 เมื่อฝนซา |
|
| เรไร |
|
ฉันเข้าใจเธอบ้างในบางสิ่ง ความเป็นจริงมากมายที่ไม่รู้ เพียงแค่ฉันเป็นเงาคอยเฝ้าดู และยืนอยู่ห่างห่างอย่างห่วงใย เห็นตัวเธอวุ่นวายในเมืองหลวง โดนเล่ห์ลวงโถมทับเกินรับไหว เหมือนางฟ้าจำแลงกลางแสงไฟ กับหัวใจยับเยินเกินเยียวยา จากวันคืนเป็นเดือนที่เลื่อนผ่าน ยิ่งร้าวรานยิ่งนักยากรักษา เหมือนล่องลอยบนโลกแห่งโชคชะตา รอให้ฟ้ากำหนดวันหมดกรรม ฉันเข้าใจเธอบ้างเพียงบางสิ่ง หากเธออิงโชคชะตามันน่าขำ ความทุกข์เกิดจากใจ..ใช่..ใครทำ เรื่องชอกช้ำผ่านมาอย่ากังวล มาสัมผัสค่ำคืนแสนชื่นฉ่ำ ของหยดน้ำโปรยปรายเป็นสายฝน เหมือนพรจากเทวาฟ้าเบื้องบน เพื่อชะความหมองหม่นให้พ้นไป พออรุณรุ่งฟ้าอุษาสาง คงมองเห็นหนทางสว่างไสว เพียงอย่าหวั่นท้อแท้แก่สิ่งใด เริ่มต้นใหม่อีกหนเมื่อฝนซา |
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 04 ก.ค. 2550, 23.32 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...