![]() |
![]() |
เรไร![]() |
บางสิ่งค้างคาใจฉันใคร่รู้ ทนหดหู่เงียบเหงาเฝ้าคิดถึง นั่งเหม่อลอยเช้าค่ำคอยคำนึง เพ้อรำพึงมีไหมใครตอบความ สมมุติว่าเราสองจะครองรัก เพื่อประจักษ์แจ้งใจอยากไต่ถาม พอจะเป็นสิ่งหวังดั่งนิยาม เพียงตอบตามความคิดในจิตตน หากว่าฉันกลัดกลุ้มใจรุ่มร้อน เอื้ออาทรได้ไหมเป็นสายฝน ที่ชุ่มเย็นฉ่ำชื่นรื่นกมล คลายร้อนรนโศกศัลย์ได้บรรเทา หากในยามค่ำคืนแสนขื่นขม อกระทมโดดเดี่ยวเพราะเปลี่ยวเหงา เป็นได้ไหมดุจเพื่อนเสมือนเงา ที่คอยเฝ้าเคียงอยู่เป็นคู่ครอง หากเมื่อสายลมหนาวได้พราวพัด โบกสะพัดเหน็บหราวร้าวหม่นหมอง เป็นอ้อมกอดหัวใจที่ใฝ่ปอง เหมือนเราสองโอบฝันปันอุ่นไอ หากวาระสุดท้ายในชีวิต เธอจะปิดตาสองของฉันไหม ขอเพียงหลั่งน้ำตาด้วยอาลัย ก่อนทิ้งให้ร่างฉันคืนสู่ผืนดิน |
เมื่อวันที่ : 21 พ.ย. 2549, 18.21 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...