 ไร้ค่าเพราะมาหลัง |
|
| พลอยเจียรไน |
 ชีวิตฉันคนนี้ที่มาหลังเรื่องความหวังพังเพียบเหยียบใจเหงา น้ำใต้ศอกหลอกหัวใจได้เพียงเงา ต้องคืนเขาคนมาก่อนสะท้อนทรวง ฉันรักเขาแค่ข้างเดียวเหมือนเกลียวเชือกเขานั้นรักฉันเผื่อเลือกเสือกหึงเขา เหมือนตาบอดพอดรักหนักไม่เบา จึงต้องเศร้าหดหู่อยู่คนเดียว เพราะเรามาทีหลังหวังลอยล่องอกกลัดหนองมองหัวใจให้เปล่าเปลี่ยว เหมือนน้ำกรดรดหัวใจร้ายจริงเชียว ใจเพียวๆดวงนี้มีจุดดำ เธอไม่มีหัวจิตคิดสงสารไม่ต้องการแถมยังกระหน่ำซ้ำ ไม่ได้รักสักนิดคิดหนุนนำ ใช้น้ำคำกระหน่ำแทรกกระแทกใจ ฉันอยากบอกว่าฉันเจ็บพอแล้วยังมิแคล้วอย่าตอกย้ำซ้ำได้ไหม เมื่อวันนี้ต่างคนก็ต่างไป ขออย่าได้ด่าซ้ำให้ช้ำเลย |
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 30 ก.ย. 2549, 13.04 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...