 น้ำตาหิ่งห้อย |
|
| เรไร |
|
เหมือนชีวิตมืดมนซ้ำหม่นหมอง รักเคยครองเคียงข้างมาห่างหาย ฝันสดใสเริ่มลดหมดประกาย เลือนละลายลาลับกับเวลา ห้วงแห่งความทรงจำคอยย้ำจิต พ่ายแพ้พิษความรักยากรักษา ร้าวระทมห่อเหี่ยวเกินเยียวยา รอให้ฟ้ามาโปรดลงโทษทัณฑ์ ขออยู่อย่างทุกข์ตรมทนขมขื่น โศกสะอื้นเหว่ว้าแทบอาสัญ ให้รอคอยกล้ำกลืนทุกคืนวัน จงหวาดหวั่นเพ้อพร่ำเผลอคร่ำครวญ คล้ายหิ่งห้อยกระพริบแสงริบหรี่ ยามราตรีกู่ร้องก้องกำสรวล ต้นลำพูที่เก่าเฝ้ารัญจวน คอยรักหวนคืนมาน้ำตาริน |
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 17 ก.ค. 2549, 14.43 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...