แรมหนึ่ง​คำเดือนยี่ หลังจากวันยี่เป็ง(วันเพ็ญเดือนยี่ ตรง​กับวันเพ็ญเดือน 12 ของภาคกลาง ทางเหนือ​เป็นเดือนยี่แล้ว​) หนึ่ง​วัน พอค่ำผมก็หิ้วกล้องดิจิตอลปัญญาอ่อนอัน​ที่ยืม​เขามา​เมื่อวาน สะพายย่าม​ที่ใส่ของจิปาถะ​และน้ำดื่มหนึ่ง​ขวด เริ่มออกเดินเท้าตั้งแต่ใต้สะพานนวรัฐลงมาหน่อย​ทวนขึ้น​​ไปตามถนน​ที่เลียบน้ำปิงขึ้น​​ไปทางเหนือ

วันนี้ยังอยู่​ในเทศกาลยี่เป็งของเชียงใหม่อยู่​ ทางภาคกลางมีงานลอยกระทงกันวันเดียวจบ ​แต่​ที่ดินแดนแห่งถิ่นไทยงามมีสองวัน ​เมื่อวาน​เขาแห่แหนประกวด "กระทงเล็ก" ​ส่วนวันนี้แรมหนึ่ง​ค่ำแล้ว​ ​เขาประกวด"กระทงใหญ่"

มืดสนิทแล้ว​ คนเริ่มเล่นดอกไม้ไฟ เริ่มปล่อยโคมลอยขึ้น​ฟ้า สองข้างถนน​ที่ผมเดิน​ไปมีของขายสาระพัด ตั้งแต่กระทงใบตอง​ที่นั่งทำกันสดๆ​ข้างถนน ของกินแทบทุกประเภท ใส้กรอกอิสาน ลูกชิ้นปิ้ง ปลาหมึกปิ้ง มะม่วงแช่อิ่ม น้ำผลไม้ใส่กระบอกไม้ไผ่ สตรอเบอรี่สดก็มีขายแล้ว​ เมืองเราช่างอุดมสมบูรณ์เสียจริงๆ​ ​และ​ที่ขาดไม่​ได้​ซึ่ง​เขา​จะขายควบคู่กัน​กับของทุกอย่าง​คือเบียร์กระป๋อง ​โดยเฉพาะยี่ห้อ​ที่มีรูปสัตว์อัน​เป็นสัญญลักษณเมืองเหนือนั้น​มีวางขายทุกระยะห้าเมตร น่า​จะเรียกว่า "เบียร์เฟสติวัล" มากกว่า

โคมลอยมีวางขายทั่ว​ไป ซื้อแล้ว​มีบริการจุดให้ด้วย ว่ากันกลางถนนนั่นแหละ​ ฝรั่งชอบมากซื้อกันใหญ่แล้ว​เขียนชื่อตัวเองกำ​กับ​เพื่อสะเดาะเคราะห์ตาม​ที่คนขายบอก ...​ฟลาย อะเวย์ ยัว แบ๊ดลัค...​​เขาบอก เตรียมปากกาแมจิกไว้ให้เสร็จ หนุ่มสาวบางคู่ซื้อโคมแล้ว​เขียนชื่อติดไว้ด้วยกัน วาดรูปหัวใจคู่มีลูกศรเสียบไว้ข้างๆ​ แล้ว​​เขา​กับเธอก็ร่วมกันปล่อยโคมแห่ง​ความรักขึ้น​สู่ฟากฟ้า ให้เดือน​และดาว​เป็นพยาน...​

ผมไหล​ไป​กับฝูงชน วันนี้คนมาเ​ที่ยวมากกว่า​เมื่อวันวาน ​เพราะ​เป็นวันประกวดกระทงใหญ่ คนจากต่างอำเภอ​จะพากัน "เข้าเวียง" มาดูกระทงใหญ่ ​เพราะ​เมื่อวาน​เขา​จะฉลองกัน​ที่บ้าน

เป้าหมายวันนี้ของผม​คือ ​จะถ่ายรูปเจดีย์วัดเกตุคู่​กับ​พระจันทร์ ​เมื่อวานนี้ผมเห็นแล้ว​ ยังประทับใจอยู่​​แต่​ทว่า​พระจันทร์อยู่​ในตำแหน่งสูงเกิน​ไป วันนี้จึง​ไปใหม่​เพราะ​พระจันทร์​จะขึ้น​ช้า​ไปอีกห้าสิบนาที ผมกะว่า​จะ​ได้รูป​พระจันทร์ดวงโตทาบอยู่​ข้างยอดเจดีย์ แล้ว​มีโคมลอยนับพันๆ​​เป็นฉากอยู่​เบื้องหลัง ​จะ​เอามาฝากชาวนกน้อยตามสัญญา

ผมเข้า​ไปนั่งพักอยู่​​ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง​​ที่ราคาพอรับ​ได้ อยู่​เยื้องวัดเกตุ​พอดี รอ "​พระจันทร์แมน" สั่งน้ำอย่างว่ามาขวดหนึ่ง​ดื่มฆ่าเวลา โคมลอยลอยล่องแทนหมู่ดาวอยู่​เต็มฟ้า อลังการเหมือน​เมื่อวาน ช่างสวยงามเหลือเกิน ! รอ​แต่​พระจันทร์เท่านั้น​​ที่​จะขึ้น​มาเสริม

จนเกือบสองทุ่ม​พระจันทร์ก็ยังบ่แมน ผมกลัวว่าจันทร์เจ้าท่าน​จะขึ้น​สูงเกินตำแหน่ง​ที่กะไว้ จึง​ต้องผุดลุกผุดนั่งออก​ไปชะเง้อดูท้องฟ้า​ที่หน้าร้านอยู่​หลายหน
จนอีหนูเด็กเสริฟสงสัย ถามว่าลุงออก​ไปดูอะไร​บ่อยๆ​ ผมเลย​บอก​ไปว่าลุงออก​ไปดู​พระจันทร์ กลัวมัน​จะขึ้น​ ​เพราะ​ถ้า​พระจันทร์ขึ้น​แล้ว​ลุง​จะ​ต้องกลายร่าง​เป็นหมาป่า !

อีหนูยุค​ที่​เขา​เอาสมบัติของชาติ​ไปแบ่งขายกินกัน ไม่เก็ตมุขของลุง เธอคงไม่เคย​ได้ยินนิทานนี้มาก่อน

​แต่ถึงอย่างไร​พระจันทร์ก็บ่แมน​เพราะคืนนี้มีเมฆมาก หมาป่า​ที่ยังอยู่​ในร่างคนเลย​ให้เด็กคิดเงิน แล้ว​เดินย้อนกลับมาทางเดิม หนุ่มสาวเล่นประทัดกันบ้างเล่นดอกไม้ไฟบ้าง แรกๆ​ผมก็ไม่ชอบ ​แต่เดิน​ไปสักพัก ทำใจให้สงบก็ชักรู้สึกสนุกดี ​แม้​แต่ฝรั่งก็ซื้อประทัดมาเล่น​กับคนไทย

ผมเดินลง​ไปริมแม่น้ำถ่ายรูป​เขาลอยกระทงกัน แล้ว​เดินดูคน​ที่​กำลังเดินดูผมเหมือนกัน ผมหยุดหน้าแผงขายน้ำอย่างว่าตราสัตว์ใหญ่คู่เมือง ให้นึกเบื่อๆ​อยากๆ​ เด็กสาวคนขายสองคนยัง​แต่งชุดนักศึกษาอยู่​เลย​ คงมาช่วยพ่อแม่ขาย ออกมาต้อนรับคน​ที่สะพายย่ามถือกล้อง ​และหน้าเหมือนนักการเมืองคนหนึ่ง​​ซึ่งหนังสือพิมพ์ชอบเรียกว่า "ตี๋" เธอช่วยกันพูดภาษาญี่ปุ่นสลับภาษาอังกฤษ ...​ เบียรุ เบียรุ! ทะเว็นตี๊บาท​โอนลี่ ...​ เชียร์ให้ผมซื้อไอ้กระป๋องน้ำอย่างว่า

ผมทำ​เป็นนิ่งตัดสินใจ เธอยิ่งส่งภาษาต่างชาติใหญ่ จนผมบอกว่าหยุดเถอะอีหนู ลุง​เป็นคนไทยนะ ! นั่นแหละ​เราจึงหัวเราะกัน แล้ว​ผมก็อุดหนุนสินค้าเธอหนึ่ง​กระป๋อง เปิดเดินซดมัน​ไปตามถนน ผมถูกเข้าใจผิดอย่างนี้บ่อยๆ​ ​แต่ก็ชอบ มันสนุกดี !

เลย​แผงนี้​ไปอีกหน่อย​​เป็นร้านอาหาร มี "สาวน้อยตกน้ำ" ไว้บริการแขกด้วย ​ใครซื้อลูกบอลแล้ว​ขว้างถูกเป้า สาวน้อย​จะหล่นลง​ไปในถังน้ำ ไม่เห็นมานานแล้ว​ ร้านนี้คนแน่นมาก ผมขอเข้า​ไปถ่ายรูปไว้​เป็น​ที่ระลึก ตัวสาวน้อยใส่เสื้อสีขาวบางเปียกน้ำโชก ทำให้หมาป่าแก่ใจคอไม่ค่อยดี

​ที่เล่ามานี้​เป็นเพียงเศษเสี้ยวของกิจกรรม ผมว่างานอย่างนี้สนุก​และน่าสนใจกว่าไอ้โครงการเม็กกะโปรเจ็ก​ที่​เอาเงินของชาติมาผลาญ ​เพื่อ​จะทำให้เวียงพิงค์​เป็นเหมือนดีสนี่ย์แลนด์เสียอีก ตลอดทาง​ที่ผมเดินผ่านมา ทุกๆ​ตารางเมตรมี​ความ​เป็นเอกลักษณ์​และแสดงวิถีชีวิตของ​ความ​เป็นไทย​ที่น่ารัก มี​แต่รอยยิ้ม ​จะถ่ายรูป​ใครขอ​เขาเสียหน่อย​ไม่มี​ใครว่า บางคนโพสต์ท่าให้เลย​ ฝรั่งนักท่องเ​ที่ยว​เขาก็ชอบแบบนี้...​

ผมเดินย้อนกลับลงมาจนถึงสะพานนวรัฐ​ที่ประดับไฟราวระยิบระยับ น้ำปิงไหลเอื่อย​เป็นประกายอยู่​เบื้องล่าง ธงทิวปลิวสะบัดสวยงาม คนเดินกันเต็มสะพาน
...​.เสียงประทัดดังปัง​ที่พื้นถนน สาวน้อยสายเดี่ยวร้องวี๊ด ! ผวาเข้าซุกอกไอ้หนุ่มหน้ามน​ที่เกี่ยวก้อยมาด้วยกัน ​เขากอดเธอไว้แน่น​และนานเกินกว่า​ที่จำ​เป็น จนคนรอบๆ​ตบมือเชียร์ ! นี่คง​จะ​เป็นคืน​ที่ประทับใจคืนหนึ่ง​ของ​เขา​กับเธอ !

ตอนนี้น้ำอย่างว่าชักออกฤทธิ์ ใจคอล่องลอย​ไปถึงสาวน้อยตกน้ำ​เมื่อกี่นี้ จนหมาป่าแก่ไม่​ได้ดูทางเดินก็เลย​สะดุดขอบฟุตบาท​ ล้มลงตะครุบกบอยู่​ข้างถนน เสียงวี๊ดว้ายของสาวน้อยสาวใหญ่ดังลั่น ! หมาป่าแก่ให้อาย​เป็น​กำลัง ​แต่ทำ​เป็นว่าไม่เจ็บ แข็งใจลุกขึ้น​เดินโขยกเขยกต่อ​ไป โชคดีกล้อง​ที่ขอยืมของ​เขามาไม่​เป็นอะไร​ ​แต่ตัวหมาป่าหัวเข่าแตกมีเลือดไหลออกมา​เป็น​ที่ระลึกจากงาน CHIANGMAI BEER FESTIVAL '05...​
18 - 11 - 48