มีโอกาส​ได้ซื้อหาหนังสือ ​คือเมฆสีขาวทางก้าวเก่าแก่ (Old Path White Clouds : Walking in the Footsteps of the Buddha) เขียน​โดย​พระภิกษุเวียตนาม ชื่อ ติช นัท ฮันห์ แปล​โดย รสนา โตสิตระกูล ​และสันติสุข โสภณสิริ จัดพิมพ์​โดย มูลนิธิโกมลคีมทอง​เป็นงานเขียนพุทธประวัติในลักษณะคนธรรมดา ​ที่ไม่​ได้มีการ​แต่งเติมเสริมอภินิหาร​เพื่อหวังจูงใจให้คนศรัทธา อ่านง่าย ทำให้เห็นแนวทางปฏิบัติอย่าง​ที่สามัญชนพึงปฏิบัติตาม​ได้ มี​ทั้งหมด 3 เล่ม

ตอนนี้อ่านเล่ม 1 จบแล้ว​ อย่างรวดเร็ว ​เพราะอ่านง่าย เขียนดี อ่านแล้ว​วางไม่ลง เลย​อ่านรวดเดียวเกือบจบ จำใจ​ต้องหยุดอ่าน​เนื่องจากข้อจำกัดทางสายตา ​ใช้เวลาอ่าน 2 วันเล็กน้อย ก็จบเล่มหนึ่ง​ กะว่า อ่านจบ​ทั้ง 3 เล่มแล้ว​ก็​จะ​ต้องย้อนกลับมาอ่านใหม่อีกหลาย ๆ​ รอบ

อ่านแล้ว​รัก​และเลื่อมใส​พระพุทธเจ้าเพิ่มขึ้น​อีกมาก ๆ​ๆ​ๆ​ๆ​ๆ​ๆ​ๆ​ สิ่งต่าง ๆ​ ​ที่​เป็นปมคาใจมานานหาย​ไป เข้าใจมากขึ้น​

อยากบันทึกบาง​ส่วน​ที่ชอบ เก็บไว้อ่าน ​และฝากให้คนอื่น ๆ​ ​ได้อ่านด้วย ​ใครอ่านแล้ว​เริ่มชอบ โปรด​ไปซื้อหาอ่าน​และเก็บไว้​เป็นสมบัติล้ำค่าเถิด ขอบอก



" วันนี้ตถาคต​จะเล่าให้ท่าน​ทั้งหลายฟังเกี่ยว​กับการเลี้ยงควาย ว่าเด็กเลี้ยงควาย​ที่ดี​ต้องรู้อะไร​บ้าง ​และ​ต้องทำอะไร​บ้าง เด็กเลี้ยงควาย​ที่ดี​จะ​ต้องรู้จักจดจำสังเกตควาย​แต่ละตัว​ที่​เขาดูแลอยู่​ รู้จักอุปนิสัยของควาย​แต่ละตัว รู้จักวิธีอาบน้ำให้ควาย ดูแลบาดแผล รู้จักการรมควันไล่ยุง หาเส้นทางเดิน​ที่ปลอดภัยให้มัน รักมัน ​และรู้จักหาชายน้ำตื้น​ที่ปลอดภัยให้ควายเดินข้ามน้ำ หาหญ้าแลหาน้ำให้มัน บำรุงรักษาทุ่งหญ้า​และให้ควายเฒ่า​เป็นแบบอย่างสำหรับควายหนุ่ม "

...​

" ดูกร ภิกษุ​ทั้งหลาย

เด็กเลี้ยงควายพึงจดจำควาย​แต่ละตัว​ที่​เขาเลี้ยงดูฉันใด ภิกษุ​ทั้งหลายพึงสังเกตองค์ประกอบสำคัญของกายของตนฉันนั้น​

เด็กเลี้ยงควายพึงรู้จักอุปนิสัยของควาย​แต่ละตัวฉันใด ภิกษุพึงรู้จักกายกรรม วจีกรรม ​และมโนกรรม อย่างใดว่ามีสาระหรือไม่ฉันนั้น​

เด็กเลี้ยงควายพึงอาบน้ำขัดถูทำ​ความสะอาดสัตว์เลี้ยงของ​เขาฉันใด ภิกษุพึงทำ​ความสะอาดร่างกาย​และจิตใจให้ปราศจากกิเลส ​ความอยาก ​ความติดยึด ​ความโกรธ ​และ​ความขุ่นเ​คืองฉันนั้น​

ประดุจเด็กเลี้ยงควาย​ที่รู้จักวิธีรักษาแผลให้ควายฉันใด ภิกษุพึงสังเกตอายตน​ทั้งหก ​ได้แก่ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ​เพื่อ​จะ​ได้ไม่ตกอยู่​ใน​ความฟุ้งซ่าน

เด็กเลี้ยงควายป้องกันควายของ​เขาจากเหลือบยุงริ้นไรด้วยการก่อกองฟางให้เกิดควันฉันใด ภิกษุพึง​ใช้คำสอนว่าด้วย​ความตื่นรู้​เพื่อแสดงให้คนรอบข้างเห็นวิธีการหลีกเลี่ยง​ความขุ่นข้องรำคาญทางกาย​และใจฉันนั้น​

เด็กเลี้ยงควายหาเส้นทางเดิน​ที่ปลอดภัยให้ควายเดินฉันใด ภิกษุพึงหลีกเลี่ยงเส้นทาง​ที่นำ​ไปสู่​ความอยากในชื่อเสียงในโภคทรัพย์ ตลอดจนกามราคะ​ พึงหลีกเลี่ยงสถาน​ที่ เช่น โรงขายเหล้า หรือโรงละคร ฉันนั้น​

เด็กเลี้ยงควายพึงรักควายของตนฉันใด ภิกษุพึงรักษา​ความสุข ​ความสงบ จากสมาธิฉันนั้น​

เช่นเดียว​กับเด็กเลี้ยงควายพึงหา​ที่ลาดลุ่มในธารน้ำให้ควายเดินข้ามฉันใด ภิกษุพึงอาศัยอริยสัจสี่ใน​การปฏิบัติต่อชีวิตของตนฉันนั้น​

เด็กเลี้ยงควายพึงเสาะหาหญ้าอ่อน​และน้ำให้แก่ควายฉันใด ภิกษุพึงรู้ว่าสติปัฎฐานสี่​เป็นเครื่องหล่อเลี้ยง​ที่นำ​ไปสู่การหลุดพ้นฉันนั้น​

เช่นเดียว​กับเด็กเลี้ยงควาย​ที่ดูแลทะนุถนอมทุ่งหญ้าด้วยการไม่ตัดหญ้ามากเกิน​พอดีฉันใด ภิกษุพึง​เอาใจใส่ในการสัมพันธ์​กับชุมชนรอบ ๆ​ ​ที่ตนออกบิณฑบาตฉันนั้น​

​และเช่นเดียว​กับเด็กเลี้ยงควายอาศัยควายเฒ่า​เป็นแบบอย่างให้แก่ควายหนุ่มฉันใด ภิกษุพึงอาศัยปัญญา​และประสบการณ์ของผู้มีอาวุโสฉันนั้น​

ดูกร ภิกษุ​ทั้งหลาย ภิกษุผู้ดำเนินตามหลัก​ทั้ง 11 ข้อ ​จะเข้าถึงอรหัตผล​ได้ภายในเวลา 6 ปี "