 ๏..tears in heaven |
|
| เรไร |
|
๏..เจ้าจัก จำพ่อ ได้ไหม หากเราได้ พบกันบน สรวงสวรรค์ เจ้าจักลืม สิ้นไหม ในผูกพัน ในคืนวัน อบอุ่น ที่คุ้นเคย เจ้าจัก เหมือนกัน หรือเปล่า กับความเศร้า ยามพลัดพราก ยากเปิดเผย ฤๅ เจ้าสิ้น รู้สึก มินึกเลย ฤา นิ่งเฉย สับสน บนวิมาน พ่อจัก ท้อแท้ แพ้พ่าย สิ้นสลาย หรือทายท้า อย่างกล้าหาญ ยอมอดทน แม้ว่า นานแสนนาน กี่กัปกาล คอยเฝ้า สู่ดาวดึงส์ ฤๅ เจ้า นิ่งงัน นั้นหรือ หากยื่นมือ แทนหัวใจ พ่อไปถึง แทนความหมาย ในอุรา ที่ตราตรึง ห้วงคำนึง ที่หวง และห่วงใย เจ้าจัก ช่วยพ่อ พลิกฟื้น แรงหยัดยืน สู้แพ้พ่าย จะได้ไหม รอพบกัน บนฟ้า สุราลัย ชาติภพใหม่ จุติ บนดุสิตา สักวัน พ่อคง ได้พบ ทางบรรจบ ดังหวังวาด ปรารถนา กี่คืนค่ำ ผ่านผัน วันเวลา จักเอื้อมคว้า สุดแขน ถึงแดนดาว ถึงแม้น ตกนรก หมกไหม้ แต่จิตใจ มิครั่นคร้าม ความปวดร้าว ใช่จักลืม เยื่อใย ที่ยืนยาว แม้ร้อนหนาว คุกเข่า เฝ้าอ้อนวอน หนทาง สู่ห้วง สรวงสวรรค์ ความโศกศัลย์ โอบกอดไว้ คงไถ่ถอน น้ำนัยน์ตา แสนเศร้า สิ้นร้าวรอนเเ เหือดแห้งก่อน พบพา สุขาวดี๚ะ๛ |
2 votes
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 01 พ.ย. 2550, 02.13 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...