...ลุงออกไปดูพระจันทร์ กลัวมันจะขึ้น เพราะถ้าพระจันทร์ขึ้นแล้วลุงจะต้องกลายร่างเป็นหมาป่า !...

แรมหนึ่งคำเดือนยี่ หลังจากวันยี่เป็ง(วันเพ็ญเดือนยี่ ตรงกับวันเพ็ญเดือน 12 ของภาคกลาง ทางเหนือเป็นเดือนยี่แล้ว) หนึ่งวัน พอค่ำผมก็หิ้วกล้องดิจิตอลปัญญาอ่อนอันที่ยืมเขามาเมื่อวาน สะพายย่ามที่ใส่ของจิปาถะและน้ำดื่มหนึ่งขวด เริ่มออกเดินเท้าตั้งแต่ใต้สะพานนวรัฐลงมาหน่อยทวนขึ้นไปตามถนนที่เลียบน้ำปิงขึ้นไปทางเหนือ

วันนี้ยังอยู่ในเทศกาลยี่เป็งของเชียงใหม่อยู่ ทางภาคกลางมีงานลอยกระทงกันวันเดียวจบ แต่ที่ดินแดนแห่งถิ่นไทยงามมีสองวัน เมื่อวานเขาแห่แหนประกวด "กระทงเล็ก" ส่วนวันนี้แรมหนึ่งค่ำแล้ว เขาประกวด"กระทงใหญ่"

มืดสนิทแล้ว คนเริ่มเล่นดอกไม้ไฟ เริ่มปล่อยโคมลอยขึ้นฟ้า สองข้างถนนที่ผมเดินไปมีของขายสาระพัด ตั้งแต่กระทงใบตองที่นั่งทำกันสดๆข้างถนน ของกินแทบทุกประเภท ใส้กรอกอิสาน ลูกชิ้นปิ้ง ปลาหมึกปิ้ง มะม่วงแช่อิ่ม น้ำผลไม้ใส่กระบอกไม้ไผ่ สตรอเบอรี่สดก็มีขายแล้ว เมืองเราช่างอุดมสมบูรณ์เสียจริงๆ และที่ขาดไม่ได้ซึ่งเขาจะขายควบคู่กันกับของทุกอย่างคือเบียร์กระป๋อง โดยเฉพาะยี่ห้อที่มีรูปสัตว์อันเป็นสัญญลักษณเมืองเหนือนั้นมีวางขายทุกระยะห้าเมตร น่าจะเรียกว่า "เบียร์เฟสติวัล" มากกว่า

โคมลอยมีวางขายทั่วไป ซื้อแล้วมีบริการจุดให้ด้วย ว่ากันกลางถนนนั่นแหละ ฝรั่งชอบมากซื้อกันใหญ่แล้วเขียนชื่อตัวเองกำกับเพื่อสะเดาะเคราะห์ตามที่คนขายบอก ...ฟลาย อะเวย์ ยัว แบ๊ดลัค...เขาบอก เตรียมปากกาแมจิกไว้ให้เสร็จ หนุ่มสาวบางคู่ซื้อโคมแล้วเขียนชื่อติดไว้ด้วยกัน วาดรูปหัวใจคู่มีลูกศรเสียบไว้ข้างๆ แล้วเขากับเธอก็ร่วมกันปล่อยโคมแห่งความรักขึ้นสู่ฟากฟ้า ให้เดือนและดาวเป็นพยาน...

ผมไหลไปกับฝูงชน วันนี้คนมาเที่ยวมากกว่าเมื่อวันวาน เพราะเป็นวันประกวดกระทงใหญ่ คนจากต่างอำเภอจะพากัน "เข้าเวียง" มาดูกระทงใหญ่ เพราะเมื่อวานเขาจะฉลองกันที่บ้าน

เป้าหมายวันนี้ของผมคือ จะถ่ายรูปเจดีย์วัดเกตุคู่กับพระจันทร์ เมื่อวานนี้ผมเห็นแล้ว ยังประทับใจอยู่แต่ทว่าพระจันทร์อยู่ในตำแหน่งสูงเกินไป วันนี้จึงไปใหม่เพราะพระจันทร์จะขึ้นช้าไปอีกห้าสิบนาที ผมกะว่าจะได้รูปพระจันทร์ดวงโตทาบอยู่ข้างยอดเจดีย์ แล้วมีโคมลอยนับพันๆเป็นฉากอยู่เบื้องหลัง จะเอามาฝากชาวนกน้อยตามสัญญา

ผมเข้าไปนั่งพักอยู่ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งที่ราคาพอรับได้ อยู่เยื้องวัดเกตุพอดี รอ "พระจันทร์แมน" สั่งน้ำอย่างว่ามาขวดหนึ่งดื่มฆ่าเวลา โคมลอยลอยล่องแทนหมู่ดาวอยู่เต็มฟ้า อลังการเหมือนเมื่อวาน ช่างสวยงามเหลือเกิน ! รอแต่พระจันทร์เท่านั้นที่จะขึ้นมาเสริม

จนเกือบสองทุ่มพระจันทร์ก็ยังบ่แมน ผมกลัวว่าจันทร์เจ้าท่านจะขึ้นสูงเกินตำแหน่งที่กะไว้ จึงต้องผุดลุกผุดนั่งออกไปชะเง้อดูท้องฟ้าที่หน้าร้านอยู่หลายหน
จนอีหนูเด็กเสริฟสงสัย ถามว่าลุงออกไปดูอะไรบ่อยๆ ผมเลยบอกไปว่าลุงออกไปดูพระจันทร์ กลัวมันจะขึ้น เพราะถ้าพระจันทร์ขึ้นแล้วลุงจะต้องกลายร่างเป็นหมาป่า !

อีหนูยุคที่เขาเอาสมบัติของชาติไปแบ่งขายกินกัน ไม่เก็ตมุขของลุง เธอคงไม่เคยได้ยินนิทานนี้มาก่อน

แต่ถึงอย่างไรพระจันทร์ก็บ่แมนเพราะคืนนี้มีเมฆมาก หมาป่าที่ยังอยู่ในร่างคนเลยให้เด็กคิดเงิน แล้วเดินย้อนกลับมาทางเดิม หนุ่มสาวเล่นประทัดกันบ้างเล่นดอกไม้ไฟบ้าง แรกๆผมก็ไม่ชอบ แต่เดินไปสักพัก ทำใจให้สงบก็ชักรู้สึกสนุกดี แม้แต่ฝรั่งก็ซื้อประทัดมาเล่นกับคนไทย

ผมเดินลงไปริมแม่น้ำถ่ายรูปเขาลอยกระทงกัน แล้วเดินดูคนที่กำลังเดินดูผมเหมือนกัน ผมหยุดหน้าแผงขายน้ำอย่างว่าตราสัตว์ใหญ่คู่เมือง ให้นึกเบื่อๆอยากๆ เด็กสาวคนขายสองคนยังแต่งชุดนักศึกษาอยู่เลย คงมาช่วยพ่อแม่ขาย ออกมาต้อนรับคนที่สะพายย่ามถือกล้อง และหน้าเหมือนนักการเมืองคนหนึ่งซึ่งหนังสือพิมพ์ชอบเรียกว่า "ตี๋" เธอช่วยกันพูดภาษาญี่ปุ่นสลับภาษาอังกฤษ ... เบียรุ เบียรุ! ทะเว็นตี๊บาทโอนลี่ ... เชียร์ให้ผมซื้อไอ้กระป๋องน้ำอย่างว่า

ผมทำเป็นนิ่งตัดสินใจ เธอยิ่งส่งภาษาต่างชาติใหญ่ จนผมบอกว่าหยุดเถอะอีหนู ลุงเป็นคนไทยนะ ! นั่นแหละเราจึงหัวเราะกัน แล้วผมก็อุดหนุนสินค้าเธอหนึ่งกระป๋อง เปิดเดินซดมันไปตามถนน ผมถูกเข้าใจผิดอย่างนี้บ่อยๆ แต่ก็ชอบ มันสนุกดี !

เลยแผงนี้ไปอีกหน่อยเป็นร้านอาหาร มี "สาวน้อยตกน้ำ" ไว้บริการแขกด้วย ใครซื้อลูกบอลแล้วขว้างถูกเป้า สาวน้อยจะหล่นลงไปในถังน้ำ ไม่เห็นมานานแล้ว ร้านนี้คนแน่นมาก ผมขอเข้าไปถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก ตัวสาวน้อยใส่เสื้อสีขาวบางเปียกน้ำโชก ทำให้หมาป่าแก่ใจคอไม่ค่อยดี

ที่เล่ามานี้เป็นเพียงเศษเสี้ยวของกิจกรรม ผมว่างานอย่างนี้สนุกและน่าสนใจกว่าไอ้โครงการเม็กกะโปรเจ็กที่เอาเงินของชาติมาผลาญ เพื่อจะทำให้เวียงพิงค์เป็นเหมือนดีสนี่ย์แลนด์เสียอีก ตลอดทางที่ผมเดินผ่านมา ทุกๆตารางเมตรมีความเป็นเอกลักษณ์และแสดงวิถีชีวิตของความเป็นไทยที่น่ารัก มีแต่รอยยิ้ม จะถ่ายรูปใครขอเขาเสียหน่อยไม่มีใครว่า บางคนโพสต์ท่าให้เลย ฝรั่งนักท่องเที่ยวเขาก็ชอบแบบนี้...

ผมเดินย้อนกลับลงมาจนถึงสะพานนวรัฐที่ประดับไฟราวระยิบระยับ น้ำปิงไหลเอื่อยเป็นประกายอยู่เบื้องล่าง ธงทิวปลิวสะบัดสวยงาม คนเดินกันเต็มสะพาน
....เสียงประทัดดังปังที่พื้นถนน สาวน้อยสายเดี่ยวร้องวี๊ด ! ผวาเข้าซุกอกไอ้หนุ่มหน้ามนที่เกี่ยวก้อยมาด้วยกัน เขากอดเธอไว้แน่นและนานเกินกว่าที่จำเป็น จนคนรอบๆตบมือเชียร์ ! นี่คงจะเป็นคืนที่ประทับใจคืนหนึ่งของเขากับเธอ !

ตอนนี้น้ำอย่างว่าชักออกฤทธิ์ ใจคอล่องลอยไปถึงสาวน้อยตกน้ำเมื่อกี่นี้ จนหมาป่าแก่ไม่ได้ดูทางเดินก็เลยสะดุดขอบฟุตบาท ล้มลงตะครุบกบอยู่ข้างถนน เสียงวี๊ดว้ายของสาวน้อยสาวใหญ่ดังลั่น ! หมาป่าแก่ให้อายเป็นกำลัง แต่ทำเป็นว่าไม่เจ็บ แข็งใจลุกขึ้นเดินโขยกเขยกต่อไป โชคดีกล้องที่ขอยืมของเขามาไม่เป็นอะไร แต่ตัวหมาป่าหัวเข่าแตกมีเลือดไหลออกมาเป็นที่ระลึกจากงาน CHIANGMAI BEER FESTIVAL '05...
18 - 11 - 48

เมื่อวันที่ : 18 พ.ย. 2548, 16.37 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...