![]() |
![]() |
ระเบียงไม้![]() |
...เพียงลมพัดมาเบาๆ ในเวลาที่เรารุ่มร้อนแม้จะผ่านเพียงเบาบาง แต่ก็ทำให้ความร้อนสลายหายไปได้ ลมมีหลายแบบ หลายประเภท ทั้งลมพายุ ลมฝนหรือลมแดด แต่ลมที...
เพียงลมพัดมาเบาๆ ในเวลาที่เรารุ่มร้อนแม้จะผ่านเพียงเบาบางแต่ก็ทำให้ความร้อนสลายหายไปได้ ลมมีหลายแบบ หลายประเภท
ทั้งลมพายุ ลมฝนหรือลมแดด แต่ลมที่ให้ผมกลัวที่สุดคือ สายลม
แห่งความหลัง มันไม่ใช่แค่พัดผ่านร่างกายเราไป แต่มันพัดแรงเข้า
ไปถึงหัวใจ พอมันพัดผ่านไปก็จะทิ้งเศษตะกอนของความหลังให้
ปลิวว่อนไปทั่วทั้งหัวใจ ทั้งความฝันเก่าๆหรือความรักขาดๆ ที่มันเคย
ซ่อนเร้นและเกาะแน่นอยู่ในส่วนที่ลึกที่สุดของหัวใจ ต่างก็หลุดปลิว
ออกมาให้เราได้เก็บกวาดความหลังในหัวใจอีกครั้งและไม่รู้ทำไม
เศษของความหลังที่รอเราเก็บกวาดมักจะเป็นเรื่องเศร้าๆมากกว่าเรื่อง
ดีๆเสมอ เป็นเรื่องน่าขำที่ขำไม่ออก สิ่งดีๆที่เราอยากจดจำเรามักจะลืม
เลือนมันไปในวันหนึ่ง แต่สิ่งที่เราไม่อยากจำมันกลับเกาะแน่นอยู่ใน
หัวใจเราเสมอและไม่เคยหลุดหายไปไหนเลย
ครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้งหนึ่งที่สายลมแห่งความหลังพัดผ่านมา แม้จะระวังตัว
ไม่ให้เจอสายลมนี้เพียงใดก็ไม่เคยหนีมันพ้นซักที เพียงแค่ได้ผ่านไปยัง
สถานที่เก่าๆ ได้พบเห็นบางสิ่งบางอย่างที่หายไปนาน ไดอารี่เล่มเก่า
กระดาษโน๊ตแผ่นเล็กๆ บทเพลงบางเพลง หรือเหตุการณ์บางอย่างที่เกิด
ขึ่นในปัจุบันแต่ละม้ายคล้ายกับเหตุการณ์ในอดีตที่เราได้เคยผ่านพ้นมา
เพียงเท่านี้ สายลมแห่งความหลังก็จะพัดผ่านมาทันทีและจะพัดจากไปอย่าง
รวดเร็ว มันมักจะเข้ามาอย่างเงียบๆและมักจะจากไปอย่างเงียบๆเช่นกัน
สายลมแห่งความหลังที่พัดมา บางครั้งก็เหมือนกับบททดสอบของหัวใจ
ให้เราได้รู้จักหัวใจของเราดีขึ้น เพราะบางสิ่งที่เราคิดว่ามันได้ตาย
ไปจากหัวใจเราแล้ว มันอาจจะยังคงอยู่ที่เดิมและไม่เคยตายจากเราไปไหน
เหลือเพียงแค่เราจะกล้าหยิบเอาบางสิ่งนั้นออกไปจากใจเราเสียที หรือเลือก
ที่จะปล่อยให้มันอยู่อย่างเดิมแบบนั้นตลอดไป
แม้แต่คนตายก็มีอดีต
แค่เพียงสายลมที่พัดผ่าน...
เมื่อวันที่ : 18 ก.ย. 2548, 17.20 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...