 เก็บใจให้เธอ |
|
| ปอ เปลือกไม้ |
 คงมิได้หลับฝันคืนวันหนึ่งยังตราตรึงซึ้งใจให้หวานชื่น เกี่ยวก้อยเดินเพลินใจในค่ำคืน ฟังเสียงคลื่นซัดสาดกับหาดทราย  เป็นคืนแรมจันทร์ร้างห่างฟากฟ้าเพียงดาราไกลลิบกระพริบให้ ดั่งเดือนเด่นดาราพาเป็นใจ เดินคลอไปชายหาดขาดแสงจันทร์ เกรงจันทร์ส่องแสงมาอิจฉาพี่ดาวยังหรี่ตาให้เหมือนในฝัน มีเพียงแสงแห่งใจมีให้กัน รักบันดาลดลให้ได้พบเจอ พี่ล้มลงตรงหาดสะอาดสวยเธอหวังช่วยฉุดไว้แต่กายเผลอ ตระกองกอดแก้วตาไขว่คว้าเธอ ได้เจอะเจอไออุ่นให้หนุนนอน เธอหนุนแขนชมแขแลไม่เห็นคืนแรมเร้นจันทร์ไว้หมายจะซ่อน ชวนชี้ชมดารานะงามงอน ดาวคันศรส่งรักปักอกชาย ดูดาวเหนือนั่นไงใต้ตรงข้ามดาวหมีตามน้ำผึ้งให้ถึงหมาย ดาวลูกไก่เจ็ดดวงพวงแพรวพราย ชวนชี้ชมเพลินใจไปทั้งคืน จนแสงทองทอทาบจับขอบฟ้าได้อยู่เคียงแก้วตาพาใจชื่น ด้วยรักแท้แน่ใจให้ขวัญยืน อยู่ข้ามคืนเคียงใจไม่ไกลเกิน จะรักเธอแก้วใจไปร้อยชาติมิได้ขาดเติมบุญหนุนนานเนิ่น เก็บแขนไว้ให้หนุนอุ่นใจเพลิน ไม่ยากเกินเก็บใจไว้ให้กัน  
|
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 08 ม.ค. 2550, 23.44 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...