 ฝ่าไฟ |
|
| เรไร |
 บางครั้งเราอยากรู้จักใครสักคน ต้องดั้นด้นไปไกลหลายหมื่นลี้ ใช้เวลาผูกสัมพันธ์นานนับปี กว่าจะมีเพื่อนรู้ใจได้สักคน ต้องค่อยเพียรเรียนรู้ดูนิสัย บ้างเข้าใจถูกผิดบ้างยังสับสน มองกันไปมองกันมาน่ากังวล เล่ห์ฉ้อฉลมีไหมหรือไม่เลย แต่บางคนเสี้ยวนาทีที่รู้จัก ทักทายกันบางคำคำเอื้อนเอ่ย คล้ายดังเป็นเพื่อนเก่าเราคุ้นเคย ใจจริงเผยออกไปไม่ปิดบัง เสี้ยวเดียวกันคนที่เราคิดว่าเพื่อน กับดูเหมือนคนสนิทกับผิดพลั้ง ดูหน้าไหว้นักหนาน่าชิงชัง พอลับหลังกลิ้งกลอกเหมือนหลอกลวง พริบตาเดียวสิ่งต่างก็พลันเกิด ทั้งดีเลิศหดหู่อยู่ในห้วง ก็รู้เห็นหัวใจใครหลายดวง เห็นเปลือกกลวงน่าอดสูรู้แก่ใจ สิ่งที่เคยคิดกันนั้นว่าถูก สิ่งที่ผูกเรื่องพาน่าสงสัย จิตรับรู้ว่ามันเป็นอย่างไร ก็เกิดได้ดีชั่ว...ชั่วพริบตา 
|
7 votes
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 08 ก.ค. 2548, 12.48 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...