![]() |
![]() |
ปอ เปลือกไม้![]() |
ฝน ปรายโปรยโรยสายคล้ายเส้นฝอย พรำ ปรอยปรอยเปียกฟ้าพาแช่มชื่น ฉ่ำ ผืนดินแผ่นฟ้ามาทั้งคืน ฟ้า เริงรื่นใจเริงร่าน่าสุขใจ แก้ว ตาพี่พรากพี่ลี้เลี่ยงหลบ ตา หวานที่เคยพบลบเลือนหาย อยู่ ลำพังผู้เดียวเปลี่ยวกายใจ ไหน ว่ารักพี่ชายใยทิ้งกัน หัว ใจรักฝากไว้ไปไหนเล่า ใจ พี่เน่าแน่วแน่ไม่แปรผัน โหย หาน้องเนื้อเย็นเอ็นดูกัน หา ความฝันวันเก่าไร้เงานาง รอ ต่อไปไม่ท้อง้อความฝัน เธอ คนนั้นปันใจไปไกลห่าง คืน ค่ำหวนป่วนจิตคิดครวญคราง มา เถิดนางเนื้อนวลอย่าด่วนลา ![]() |
เมื่อวันที่ : 02 มิ.ย. 2551, 09.07 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...