 คืนที่ยังคงเป็นนิรันดร์ |
|
| เด็กใหม่ในเมือง |
|
ชีวิตเคลื่อนพ้นผ่านกาล นับเนื่องเนิ่นนานหนักหนา ว่ายวนในห้วงทรมา ยิ่งนานยิ่งล้าเหนื่อยแรง เคยมีคนบอกว่าทุกข์จะผ่านผัน เหมือนเมื่อคราวดวงตะวันเริ่มทอแสง ณ บัดนั้นราตรีกาลจะสิ้นแรง โลกที่มืดก็กลายแจ้งกระจ่างตา แต่เมื่อถึงยามเย็นมาเยือนย่ำ ความมืดดำก็ยังย่างกลับมาหา เหมือนความสุขที่สักวันก็จากลา และความทุกข์ก็กลับมาอยู่ร่ำไป ถ้าเช่นนั้น...เราจะทำเช่นใดเล่า ในเมื่อเรามิอาจผ่านพ้นมันได้ จะสู้ทนในสุข-ทุกข์อย่างจนใจ หรือจะไปบนเส้นทางนฤพาน?  หมายเหตุ : แรงดลใจจากเพลง "คืนอันเป็นนิรันดร์"เพลงประกอบละครเวทีนิเทศ จุฬาฯ ประจำปี 2543 เรื่อง "กาลคืนหนึ่ง" และเพลงประกอบภาพยนตร์ "รักแห่งสยาม"
|
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 24 ก.พ. 2551, 10.10 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...