 ก่อน |
|
| เรไร |
|
- หนึ่ง - ก่อนสายลมบางบางจะจางหาย ก่อนตะวันเฉิดฉายประกายฉาน ก่อนดอกไม้แรกแย้มแต้มตระการ ก่อนล่วงผ่านเลยวันวสันต์ฤดู ก่อนพรุ่งนี้กายเจ็บเพราะเหน็บหนาว ก่อนใจร้าวรันทดเพราะอดสู ก่อนฝนหยาดสุดท้ายได้พร่างพรู ก่อนจะเปิดประตูสู่เหมันต์ - สอง - เมื่อราตรีลับลาอุษาโยค ทั่วทั้งโลกเลื่อมพราวราวสวรรค์ ม่านหมอกบางโปรยอ่อนก่อนตะวัน จะผายผันส่องประกายในทิวา อาบละอองน้ำค้างในยามเช้า บนยอดเขาชุ่มชื้นกลางผืนป่า ชมดอกไม้ผลิบานตระการตา สกุณาร้องบรรเลงเพลงกล่อมเรา มองผีเสื้อหมู่ภมรที่ร่อนเหิน คงเพลิดเพลินหัวใจพอคลายเหงา ได้สัมผัสหฤหรรษ์อาจบรรเทา เผื่อความเศร้าเบาบางจางจากใจ ยามค่ำคืนผิงไฟให้คลายหนาว ระยับดาวพราวพร่างสว่างไสว ฟังเสียงร้องรื่นรมย์ระงมไพร ของหรีดหริ่งเรไรในราตรี - สาม - ก่อนอรุณระเรื่อเจือห้วงหาว ก่อนลมหนาวพัดจากพรากเธอหนี ก่อนสิ้นมนต์แห่งเหมันตกวี ก่อนดนตรีหมดพลังกังสดาล มาสู่ห้วงแห่งจินต์ถวิลหา เพื่อไขว่คว้าความหมายให้กล่าวขาน รับสัมผัสเพื่อจดจำเป็นตำนาน เพื่อจะผ่านเหมันต์วันของเรา |
6 votes
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 24 ต.ค. 2549, 14.14 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...