 ลืมเงา |
|
| เรไร |
 ในวันหนึ่งเดินผ่านร้านขายของชำเลืองมองตามตู้ดูสินค้า มีให้เลือกมากมายหลายราคา อยากซื้อหาเอาไว้ใช้สักอย่าง ทั้งข้าวของเครื่องใช้ยังไม่ครบ กลัวติดลบรายจ่ายมาเป็นหาง ค่อยเลือกดูราคาเยาว์เบาสตางค์ ที่ชั้นวางเอ๊ะนั่นฉันต้องการ เห็นกระจกมีกรอบครอบเรียบร้อย เอาไว้คอยส่องดูอยู่ที่บ้าน ก็คงดีเลือกไปไว้สักบาน เผื่อเดินผ่านเห็นเงาของเราเอง อาจมองเห็นตัวตนที่แท้จริง ว่าใช่สิ่งที่จิตคิดข่มเหง ทั้งรูปกายหมายว่าเป็นนักเลง ไว้คอยเพ่งพินิจพิจารณา หรือว่าเราโหดเหี้ยมอำมหิต ความพลั้งผิดหัวใจริษยา ดีไม่น้อยจิตรับรู้ดูด้วยตา เป็นเทวาหรือยักษ์รู้สักที งั้นต้องหาผ้าเช็ดเอาไว้ด้วย คงพอช่วยเช็ดเงาที่บิดบี้ คงไม่แพงเกินกว่าเงินที่มี อย่ารอรีซื้อไว้ส่องไว้มองเงา เจ้ากระจกวิเศษบอกข้าเถิด ภาพบังเกิดน่าหดหู่ดูเหี่ยวเฉา น่ารังเกียจนี่หรือคือตัวเรา แล้วใครเขาจะเห็นเป็นเช่นไร ??? 
|
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 06 ก.ค. 2548, 12.13 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...