ผู้อ่าน​ที่รัก,

นิตยสารรายสะดวก​ ​และผู้เขียนยินดีรับฟัง​ความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดง​ความเห็น​ได้​โดยอิสระ ขอขอบคุณ​และรู้สึก​เป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมี​ส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...​

...​ฟ้าสีสวย หมวยจ๋า ช้าไว้ก่อน
อย่าใจอ่อน ข้อนคำ ช้ำดวงจิต
ลุกขึ้น​ยืน ฝืนสู้ ดูสักนิด
​จะถูกผิด คิดแก้ อย่าแพ้ใจ

มวลมาลี มีมาก หลายหลากสี
ฟ้ายังมี สีสวย ด้วยใช่ไหม
ฟ้าสะอื้น ครืนคร่ำ ร่ำพิไร
ฝนจาง​ไป ใสสว่าง กระจ่างพลัน...​

คําวิจารณ์นั้น​บางครั้งอาจ​จะดูผิวเผินว่าแรง​ไปซักนิด ​แต่​ถ้าเราเปิดใจเปิด​ความคิดให้กว้างขึ้น​ ​และพลิกผัน​ความเห็น​ที่​เขาให้เรามาในทางลบให้​เป็นผลบวกสําหรับตัวเราเอง เราก็อาจ​จะ​ได้เรียนรู้อะไร​ดีๆ​เพิ่มขึ้น​ก็​ได้นะคะ​

ยิ่งในบ้านนกน้อยของเรานี้ มี​เพื่อนๆ​นักเขียนหลายท่าน ​ที่เชี่ยวชาญในด้านการเขียน​และในด้านภาษา​ทั้งไทย​ทั้งเทศ ​ถ้าอยาก​ได้​ความคิดเห็นดีๆ​ หรือ​ความช่วยเหลือในเรื่อง​ใด ดิฉันเชื่อค่ะว่า​​จะ​ต้องมีหลายท่าน​ที่ยินดีช่วยแน่นอน

อ้าว น้องฟ้า...​ พี่รจ​กำลังเพลิดเพลิน​กับผลงานของน้องอยู่​เลย​ ทำไมถึงตัดสินใจปุ๊บปั๊บอย่างนั้น​ล่ะคะ​? ไม่​เอาน่า...​

อย่าให้คำพูดของคนอื่นมากำหนด​ความภาคภูมิใจของตัวเองสิคะ​

พี่รจส่ง​กำลังมานะ รู้สึกดีขึ้น​​เมื่อไรก็แวะเข้ามา อนุญาตให้ลา​ได้ชั่วคราว ​แต่ห้ามลาตลอด​ไปนะ ลุงปิง พี่รจ คุณ fishbud คิดถึงแย่เลย​จ้า

พี่รจขอขอบคุณ​ที่หลังไมค์​ไปหาด้วย มีน้องน่ารักส่งสาร​ไปคุยด้วยพี่รจก็ดีใจ เพียง​แต่ช่วง​ที่ผ่านมายุ่งน่าดูเลย​ เลย​ไม่​ได้มีโอกาสตอบ...​.

​กำลัง เปี่ยมล้นค่ะ​

อ้าว...​​ไปอังกฤษหรือคะ​ งั้นพี่รจก็ขออวยพรให้โชคดีนะจ๊ะ​...​. กลับมา​เมื่อไรก็มาทักทายกันบ้างก็แล้ว​กันจ้า...​.

Bon voyage จ้า