 จักรยานคันนั้น |
|
| พลอยเจียรไน |
 มองเห็นรถจักรยานคันเคยขี่ในวันนี้โดนจอดไว้ไร้คนปั่น เธอจ๋าเธออดีตเก่าครั้งวานวัน ฉันคนปั่นเธอคนซ้อนร่อนกินลม  จักรยานคันเคยขี่เบาะสีฟ้าในแววตาดูยิ้มร่าและสุขสม ตอนใกล้ค่ำย้ำสัมพันธ์สานคารม ร้องผสมเป็นเพลงรักฝากให้กัน เธอกอดฉันมันซึ่งซึ้งที่สุดรถสะดุดตกหลุมพลางทางเส้นนั้น เธอร้องโอ้ยตกกะใจใส่ฉันพรัน หัวเราะกันระหว่างทางช่างสุขใจ  จักรยานคนเก่าเจ้าฟังข้าจงถามหาคนซ้อนก่อนได้ไหม ว่าวันนี้เวลานี้อยู่ที่ใด อยู่ที่ไหนใยทิ้งเจ้าให้เปล่าดาย  จักรยานคันเก่าเหงาเปล่าเปลี่ยวคนเคยเทียวพาไปขี่เดี๋ยวนี้หาย ยางลมรั่วแล้วนะอย่าดูดาย สนิมร้ายเกาะกินล้ออย่ารอรี nullมาสนใจบ้างคนดีขี่ให้หน่อย อย่าได้ปล่อยให้เหงาเศร้าแบบนี้ อย่าได้ทิ้งขว้างไปไม่ใยดี จักรยานคันนี้ตั้งตารอ  คนอาสาปั่นให้ยังไม่เปลี่ยนรอคนซ้อนมาเวียนแวะแคร์บ้างหนอ มีคนปั่นไร้คนซ้อนยังนอนรอ วิงวอนขอให้คนซ้อนย้อยกลับมา |
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 01 ต.ค. 2549, 22.42 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...