เรื่อง​สั้น ชวนสยอง

​ความเงียบสงัดของคืนนี้ทำให้รู้สึกถึง​ความเย็นเยือก​ที่ปกคลุมทั่วบ้าน​ทั้งหลัง บ้านหลังนี้​เป็นบ้านไม้ชั้นเดียวขนาดกลาง ​แต่น่าแปลก​คือมีห้องนอนเพียงห้องเดียว สภาพเรียก​ได้ว่าน่าอยู่​มาก ทุกอย่างถูกตกแต่ง​และจัดเรียงไว้​เป็นระเบียบเรียบร้อย​ไม่เหมือนบ้าน​ที่ไม่มีคนอยู่​เลย​สักนิด ​และราคาค่าเช่าไม่แพง
เธอจึงตกลงเช่าบ้านหลังนี้​กับป้าจัน ​ซึ่งแกบอกว่า​เป็นบ้านของลูกสาวแกเอง หล่อนซื้อไว้ให้ป้าแกอยู่​ก่อนหล่อน​จะ​ไปอยู่​เมืองนอก​กับแฟนฝรั่ง อัน​ที่จริงเคยมีคนบอกมาว่าบ้านหลังนี้ผีดุ เธอคิดว่าอาจ​เป็นเจ้าของบ้านเช่าเจ้าอื่น​ที่อยากให้เธอ​ไปเช่าบ้านพวก​เขาแทนบ้านหลังนี้ ​และอีกเหตุผล​คือเธอเองยังไม่เคยเห็นผีตัว​เป็นๆ​สักครั้งเดียว ถึง​แม้เธอ​จะ​เป็นนักเขียนนวนิยายแนวผีประจำนิตยสารรายสัปดาห์​ที่มีคนนิยมอ่านมาก​ที่สุดฉบับ​หนึ่ง​ จึงไม่รู้สึกอะไร​​กับคำว่า " ผี " นอกจาก​ความ​เป็นเรื่อง​​ที่เธอ​แต่งขึ้น​เพียงเท่านั้น​เอง
เวลาเริ่มดึกขึ้น​เรื่อยๆ​ บรรยากาศภายในบ้านก็ยิ่งเงียบวังเวงขึ้น​เรื่อยๆ​เช่นกัน เธอนั่งพิมพ์งานหน้าจอคอมพิวเตอร์มาเท่าไรนั้น​จำไม่​ได้ ​แต่พอเหลือบมาดูนาฬิกาอีกทีก็ดึกแล้ว​
" ตีหนึ่ง​ครึ่งแล้ว​เหรอนี่ ตายแล้ว​!ต้นฉบับ​ยังไม่เสร็จเลย​ ​ต้องเร่งทำซะแล้ว​"
เธอพูดออกมาด้วย​ความกังวลใจในเรื่อง​ต้นฉบับ​​ที่​ต้องส่งพรุ่งนี้แล้ว​ ​แต่ก็ยังทำไม่ถึงครึ่ง ว่าแล้ว​ เธอก็หยิบมือถือเครื่องจิ๋ว​ที่วางอยู่​ข้างๆ​แก้วกาแฟบนโต๊ะคอมพิวเตอร์ กดเบอร์โทรบก.​เพื่อนสาว​เพื่อบอก​ความคืบหน้าต้นฉบับ​
" นี่ ยัยพัด ฉันยังทำไม่ถึงครึ่งเลย​ ฉันกลัวว่า​จะไม่ทันพรุ่ง...​.ฮัลโหล!! ฮัลโหล ๆ​ๆ​ ยัยพัดๆ​! ยัยพัด...​ เอ้าแบตหมดเสียนี่ เฮ้อ! "
เธอจัดการหาสายชาร์จมาชาร์จมือถือไว้แล้ว​เดินกลับ​ไปนั่งพิมพ์งานต่อเหมือนเดิม พลางจิบกาแฟแก้ง่วง​จะ​ได้มีแรงพิมพ์งานต่อ​ไป