกาลสุนทรภู่ครูกวี 12 มิ.ย. 51 ********* ทุกย่างก้าวอย่างเก่าเราเคยก้าว ด้วยสองเท้าก้าวไปทั้งซ้ายขวา สมองนำเท้าตามตรงสายตา จะรู้ค่าด้วยผลใช่ทนเดิน 12 มิ.ย. 51 ********* เพราะไม่ใช่คนดีที่ค้นหา รู้ตัวว่าค่าน้อยดูต้อยต่ำ มิควรค่าคนดีที่จะจำ ก็หมายนำสิ่งดีนี้เพื่อเธอ 12 มิ.ย. 51 ********. ปลูกต้นไม้สิบต้นก่อนฝนตก พอชื่นอกชื่นใจไม่ตายแน่ หวังร่มเงาคลายร้อนได้ผ่อนแอร์ ดีแน่แท้ปลูกไม้ได้ร่มเย็น 13 มิ.ย. 51 ********* มีไฮไลท์สีผมชมว่าแจ่ม มีสองแก้มสวยใสไม่ได้เห็น กว่าจะได้เห็นกันมันยากเย็น สงสัยเร้นอิงแอบแนบหนุ่มใด 13 มิ.ย. 51 ********* วันที่เว้นว่างฝนไม่หล่นฟ้า ดูดาราพอรู้อยู่ตรงไหน ดังวันที่ไร้เขาเป็นเงาใจ คงจะได้เห็นค่าว่าพอมี 13 มิ.ย. 51 ********* เพราะดูดีมีเสน่ห์และเก๋ไก๋ บวกนิสัยใจคอก็เริงร่า จะอยู่ไหนยากจะให้พ้นสายตา บอกน้องยาเชื่อคำต้องทำใจ 14 มิ.ย. 51 ********* เขียนจากจิตรับรู้อยู่เสมอ ห้ามเขาเพ้อเผลอใจยิ่งไม่ง่าย คงเพราะเคยพบพูดยากหยุดใจ อาจจะมีมากมายไม่กล้าพอ 15 มิ.ย. 51 ********* เมื่อยังมีวันใหม่ให้ได้เห็น จะร้อนเย็นยังอยู่คู่ศักดิ์ศรี อุปสรรคสอนใจหลายวิธี สู้วิถีทางชีวิตลิขิตเอง 16 มิ.ย. 51 ******** ให้เป็นเรื่องเด็กเด็กดูเล็กน้อย ไม่มีถอยไม่ท้อต่อเติมฝัน ไม่สนเรื่องนกกาสารพัน อีกไม่นานแน่ใจพ่ายไปเอง 17 มิ.ย. 51 ********* แม้ฟากฟ้าไม่ใสในเช้านี้ เช้าวันใหม่ย่อมมีมาเสมอ อาจมีบ้างฝันร้ายไม่อยากเจอ หลับละเมอตื่นขึ้นมาฟ้าอาจงาม 17 มิ.ย. 51 ********* อยากให้ฝนร่ำลาแล้วฟ้าใส เมฆสลายหายสลัวไม่มัวหมอง ธรรมดาธรรมชาติที่ช่ำชอง อยู่ใต้ฟ้าฝนตกต้องทุกผองชน 18 มิ.ย. 51 ********* ฝนจะตกที่ใดก็ไม่ว่า อยู่ใต้ฟ้าฝ่าฝนต้องทนได้ เกิดมาอยู่ใต้ฟ้าจะกลัวใคร มีแต่ใจนั้นแลแพ้ประจำ 18 มิ.ย. 51 ********* มีความหมายมากมายแม้ไม่พูด มิอาจหยุดห่วงใยส่งไปให้ รอรับรู้ทุกข์ร้อนหรือผ่อนคลาย ยิ่งรู้เรื่องวุ่นวายใจไม่ดี 19 มิ.ย. 51 ********* เป็นอะไรก็ได้ใจก็มั่น ดูแลกันไม่ใกล้หรือไกลห่าง คู่ขนายเคียงไปไม่ร่วมทาง ไม่เว้นว่างห่วงใยด้วยไมตรี 19 มิ.ย. 51 ********* แค่ถอยห่างน้องยาไม่กล้าหนี ให้น้องมีเสรีที่จะฝัน คือตำราต้องพอประสบการณ์ ไม่ทิ้งกันมั่นไว้จากใจจริง 19 มิ.ย. 51 ********* อาจมิใช่คนดีอย่างที่เห็น อาจจะเป็นมารร้ายเช่นใครขาน อาจน่าชังน่าเกลียดดูเกียจคร้าน อาจไม่หวานแต่จริงใจมีให้เธอ 19 มิ.ย. 51 ********* ฝนที่พรำฉ่ำฟ้าพาชุ่มชื่น ตลอดคืนรื่นรมย์ผสมฝัน ลุล่วงผ่านวันเก่าที่ยาวนาน ทั้งความจริงความฝันคู่กันไป 20 มิ.ย. 51 ********* เติมความฝันความสุขสนุกสาน ให้เบิกบานกายใจไม่หมองศรี ประหนึ่งเป็นนางฟ้าทั้งราตรี แต่ไม่มีเทวาใดมามอง 20 มิ.ย. 51 ******** พี่มาจากบ้านป่าตามล่าฝัน เห็นนงคราญบ้านนาหน้าสดใส มีคู่ควงเคียงข้างไม่ห่างกาย คนล่าฝันถอดใจไร้เรี่ยวแรง 20 มิ.ย. 51 ********* เสียงเครื่องบินผ่านฟ้าคืนหน้าฝน คิดถึงคนแหงนคอรอฟ้าต่ำ จะกี่ลำผ่านเลยไม่เคยจำ บางครั้งทำโวยวายไม่คล้ายคน 21 มิ.ย. 51 ********* จระเข้มนต์ขลังตั้งคาถา ใครหนอมากวนน้องให้หมองศรี ช่างไม่รู้ดีร้ายหลายหลากมี จะสาปส่งให้เป็นผีแบบนิยาย 21 มิ.ย. 51 ********* แม้ไม่มีจันทร์ฉายมาให้แสง ก็แจ่มแจ้งเจิดจ้าดั่งฟ้าใส ไม่มีจันทร์แต่มีเจ้าก็เบาใจ แม้มีไฟไม่มีเจ้าเท่ามืดดำ 21 มิ.ย. 51 ********* ฟังพระธรรมงานศพได้พบพระ รู้ลดละกิเลศสมเหตุผล ชำระล้างจิตใจคลายกังวล แปลกพิกลกลับจำแต่งามงอน 21 มิ.ย. 51 ********* คงตื่นแล้วแก้วตาเพราะว่าสาย หนทางไกลใจรู้สู้ไม่ถอย แค่หลับตาคิดไปคงไม่น้อย พี่จะคอยป้องภัยอยู่ในเงา 21 มิ.ย. 51 ********* เกมส์กีฬามีหนักมีพักครึ่ง ถึงจุดหนึ่งเกมส์จบพบที่หมาย แต่ชีวิตผิดแผกแตกต่างไป ไม่มีลมหายใจได้จบเกมส์ 21 มิ.ย. 51 ********* คงอยู่ในความฝันไม่หวั่นไหว เป็นสุขในราตรีที่ฉ่ำหวาน ให้ผันดีตลอดคืนจิตชื่นบาน พร้อมสู้งานวันใหม่ด้วยใจทะนง 21 มิ.ย. 51 ********* ลิขิตคำพร่ำเพ้อละเมอหา ประดุจดินดูฟ้านภาผ่อง ย่อมชะเง้อแหงนคอรอแค่มอง มิอาจปองจ้องฟ้าให้มาดิน 21 มิ.ย. 51 ********* พี่จะเป็นตัวตลกแบบฟกช้ำ เพียงคนงามขำบ้างก็ยังคุ้ม มิอยากให้เปลวไฟหมายมารุม น้องมีกลุ้มพี่ช่วยแก้ก็แลดี 21 มิ.ย. 51 ********* พี่โทรฯหาก็เห็นหายแม้สายว่าง คงเป็นลางบอกให้ว่าไม่สน หรือมีใครเคียงคู่ดูพิกล ให้สับสนหัวใจจึงไม่โทรฯ 22 มิ.ย. 51 ******** ป่านฉะนี้เป็นไฉนก็ไม่รู้ อยากให้อยู่ในฝันอันสดใส ลืมเรื่องราวเลวร้ายได้เร็วไว ตื่นมาพบวันใหม่ไร้กังวล 22 มิ.ย. 51 ********* แค่เขาว่าน่ารักยังหนักจิต คือชีวิตช่วงหนึ่งซึ่งยุ่งยาก บททดสอบตอบถามสำคัญนัก ได้รู้จักโลกใหม่ที่ไม่เคย แค่คิดดีทำดีอยู่ที่บ้าน ยังมีงานเข้ามาหน้าตาเฉย จะจบข่าวเมื่อไรไม่รู้เลย เชื่อทรามเชยสอบผ่านไม่นานเอย 22 มิ.ย. 51 ********* จะเจอะเจอจอมใจวันไหนนั่น หรือรอวันโลงลอยมาคอยพี่ รอพี่สิ้นวาสนาชะตามี สิ้นชีวีไม่มีข่าวให้เจ้ามา 22 มิ.ย. 51 ********* ความคิดถึงพักครึ่งสักครั้งไหม อยู่กลางใจไม่ตระหนักจะพักเว้น ทั้งทิวาราตรีไม่มีเกณฑ์ ไม่เคยเห็นคิดจะพักด้วยรักกัน 23 มิ.ย. 51 ********* ในราตรีวีพัดปัดยุงให้ ถนอมใจด้วยมนต์เสน่หา ให้นวลน้องหลับสนิทในนิทรา ตื่นขึ้นมากายใจได้สำราญ ตอนเธอหลับรับว่าเป็นเช่นนางฟ้า จะซ้ายขวางดงามเกินคำขาน พักตร์ผ่องเพ็ญเพียงจันทร์อันตระการ คือตำนานคนงามบ้านน้ำโจน 23 มิ.ย. 51 ********* พี่คงได้แค่ห่วงมีหวงบ้าง บนเส้นทางที่เดินเกินไม่ได้ จิตกำหนดบทบาทให้ตัดใจ จะดีร้ายอยากดูอยู่ในเงา 24 มิ.ย. 51 ********* เมื่อฟ้าใสแดดส่องมองมุมกว้าง เห็นเส้นทางทั่วไปดูได้ง่าย เส้นชีวิตยิ่งแปลกแตกต่างไป แล้วทางรักอยู่ไหนหาไม่เจอ 24 มิ.ย. 51 ********* พี่เดินวนเวียนซ้ายแล้วไปขวา จะโทรฯหัวใจหายเป็นไม่กล้า กระอักกระอ่วนเกรงจะป่วนกวนกานดา อนิจจาเกรงใจจนไม่โทรฯ 24 มิ.ย. 51 ********* เก็บดวงดาวน้อยใหญ่ใสตะกร้า ผูกริบบิ้นสีฟ้ามามอบให้ ให้กระพริบระยิบอยู่คู่ดวงใจ แข่งกับตาสวยใสในค่ำคืน 25 มิ.ย. 51 ********* เห็นดวงดาวพรางพร่าวกลางฟากฟ้า ดั่งดวงตานารีที่ชวนฝัน ตลอดคืนค่อนเช้าที่ยาวนาน ฝากความฝันแฝงดาวข้างเจ้านอน 25 มิ.ย. 51 ********* เป็นดั่งดวงดาราคืนฟ้าใส ประดับไว้ในนภาตราตรึงจิต ส่งแสงสีงามตาน่าเพ่งพิศ สร้างชีวิตเสริมชีวาน่าเยือนยล 25 มิ.ย. 51 ********* พี่เหน็ดเหนื่อยเมื่อยมือถือตะกร้า เก็บแต่ดวงดาราคืนฟ้าใส มาติดตามฝาห้องของยาใจ เพื่อจะให้น้องหลับประทับจินต์ 26 มิ.ย. 51 ********* อย่ามั่วนั่งนับดาวพราวข้างฝา คนเขามารอเพิ่มเติมความฝัน คงอยากฟังเสียงใสไปอีกนาน ดั่งพี่นั้นคอยรออย่างพอใจ 27 มิ.ย. 51 ********* ตาเขม่นข้างซ้ายใครคิดถึง เขาจะพึ่งมรรคผลมนต์ตราหรือ นั่งสะอึกตรึกตรองร้องครางฮือ พอลดมือคอพับเพราะหลับไป 27 มิ.ย. 51 ********* อยู่ไหนหนอดาราบนฟ้าใส คงมีใครเก็บไปให้นางฟ้า พี่หลับไปให้ฝันเนินนานมา อยู่เต็มห้องน้องยาของพี่ชาย 27 มิ.ย. 51 ********* จะดึกดื่นคืนค่ำก็ฉ่ำจิต เพราะใจคิดถึงน้องผู้ผ่องใส ฝากดาราบอกกล่าวให้เข้าใจ ถึงตัวไกลใจอยู่คู่เคียงเธอ 27 มิ.ย. 51 ********* คำนางฟ้ามาจากใจใช่ใครบอก ด้วยคิดออกตอกย้ำจากความหมาย ไม่เคยคิดค้นคว้ามาจากใคร คงดลใจจากเจ้าเงายังงาม 27 มิ.ย. 51 ********* ดูอ้อนแอ้นเอวบางเช่นนางฟ้า ยังหน้าตาดูดีแม้มีไฝ เป็นนางฟ้าที่นี่พี่ดีใจ อยู่บนฟ้าน่าอายไม่ใส่บราฯ 27 มิ.ย. 51 ********* เป็นนางฟ้าอยู่ฟ้าน่าจะง่าย มาเดินดินทำไม่ให้ชายหลง พี่ก็เป็นอีกชายให้งวยงง หรือเจ้าลงมาหมายใส่ผ้างาม 28 มิ.ย. 51 ********* อยู่บนดินดูดีมีเสื้อผ้า เป็นนางฟ้าหน้าใสไฝนิดหน่อย จะเยื่องย่างทางใดชายก็คอย มารอย่างพี่นี้ก็คอยหงอยอย่างเคย 29 มิ.ย. 51 ********* ป่านฉะนี้แก้วใจอยู่ในฝัน เพราะฉะนั้นพี่ชายไม่กวนเจ้า คงคิดถึงบึงฉวากฉากสองเรา อีกเรื่องราวรักหวานพี่ฝันเอง 28 มิ.ย. 51 ********* กี่ทิวาราตรีที่ผันผ่าน จะกี่กาลกี่ชาติเกินคาดหมาย ณ วันนี้พี่ก็พรั่นหวั่นหัวใจ พบนางฟ้าได้ไงพี่ก็งง 29 มิ.ย. 51 ********* จุดเริ่มต้นค้นหาหัวใจหาย จากจุดไหนกันหนอข้อคำถาม ไปหาหลุมรักใครใคร่คิดตาม มิได้ไปทวงถามแค่ตามใจ 29 มิ.ย. 51 ********* เป็นกระต่ายหมายปองจ้องจันทร์เจ้า หลงแสงเงาแหงนคอรอจันทร์ฉาย ยินผลเสียงดังตูมแอบภูมิใจ คิดว่าจันทร์ที่หมายกลายเป็นตาล 29 มิ.ย. 51 ********* คืนข้างแรมร้างจันทร์วันฟ้าใส ดาวประกายก่อแสงแข่งศักดิ์ศรี ในนภามีเพื่อนเกลื่อนมากมี ใจคนดีมีใครบ้างไหมเอย 29 มิ.ย. 51 ********* ไม่เห็นจันทร์เห็นใจไม่เห็นยาก ไม่ต้องรักแค่เอ็นดูพออยู่ได้ จะไม่คิดขอแค่ฝันบันดาลใจ กายไม่ไกลใจจดจ่อแบบพอเพียง 29 มิ.ย. 51 ********* เสียงไก่แก้วแว่วมาก่อนฟ้าสาง แก้วบ่จางเจือโซดาหาน้ำแข็ง คงอิ่มบุญอุ่นจิตผิดสำแดง คอเคยแกร่งก็มาอ่อนก่อนเช้าเอย 29 มิ.ย. 51 ********* กินสปายชมสเปนเขาเล่นง่าย บ้างสบายดื่มเบียร์ไม่เสียผี กระทิงดุดวลเขาเข้าต่อตี ส่วนอินทรีย์เล็บจิกหยิกลูกตา หันไปดูพวกพ้องจ้องจะหลับ นั่งคำนับทีวีไม่มีท่า ปลุกกองเชียร์เท่าไรไม่ลืมตา เราก็เลยเฮฮาแต่ผู้เดียว 29 มิ.ย. 51 ********* เราจะไปเขาชะโงกไม่โยกโย้ จะวิ่งโร่รอบค่ายคงไม่ไหว เกรงก็แต่ครูสาวไม่เข้าใจ กลัวไม่ดีมีใครชะโงกดู 29 มิ.ย. 51 ********* เป็นเพียงปอแค่เปลือกเขาเลือกทิ้ง เหมือนเป็นสิ่งคล้ายสวะเขาละหนี แม้จะควั่นเป็นเกลียวอาจเหนียวดี ใครจะรู้ว่ามีค่าที่ควร 30 มิ.ย. 51 ********* มีความหวังความฝันไม่หวั่นไหว ถึงจะไกลก็จะก้าวด้วยใจกล้า จะกี่ปีกี่ชาติเชื่อวิญญา เหม่อมองฟ้าหาจันทร์ทุกวันเพ็ญ 30 มิ.ย. 51 ********* อำ ลาแล้วนางฟ้าที่น่ารัก ลา หัวใจที่ภักดิ์สลักจิต นาง ในฝันวันนี้มีชีวิต ฟ้า ลิขิตขีดไว้ให้ไกลมาร 30 มิ.ย. 51 ********* ฝน ไม่มาฟ้ายังหม่นคนก็หมอง ไม่ ตกต้องตามเคยก็เลยแห้ง รัก ที่ร้างห่างกายคล้ายลงแดง ดิน จะแล้งเพราะฝนลืมไม่ปลื้มใจ 30 มิ.ย. 51 ********* มีมติจากสวรรค์นั้นมาอ้าง ให้มารห่างหายหน้าจากฟ้าใส ควรกลับหลุมชุมเดิมเพิ่มโทษใจ ให้เป็นเงารับใช้ไปนิรันดร์ 30 มิ.ย. 51 ********* เป็นตอไม้หมกไว้เกือบไร้ค่า ขุดขึ้นมาขัดเงาเข้าแสงสี มาตัดแต่งเติมต่อแต่พอดี ก็กลับมีมากค่าเกินกว่าตอ 1 ก.ค. 51 ******** ขอแถลงแจ้งใจไปบนฟ้า ควันธูปพาพัดไปบนสวรรค์ วานนางฟ้าหารักรอพอประมาณ บรรณาการด้วยสปายหรือไวน์แดง 1 ก.ค. 51 ******** ได้ยลยินเสียงใสก็ใจชื่น แม้จะแฝงเสียงฝืนคนรับสาย พี่ผลัดพรากอาจพลั้งไม่ตั้งใจ ขออภัยพี่ชายที่ไกลกัน 1 ก.ค. 51 ******** จะกินข้าวกับไข่ก็ไม่ขาว กินไข่ดาวไม่ดีมีแสลง น้ำพริกเผาเผื่อคล้ำตำไม่แดง ต้องกินแกงเขียวหวานปานแววตา 2 ก.ค. 51 ******** น้องเป็นใยพี่ชายกลายเป็นห่วง คือดุลถ่วงบ่วงบาศก์กระหวัดไว้ กินกาแฟแพ้น้ำตาลของหวานใจ ก็ห่วงใยยาวไกลไปเนิ่นนาน 3 ก.ค. 51 ******** ได้กราบพระขอพรและวอนไหว้ ช่วยคุ้มครองป้องภัยไกลภูติผี ในวันพระพวกเปรตอเวจี อย่าได้มีมากวนป่วนคนดี พี่กรวดน้ำทำจิตอธิฐาน ให้บุญทานถึงน้องไม่หมองศรี หลับสนิทสุขสบายในราตรี ให้คนดีมีฝันสราญใจ 3 ก.ค. 51 ******** แม้น้องมีความหมายในใจพี่ อาจไม่มีความหมายในใจเจ้า เป็นสายใยไมตรีที่ยืนยาว เพียงน้องสาวสื่อใจจากสายตา 4 ก.ค. 51 ********   จบช่วงที่ 1
|
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 03 มี.ค. 2552, 09.00 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...