 คิดถึงศาลา |
|
| ปอ เปลือกไม้ |
 ไปจำศีลเสียนานปานฤาษีงานมากมีเข้ามาจนน่าขัน เงินเท่าเดิมเติมเหงื่อเนื้อเป็นมัน ได้เพียงฝันหวั่นวิตกถึงนกน้อย  ยังห่วงหาศาลาเคยนั่งเล่นทั้งเช้าเย็นเห็นกันงานไม่กร่อย ทุกมวลมิตรมากมายอาจไม่คอย ขอกลับรอยร่างเก่าที่เราเคย หายไปบ้างยังรู้ว่าอยู่นี่ผ่านเดือนปีใจอยู่ดูเปิดเผย รักศาลาหลังน้อยคอยชื่นเชย พอเปรียบเปรยปานบ้านอันร่มเย็น คิดถึงพี่เพื่อนน้องอยากร้องบอก มีงานพอกหางหมูอยู่ไม่เว้น จะปลดเปลื้องไปบ้างช่างยากเย็น พ้นลำเค็ญคืนร่างเหมือนอย่างเดิม สากกระเบื่อเรือรบทำครบถ้วนงานหลวงล้วนล่วงไปให้ก้าวเพิ่ม ยากจะหลีกเลี่ยงหลบจบที่เดิม งานราษฎร์เสริมสลับร่างยังไม่ทัน ถือว่าดีมีงานไร้วันว่างคงคุ้มตั่งค์เขาจ้างบ้างหรอกนั่น หกสิบปีนับไปทำไมนาน ทำทุกวันเผลอไผลไปอีกปี มิได้มาที่นี่ก็มีเขียนยังวนเวียนเขียนขีดไม่ผิดผี ลงสมุดบันทึกจารึกมี จะรวมลงเล่มดีมีให้ดู มาวันนี้ชี้แจงแถลงไขให้เพื่อพ้องทราบได้ว่ายังอยู่ มิได้หนีหายหน้ามาอยู่รู รอสักครู่คงไม่นานพบกันเอย... 
|
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 20 เม.ย. 2551, 11.37 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...